بانکداری ایرانی ـ مدیرعامل اتحادیه نانوایی های سنتی کشور گفت: با توجه به افزایش نرخ تورم و ثبات نرخ مصوب نان، دیگر واحدهای نانوایی توان مقابله با نرخ تورم را ندارند و لازم است دولت هرچه سریعتر برای این صنف چاره ای بیندیشد.
«بیژن مقدم» روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا درباره وضعیت نانواییهای سنتی کشور افزود: مصوبه قیمت نان سنتی مربوط به سال ۱۳۹۳ است و تاکنون نرخ نان ثابت مانده در حالی که همه هزینههای تولید و معیشت از جمله حقوق کارگر، آب، برق، گاز، بیمه و اجاره واحد تولیدی، مزایای جانبی کارگران تابع تورم سالانه افزایش قیمت داشتهاند.
وی اظهارداشت: اگر دولت افزایش قیمت نان را همانند سایر اقلام مصرفی مطابق با نرخ تورم افزایش می داد حتی اگر این افزایش جزئی بود به طور حتم نه تنها فشاری به جامعه وارد نمی شد بلکه علاوه بر بالا رفتن کیفیت نان، بخشی از مشکلات نانوایان نیز برطرف می شد.
وی تصریح کرد: نرخ تورم سال ۹۴ معادل ۱۱.۹۷ درصد، سال ۹۵ حدود ۹ درصد، سال ۹۶ حدود ۱۰ درصد و سال ۹۷ که ۳۷ درصد بود که اگر قرار بود نرخ نان مطابق نرخ تورم افزایش یابد حداقل باید دو برابر نرخ مصوب فعلی می شد یعنی قیمت یک عدد نان لواش ۲۰۰ تومانی باید به ۴۰۰ تومان می رسید تا هزینه های نانوایی را پوشش دهد.
احتمال تعیین تکلیف قیمت نان پس از ماه مبارک رمضان
مدیرعامل اتحادیه نانوایی های سنتی کشور گفت: اکنون قیمتهای جدید به صورت آنالیز به همه ارگانهای ذیربط از جمله اتاق اصناف، صنعت و معدن، وزیر صنعت و سازمان حمایت از مصرف کنندگان اعلام شده است و اکنون سازمان حمایت از مصرف کنندگان نیز در این خصوص آنالیز قمیتی داشته است و قول داده اند پس از پایان ماه مبارک رمضان تغییراتی در وضعیت نرخ نانوایی های سنتی رخ دهد.
وی با بیان اینکه دولت باید فکری به حال نانوایان بکند افزود: در حال حاضر کسی نیست که بتواند با درآمد سال ۱۳۹۳ در سال ۱۳۹۸ زندگی کند به طوری که یک نانوا هر چه درآمد داشته باشد کفاف هزینه های تولید و زندگیش را نمی دهد و امکان ادامه این وضعیت برای نانواییهای سنتی وجود ندارد
وی گفت: به طور مثال یک نانوایی لواشی روزانه ۳۲۰۰ تا ۳۵۰۰ نان پخت می کند با قیمت هر عدد نان ۲۰۰ تومان، اگر روزانه ۶۴۰ تا ۷۰۰ هزارتومان فروش داشته باشد در مقابل قیمت هزینه هر کیسه آرد ۳۳ هزارتومان که روزانه ۱۰ کیسه آرد مصرف می کند، حقوق سه کارگر به طور متوسط بین ۹۰ تا ۱۲۰ هزارتومان و پول آب، برق، گاز، بیمه، مالیات و اجاره واحد کفاف هزینه های زندگیش را نمی دهد.
مقدم تصریح کرد: در سال ۹۳ قیمت گندم و آرد با قیمت آزاد ۹۰۰ تومان در اختیار واحدهای آزادپز سنتی، صنعتی، فانتزی و جدید الاحداث ها قرار می گرفت و نرخ فروش نانشان را عرضه و تقاضا تعیین می کرد. درحالی که نرخ گندم و آرد یارانه ای ۶۶۰ تومان بود یعنی تفاوت قیمت این دو حدود ۲۴۰ تومان می شد اما اکنون آنچه رخ داده است با توجه به وضعیت اقتصادی کشور قیمت گندم ارزش پیدا کرده است یعنی دولت خودش گندم را ۱,۷۰۰ تومان می خرد و الان قیمت ۹۰۰ تومانی دیگر نداریم.
به گفته وی، طبق بخشنامه هیأت وزیران نیز کسی حق دخالت در نرخ نانواییهای آزاد پز را نداشت و باید عرضه و تقاضا نرخ را تعیین می کرد و ما به عنوان اتحادیه نانوایان سنتی در امر نرخ گذاری این واحد ها دخالتی نداشتیم اما اتحادیه فانتزیها و سندیکای نانهای صنعتی به طور مرتب نرخ اعلام می کنند به طور مثال قیمت هر کیلوگرم نان صنعتی بین ۱۳ تا ۱۴ هزارتومان است اما نان نانوایی آزاد پز برای هر کیلوگرم پنج هزارتومان می شود یعنی اگر قیمت هر عدد بربری باید دو هزار تومان باشد. (هر ۲.۵ عدد نان بربری می شود یک کیلوگرم).
وی اضافه کرد: درآمد نانوایی های سنتی کفاف هزینه های مصرفی خودشان را هم نمی دهد به طوری که پیش از این برای تهیه املت کارگر نانوایی قیمت ۲.۵ عدد لواش نرخ یک کیلو گوجه فرنگی بود اما اکنون باید ۲۵ عدد لواش بفروشیم تا یک کیلو گوجه بخریم یا برای افطار کارگرها قبلاً نرخ فروش ۴۰ عدد نان قیمت یک کیلوگرم خرما به قیمت ۸ تا ۹ هزارتومان می شد اما اکنون باید ۲۰۰ عدد نان بفروشیم تا بتوانیم یک کیلو خرمای ۴۰ هزارتومانی بخریم.
وی می گوید نرخ تورم بر واحدهای نانوایی نیز وارد است و چرا باید نانوایان تورم را تحمل کنند و نتوانند نرخ نان تولیدی خود را تغییر دهند.
وی یکی دیگر از مشکلات واحدهای نانوایی سنتی را نبود متولی مشخص دانست و گفت: با حذف شورای آرد و نان اکنون دیگر متولی مشخصی برای حل و فصل مشکلتمان نداریم به طوری که اگر قرار باشد تنبیه شویم همه ارگان ها مسئول هستند اما وقتی باید قیمت گذاری کنند هیچکس متولی امر نیست.
وی تعداد فعلی واحدهای نانوایی کشور را ۹۰ هزار واحد دارای پروانه بهره برداری و ۱۰ هزار نانوایی بدون پروانه برشمرد و ادامه داد: از این تعداد بیش از ۹ هزار واحد نانوایی در استان تهران فعال هستند.
وی افزود: در سال ۹۳، رواج نانواییهای آزاد پز و در نظر نگرفتن نیاز صنف و فاصله محل واحدهای تولیدی، باعث شد تعدادی از نانواییهای سنتی دولتی از چرخه تولید حذف و آزادپزها جایگزین شوند.