آزموده را آزمودن خطاست

 سخنان اخیر رئیس‌جمهور آمریکا و تهدیداتش در برابر جمهوری اسلامی چندان جدید نیست. حدود چهاردهه است که همیشه تحت تهدیدات بی‌اساس و پوشالی استکبار بوده‌ایم و راه خودمان را رفته‌ایم، ولی بعد از حدود چهار دهه تحریم هنوز بر سر عقل نیامده‌اند که ایران را با تهدید نمی‌توان همراه کرد.

روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم محمدرضا خباز استاندار سمنان، آورده است:هرچقدر تهدید کنند، هم مسئولان کشور و هم مردم نسبت به این موضوع مقاوم‌تر می‌شوند، به‌طوری که نخواهند توانست اعتماد از‌دست‌رفته خودشان را در دنیا جبران کنند. آمریکا برای خیلی از بحث‌ها ایران را مخاطره می‌داند مثل کره شمالی. اینکه دنیا می‌داند که ترامپ یکطرفه تعهد بین‌المللی خود را زیر پا می‌گذارد و هنوز رئیس‌جمهور نشده، اعلام کرد که برجام را پاره می‌کند، نشان‌دهنده عجز و زبونی اوست و نشانه قدرت دیپلماسی ایران است که توانسته است در یک مجادله سخت و نفسگیر با شش کشور به‌ظاهر قدرتمند دنیا سر میز مذاکره، نه تنها حقانیت و صداقت و درستی خودش را اثبات کند، بلکه حدود 6 قطعنامه یا تحریم را هم پشت سر بگذارد و این نشان از قدرت دیپلماسی قوی ایران دارد.

ترامپ باید به گذشتگانی که همین تفکر را داشتند، رجوع کند که همه محکوم به فنا شدند، ولی ایران همچنان محکم و پابرجا قدرتمندتر از گذشته راه خود را می‌پیماید. ما زمانی که حتی قدرت ایجاد یک گلوله کلاشنیکف را نداشتیم و سیم خاردار مورد استفاده در جبهه و موانع جنگی را به‌ناچار از کشورهای دیگر تهیه می‌کردیم، به زانو درنیامدیم. آن روزها محکم و استوار در مقابل استکبار ایستادیم؛ حالا که به حول و قوه الهی به کشوری تبدیل شده‌ایم که می‌توانیم توان نظامی خودمان را حتی به دنیا عرضه کنیم و به خارج بفروشیم. در مقابل تسلیحات نظامی و اسلحه‌های قدرتمند به قدرت ایمان مسلح بودیم و به زانو درنیامدیم؛ امروز که شرایطمان، شرایطی استثنائی است و موشک‌های دوربرد دوهزار کیلومتری ایران، خواب را از چشم دشمنان ایران ربوده است. بنابراین وقتی که آن روز از تهدید نترسیدیم، باید آن‌قدر عقل داشته باشند که فکر کنند دیگر امروز ایران از تهدید و حرف‌های پوشالی و توخالی و بی‌اساس به زانو درنمی‌آید. آمریکا قدرت مقابله و از سر بازکردن کشور کره شمالی را که بسیار کوچک است ندارد، درحالی که بیشترین توهین‌ها و تهدیدها را می‌کند.

ایرانی که امروز در منطقه حرف اول را می‌زند و در همه معادلات سیاسی و نظامی کشورهای اسلامی می‌تواند نقش‌آفرینی کند و امید مستضعفان عالم است، چگونه ممکن است که با تهدیدهای آمریکا جا بزند؟ آمریکا برای بهم‌زدن نظم عمومی جهان اسلام نطفه نامشروع داعش را به‌وجود آورد. کشورهای مسلمان عراق و سوریه را به تصور خودشان گرفته بودند و پایگاه‌های رقه و موصل از قوی‌ترین پایگاه‌هایشان بود، اما دیدیم که به حول‌وقوه الهی با چه خواری و ذلتی بر اثر حمایت ایران، داعش به زانو درآمد. 

پس آزموده را آزمودن خطاست! تا کی قرار است آزمون و خطا انجام دهید؟ 40سال کم است؟ اگر واقعا ذره‌ای در دنیا آبرو دارند که ندارند، به نظر می‌رسد بهتر است از راه درست و مسالمت‌آمیزش وارد شوند و به‌قول جناب آقای رئیس‌جمهور پای معادلات برد-برد بنشینند. آمریکا و ترامپ مدعی است که ایرانی‌ها کلاه بر سرش گذاشته‌اند. اگرچه ما معتقدیم اهل کلاه‌گذاشتن نیستیم و ایران کلاه سر کشوری نمی‌گذارد. ما یک معامله و معادله برد-برد انجام داده‌ایم که اصلا قابل برگشت نیست. ما به هدف‌هایمان از برجام رسیده‌ایم. این راه قابل برگشت نیست. به نظر می‌رسد که اتاق فکر ترامپ ضعیف و فشل است که نمی‌توانند با او بحث کرده و قانعش کنند که حرف‌های بی‌اساسش قابل اعتنا و اعمال نیست. 

