بانکداری ایرانی - بیمه اتکایی امین با ارسال نامه‌ای به محسن پورکیانی رئیس شورای‌عمومی سندیکای بیمه‌گران ایران از عضویت در این نهاد صنفی استعفا داد.
بانکداری ایرانی - بیمه اتکایی امین با ارسال نامه‌ای به محسن پورکیانی رئیس شورای‌عمومی سندیکای بیمه‌گران ایران از عضویت در این نهاد صنفی استعفا داد.مصطفی کیایی، مدیرعامل این شرکت مواردی از جمله عدم‌توجه به اساسنامه سندیکا، عدم‌توجه به جلوگیری ازتخلفات در سندیکا، عدم‌ارسال حتی یک مصوبه از جلسات سندیکا در سه سال گذشته، عدم‌کارآیی سندیکا در جلوگیری از نرخ‌شکنی‌ها، هزینه‌های گزاف سندیکا و حق عضویت بالای سالانه، نبود گزارش نتیجه جلسات مستمر شورای راهبردی و عدم‌توجه به اینکه برخی از اعضا در سندیکا به‌دنبال منافع خود هستند را دلایل این استعفا عنوان کرد.
هرچند محسن پورکیانی، رئیس شورای‌عمومی سندیکا در مقابل این اظهارات سکوت کرد، اما سید علیپوریزدی، دبیرکل سندیکا که بالاترین مقام اجرایی در این نهاد است، در نشستی با خبرنگاران در این باره توضیح داد: طبق قانون شرکت‌های بیمه، مناطق آزاد اجباری در عضویت سندیکای بیمه‌گران ندارند. بیمه اتکایی امین نیز جزو این دست از بیمه‌گران است که مختار است در سندیکا عضو باشد یا کناره‌گیری کند.
علیپور با بیان اینکه درباره وظایف سندیکا میان اعضا اختلاف‌نظر وجود دارد، گفت: زمان ورود به سندیکا، ۲ نامه برای اعضای سندیکا که مدیران‌عامل شرکت‌های بیمه بازرگانی هستند، مبنی‌بر اینکه «باید وظایف جدیدی برای سندیکا تعریف شود» نوشتم. اما متاسفانه به استثنای یک عضو هیچ‌کدام از شرکت‌ها در این زمینه همفکری نکرد و پاسخی به نوشته‌هایم ندادند.وی در پاسخ به دلایل استعفای بیمه اتکایی امین یادآورشد: برای اینکه عملکرد سندیکا شفاف و حدود اختیارات آن مشخص شود، باید ریشه‌ای به این مساله نگاه کرد؛ به عبارتی دولت باید در مقررات صنعت بیمه تجدیدنظر کند و مشخص شود که صنعت بیمه چه جایگاهی در اقتصاد دارد. علیپور ادامه داد: باید نقش دولت در صنعت بیمه مشخص شود زیرا یکی از آفات بزرگ صنعت بیمه در برهه فعلی حضور پررنگ دولت در شرکت‌های بیمه خصوصی است که مشکلات سهامداری را ایجاد کرده است.
وی افزود: وقتی مشکلات ریشه‌ای صنعت بیمه حل شود، آن زمان در خصوص حدود اختیارات تشکل‌های صنفی بهتر می‌توان تصمیم گرفت.دبیرکل سندیکا درباره اینکه گفته می‌شود، تراز مالی سندیکا شفاف نیست، گفت: اگر شرکت‌ها سالانه مجمع عمومی برای رسیدگی به صورت‌های مالی برگزار می‌کنند، مجمع سندیکا، شورای‌عمومی است که عموما هر دو هفته یکبار تشکیل جلسه می‌دهد. علیپور با اشاره به اینکه خزانه‌دار سندیکا منتخبی از بین مدیران‌عامل شرکت‌های بیمه است، گفت: این درحالی است که پس از حضور بنده، بودجه سندیکا سال گذشته نسبت به سال قبل از آن نصف شد. همچنین با تعدیل نیروهای ثابت و مشاوران، هزینه‌های جاری نیز کاهش یافت.
وی با بیان اینکه حق عضویت ثابت اعضا حدود ۴۰ میلیون تومان در سال است، در خصوص میزان دستمزدهای مندرج در صورت‌های مالی تصریح کرد: بعد از تعدیل نیرو بخشی از کارها با واگذاری به کارشناسان صنعت بیمه ادامه یافت که برای آنها حق‌جلسه در نظرگرفته شد و این واریزی‌ها در دل همین دستمزدها قرار دارد. دبیرکل سندیکا درآمد سندیکای بیمه‌گران از محل دریافت حق عضویت از اعضای در پایان سال ۹۶ را مبلغ ۳ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان اعلام کرد و گفت: این رقم نسبت به رقم ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی سال قبل ۳۰ درصد کاهش یافته است. علیپور ادامه داد: در سال گذشته ۲۹ شرکت حق عضویت خود را پرداخت کردند و دو شرکت بیمه خاورمیانه و حکمت صبا که در سال ۹۶ به جمع اعضای سندیکای بیمه‌گران ایران پیوسته‌اند، هر یک ۹۰ میلیون تومان به این سندیکا پرداخت کردند.
وی با بیان اینکه با وجود کاهش بودجه و نگه داشتن ساختمان فعلی سندیکا ملک جدیدی به قیمت ۵ میلیارد تومان خریداری شده است، افزود: این ساختمان از بیمه ایران خریداری و مقرر شده در سه قسط پرداخت شود.دبیرکل سندیکا در پاسخ به پرسش «دنیای‌اقتصاد» مبنی‌بر اینکه «با توجه به وظایف مهم سندیکا مانند تلاش در جهت توسعه و ترویج فرهنگ بیمه و کوشش برای ارتقای توان تخصصی کارکنان موسسات بیمه که از چالش‌های اصلی صنعت بیمه کشور است، دلیل خرید ملک جدید چیست؟» توضیح داد: ساختمان فعلی سندیکا کوچک است و ظرفیت برگزاری جلسات مستمر دوهفته یکبار اعضا و فعالیت کارگروه‌ها را ندارد. ضمن آنکه توصیه شده بود با فروش ساختمان فعلی ساختمان جدیدی خریداری شود، اما بعد از صرفه‌جویی فراوان هزینه خرید این ساختمان بدون فروش این ملک تامین شده است. البته دلیل حفظ ساختمان فعلی هم زمانبر بودن راه‌اندازی ساختمان جدید و تامین هزینه‌های ساخت ساختمان جدید است.
علیپور تصریح کرد: در اینکه وظایف سندیکا بسیار فراتر از این مواردی است که وجود دارد شکی نیست. حتی در زمینه آموزش در سال گذشته که من تازه به سندیکا آماده بودم، دائم در این زمینه بحث می‌کردیم. بیمه ایران یک مرکز آموزشی علمی کاربردی داشت که به‌دلیل منع قانونی برای نگهداری آن، برخی از دوستان بر این نظر بودند که سندیکا این مرکز را در اختیار بگیرد و به مرکز آموزشی تبدیل کند. اما مدیران شرکت‌های بیمه با هم اختلاف داشته و حتی نظرات کاملا مخالف یکدیگر دارند؛ به‌طوری‌که برخی می‌گفتند مشاور لازم نیست و در این موارد اتفاق‌نظر به‌وجود نیامد.
نظر شما
