کد خبر: ۱۰۶۸۴۳
تاریخ انتشار: ۱۴:۳۷ - ۱۳ تير ۱۳۹۶ - 04 July 2017
قرارداد منعقد شده میان ایران و شرکت توتال از جنبه های گوناگون قابل بررسی و تامل است.
قرارداد منعقد شده میان ایران و شرکت توتال از جنبه های گوناگون قابل بررسی و تامل است.

علی خرم ‌تحلیلگر بین‌الملل در یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: قبل از این که وارد بحث اقتصادی آن بشویم باید آثار سیاسی و بین الملل آن که مهم تر و گویاتر است را نگاه کنیم. الان شرایط به گونه ای است که آمریکا با رهبری دونالد ترامپ و تندروهای آمریکایی کمر به قتل ایران بسته اند و از کلیه امکانات خود علیه ایران نیز استفاده می کنند و حتی دیگران را هم بسیج می کنند تا به موجی که آنها ایجاد کرده اند بپیوندند. 

در گذشته و از زمان آقای اوباما هم عربستان، اسرائیل و ترکیه بسیار انگیزه پیوستن به این مسئله را داشتنند اما اوباما اجازه نمی داد که این سه دشمن یا سه رقیب منطقه ای ایران از حدود خود تجاوز کرده و مانع ایران در راه توافقات شوند. همین مسئله موجب شده بود تا عقده ای برای این سه کشور به وجود بیاید که چرا در توافق هسته ای، آمریکا این قدر به ایران نزدیک شده که جلو آنها را می گیرد و به ایران میدان می دهد. ما در آن موقع باید کمال بهره برداری از شرایط را می کردیم و برای خودمان فرصت سازی می کردیم و شرایطی را فراهم می آوردیم که بعدتر که اوباما و جان کری می روند شرایط برای ما سخت نشود. اما متاسفانه چنین ارزیابی به سیاست سازان دست نداد و در نتیجه فرصت و موقعیت رفت.

اما بعد از این ها رسیدیم به موقعیتی که این سه کشور مذکور، مانند گرگ از بند رها شده به جان ایران افتادند و همان طور که می بینیم عربستان، اسرائیل و حتی بعضا ترکیه هرچه در توان دارند علیه ایران به کار می گیرند. حالا این سه کشور و بلندپروازی های منطقه ای شان، به اضافه ترامپ و جمهوری خواهان و تندروهای منطقه ای همه دست به دست هم داده اند؛ تا جایی که منافقین مزدور را می خواهند زنده کنند تا به جان ایران بیفتد و به خیالشان حکومت ایران را عوض کند. 

در چنین شرایطی که این قدر مسئله حاد شده و عربستان دارد از نظر مالی کلیه هزینه های تقابل با ایران را مثلا به آمریکا می پردازد، یا حتی کلیه هزینه‌های منافقین را در جهت تعارض با ایران می پردازد، همه جهان فکر می کنند که ایران رو به افول است. اما وقتی که یک چنین قراردادی از سوی اروپا با ایران بسته می شود، این قرارداد آثار سیاسی و بین المللی زیادی با خود به همراه دارد.

قطعا می دانید که بعد از این که آقای مکرون و خانم مرکل در آلمان دیدار و توافق کردند که از ایران حمایت کنند شرکت توتال آمد و اعلام آمادگی کرد تا این قرارداد را منعقد کند و ظرف چند روز هم این اتفاق افتاد. معنای این مسئله این است که اروپا متوجه موضوع است و به همین خاطر نمی خواهد تسلیم روند مورد نظر ترامپ، جمهوری خواهان، عربستان، اسرائیل و ترکیه شود. این مسئله هم برای ما آموزنده است و هم برای رقبا و دشمنان منطقه ای و جهانی ما. پس ما هم باید سیگنال را درست دریافت کنیم و بدانیم که وارد چه پروسه ای شده ایم و این نگاهی را که در آلمان و فرانسه به وجود آمده است را تقویت کنیم.

بدون شک این قرارداد آثار اقتصادی، مالی و سرمایه گذاری فراوانی هم دارد. از نظر اقتصادی و مالی معنایش این است که راه باز می شود برای آن که سرمایه گذاری های کوچک تر و یا شاید حتی سرمایه‌گذاری های بزرگ تر با ایران انجام شود. بعد از توافق ایرباس و بویینگ شاید این مهم ترین توافق در حال انجام باشد و می تواند ایران را از تکنولوژی های درجه اول و دوم اروپا بهره مند کند؛ می تواند شغل ایجاد کند، پول ملی را تقویت کند، جایگاه اقتصادی، مالی و بین المللی ایران را تقویت کند، می تواند برای بانکداران اروپایی، آمریکایی و آسیایی سیگنال مثبتی باشد تا آمریکایی ها هم بفهمند که از راه خصومت و دشمنی نمی توانند به نتیجه ای برسند و ایران می تواند ثبات خودش را حفظ بکند. الان که اروپایی ها این پیام را به ایران داده اند ایران هم باید همین راه را در پیش بگیرد و سعی کند که مشکلات موجود را برطرف کند و تهدیدات را یکی بعد از دیگری تبدیل به فرصت کرده و از این فرصت ایجاد شده کمال بهره برداری را داشته باشد.

این ها مستلزم این است که موضوع در کشور نیز به درستی بررسی شود. نه این که مجددا یک تفسیرها و تعبیرهایی که خیلی دور از واقعیت است و ناشی از طرح توطئه و توهم است مطرح شود و همین اروپایی ها که اقبال نشان داده اند
را هم پشیمان کند. یعنی حفظ این شرایط و این فرصت منوط به این است که کسانی که در ایران رسانه در دست دارند حامی این جریان باشند؛ نه این که اینها خودشان بخشی از معضل باشند و مانند حملاتی که به توافق هسته ای کردند به این مسائل هم حمله کنند و اقداماتی شبیه آن را تکرار کنند و در عمل راه را برای در تگنا قرار گرفتن ایران فراهم کنند. اینها بستگی به خود ما دارد که چطور این شرایط را خوب به نفع خودمان به اجرا دربیاوریم یا عکس آن عمل کنیم و راه را برای شکستن سد هایی که رقبا و دشمنان ما ایجاد کرده اند، هموار کنیم.

*منبع: روزنامه آفتاب یزد؛ 1396،4،13
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: