در حالی که یکی از مزایای کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی، کاهش هزینه های سرمایه گذاری است و این کاهش هزینه ها می تواند مشوقی برای افزایش سرمایه گذاری باشد.
بانکداری ایرانی – سرویس بانک و بیمه؛ در حالی که یکی از مزایای کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی، کاهش هزینه های سرمایه گذاری است و این کاهش هزینه ها می تواند مشوقی برای افزایش سرمایه گذاری باشد.
اما دولت همزمان باید سازوکاری در پیش گیرد که سرمایه های آزاد شده از سپرده های بانکی به سمت بازارهای سوداگری هدایت نشود و در صنایع تولیدی جریان یابد چرا که آزادسازی این سرمایه های حبس شده و ورود آن به معامله های سفته بازی و بازارهای غیرمولد مانند ارز و طلا نمی تواند به خروج از بن بست رکود کمکی کند.
از سوی دیگر در حالی که کاهش هزینه ی تمام شده ی پول و سرمایه مشوقی برای قشر کارآفرین و صنعتگر است اما کاهش قیمت تسهیلات برای نظام بانکی بسیار گران تمام می شود زیرا با افت میزان سپرده ها و تضعیف منابع بانکی، فعالیت های اقتصادی بانک ها یا همان بنگاه داری ها هم کاهش می یابد و سود حاصل از این فعالیت های اقتصادی هم حذف خواهد شد.
همچنین کاهش منابع بانکی و به دنبال آن کاهش توان وام دهی بانک ها هم تهدیدی بزرگ برای صنعت کشورمان محسوب می شود.
کارآفرینان، تولیدکنندگان، صنعتگران و کسانی که نقش مولد را در کشور ایفا می کنند و بخش عمده ای از نیروی اشتغال را در مراکز تولیدی خود با هزاران مکافات نگه داشته اند تا کسی از نان خوردن نیافتد هم چنان به بهبود شرایط اقتصادی امیدوارند و چشم امید به حمایت دولت به ویژه بانکها از صنایع شان دوخته اند. شاید راه خروج از رکود حمایت بیشتر از صنایع کوچک و تولید کنندگان وطنی باشد تا سازندگان خودروهای بی کیفیت.
بانکها نگاه خود را در اعطای تسهیلات و کاهش نرخ سود بانکی به سمت تولیدکنندگان بچرخانند قطعا ضرری نخواهند کرد.
سرمایه های آزاد شده بسیار می تواند به تولیدکنندگان کشور کمک کند چرا که چرخ آنها یا از حرکت ایستاده یا به زودی خواهد ایستاد.
نظر شما