چرا حرفی می‌زنند که حیثیتشان بیش از این در دنیا زیر سوال برود؟ ما در برجام چند هدف داشتیم که به اهدفمان هم رسیدیم؛ 1) به‌رسمیت‌شناختن فعالیت‌های هسته‌ای مسالمت‌آمیز که دنیا آن را پذیرفت. 2) اجازه فروش فراورده‌های فعالیت‌های اتمی که تاکنون بیش از 10 تن آب سنگین به کشورهای مختلف فروخته‌ایم. 3) شکستن تحریم‌های ظالمانه غیرانسانی. البته به‌جز بدعهدترین کشور که آن‌هم نامش امروز در تاریخ به عنوان یک نام سیاه و دولتمردانی پیمان‌شکن به نام آمریکا ثبت است، با بقیه کشورها ارتباط داریم. آیا قراردادهای اخیر سرمایه‌گذاری که در ماه گذشته بین ایران و بقیه کشورها منعقد شده قابل برگشت است؟ البته «عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری» ولی نمی‌توان ما را به سال 92 برگرداند، چون دیگر ایران قابل برگشت نیست. ضمن اینکه نه‌تنها چیزی از دست نداده‌ایم بلکه توانسته‌ایم شفاف‌سازی کنیم. این شفاف‌سازی در گذشته بوده و الان هم هست؛ ایرانی که به فتوای رهبرش بمب اتم را حرام می‌داند و قرار نیست حتی یک لحظه به بمب اتم فکر کنیم و تنها کاری که انجام دادیم، شفاف‌سازی بوده است. 

ما نه‌تنها چیزی را از دست نداده‌ایم و ضرر نکرده‌ایم بلکه چیزهای مهمی را به‌دست آورده‌ایم؛ از جمله اثبات این نکته به جهانیان که آمریکا قابل اعتماد نیست که یکی از اهداف ما همین بود. تا کشورهای اروپایی و کشورهایی که با طناب آمریکا به چاه می‌روند، بدانند که این طناب پوسیده است و قابل اتکا نیست و دیگر کسی با طناب آمریکا به چاه نرود که وسط راه رهایش می‌کند. جز به خودش و به عیاشی‌های خود به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کند و همه شعارهایش، برای رسیدن به امیال مادی خودش است. اگر بحث حقوق بشر می‌کند بدترین رفتارهای حقوق بشر امروز در زندان‌های گوانتانامو و زندان‌های زیر نظر آمریکا است که دست قرون وسطایی‌ها را از پشت بسته و روی شکنجه‌های قرون وسطی را سفید کرده است. بحث حقوق بشر را در حالی مطرح می‌کند که خود ترامپ از طرفداران نژادپرستی است! و فقط به رنگ سفید می‌اندیشد و رنگ‌های دیگر را برنمی‌تابد. 

بهتر است آن‌قدر خودشان را به زحمت نیندازند، چون راهی که در پیش گرفته‌اند، جز بی‌آبرویی و بی‌حیثیتی و از دست دادن طرفداران اندکشان به جایی ختم نمی‌شود. همان اندک طرفداران با ادامه چنین روندی کم‌کم از آمریکا دل بریده و امیدشان قطع شده و به سوی کشورهای دیگر می‌روند. عاقلانه‌ترین روش این است که به معاهدات بین‌المللی توجه کنند وگرنه نشان می‌دهد که روحیه استکبار و تفرعن در وجودشان ریشه‌دار است. امام حسین(ع) در سال 61 هجری هرگز تن به ذلت نداد و ما هم با تاسی به او در مقابل تهدیدات تسلیم نمی‌شویم و همه ما درس‌آموخته عاشورا هستیم. خون امام حسین(ع) مردم ما را به شور می‌آورد. این است که می‌گوییم «عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری.» آنها از این راه نتیجه‌ای نبرده و مسیر کاملا شکست‌خورده‌ای را طی خواهند کرد. اگر مشاوران دانایی در اطراف ترامپ باشد، اگر آن مشاوران عاقل باشند، باید به او بیاموزند که لازم است به پیمان‌های بین‌المللی پایبند باشیم.

*منبع:روزنامه آرمان،1396،7،18