یکی از دلایل مهم کاهش برداشت از میادین دریایی این است که ازدیاد و حتی ثابت نگه داشتن تولید از میادین دریایی مستلزم سرمایهگذاری تزریق گاز یا آب و یا سایر روشهای ازدیاد برداشت است.
به گزارش خبرآنلاین، گزارشها از مجموع ذخایر قابل استحصال نفتخام و میعانات گازی کشور در پایان سال 1393 حدود 158.4 میلیارد بشکه بوده که نسبت به سال 1392 تقریبا 0.1 درصد کاهش یافته است.
براساس گزارشی که مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرده، ایران در سال 1393 با این میزان ذخیره نفتخام و میعانات گازی متعارف شناخته شده، پس از ونزوئلا، عربستان سعودی و كانادا در رتبه چهارم جهان قرار گرفته است. همچنین ایران با دارا بودن 13 درصد از ذخایر نفت اوپك، در میان كشورهای عضو پس از ونزوئلا و عربستان سعودی رتبه سوم را به خود اختصاص داده است.
بررسیها نشان میدهد برداشت از ذخیره نفت خام میادین خشكی به مراتب از میادین دریایی بیشتر بوده است؛ به طوری كه نسبت باقیمانده ذخیره قابل استحصال به ذخیره نهایی در ارتباط با میادین نفتی خشکی 57.87 درصد است و این نسبت در ارتباط با میادین نفتی دریایی 66.26 درصد است.
یكی از دلایل مهم كاهش برداشت از میادین دریایی این است كه ازدیاد و حتی ثابت نگه داشتن تولید (برداشت) از میادین دریایی مستلزم سرمایهگذاری تزریق گاز یا آب و یا سایر روشهای ازدیاد برداشت است.
از آنجا كه این مهم در حد مطلوب محقق نشده، برداشت از میادین دریایی كاهش یافته و در مقابل برداشت از میادین خشكی بهمنظور دستیابی به سطح مشخصی از تولید افزایش یافته است. البته افزایش برداشت از میادین خشكی با افزایش تعداد چاهها بهراحتی ممكن بوده كه این روش نمیتواند برداشت صیانتی باشد.