برخی نکات مثبت و منفی عملکرد وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات

نائب‌رئیس کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران در عین حال که افزایش پهنای باند را از اقدامات مثبت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌داند، معتقد است ارائه اینترنت باید توسط خود شرکت‌های اپراتور و FCP انجام شود تا زمینه نظارت بر کمبودهای سرویس‌ها فراهم شود.

علی توسلی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اقدامات مثبت در حوزه فناوری اطلاعات و اینترنت اظهار کرد: از اقداماتی که البته به دیدگاه و برنامه و پشتیبانی ریاست‌جمهوری هم مربوط می‌شد، افزایش حجم پهنای باند ورودی، تغییرات در مدل عرضه پهنای باند به ارائه‌دهندگان اینترنت و تنظیم نسبی قیمت بود که در این دوره انجام شد و طبعا وزیر ارتباطات نیز در آن نقش مثبتی داشت. همچنین جلوگیری از فیلترینگ بی‌رویه و حفظ شبکه‌های اجتماعی از دستاوردهای محمود واعظی در این حوزه بود که قابل تقدیر است.

وی در ادامه با بیان اینکه منصفانه نیست اگر بگوییم افزایش پهنای باند تنها دستاورد وزارت ارتباطات بوده است، گفت: البته واقعیت این است که این پارامتر اهمیت زیادی دارد زیرا بدون این پارامتر سایر مسائلی که به حوزه اینترنت مربوط هستند، موضوعیت پیدا نمی‌کند؛ بنابراین این ایراد به وزارت ارتباطات وارد نیست. زیرا روی افزایش پهنای باند خوب تمرکز شده و این تمرکز بجا بوده است. علاوه بر این، در همین دوره موضوع مجوزهای جدید به سرانجام رسید که به ساماندهی بازار کمک خواهد کرد.

عضو هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران یکی از انتقادات وارده به عملکرد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را در کمک به بخش خصوصی دانست و بیان کرد: علی‌رغم فضای جدیدی که در حوزه اینترنت ایجاد شده و امکانات موجود، کمک خاصی به بخش خصوصی نشده است. اینکه آنها بتوانند با اعتماد برنامه‌ریزی و تامین سرمایه کنند و یا به تامین سرمایه مورد نیاز توسعه کمک شود و یا در پیشرفت حوزه دولت الکترونیکی چندان گام‌های جدی برداشته نشده است. بیشتر کارهایی که در این حوزه انجام شده نیز عملا یا به سمت شرکت‌های دولتی و شبه‌دولتی سوق پیدا کرده که این موضوع را نمی‌توان مثبت ارزیابی کرد و امضای تفاهم نامه فیبر هم از نظر ما گامی مثبت تلقی نمی شود.

توسلی ادامه داد: وزیر می‌توانست با توجه به موقعیت سایر وزارتخانه‌ها و مجموع امکاناتی که در جامعه وجود داشت، بخش خصوصی را فعال کند. در این زمینه به اقدامات وزارتخانه انتقاد وارد است. اینکه واعظی در راه انداختن بخش خصوصی فناوری اطلاعات چندان موفق نبوده است.

وی با بیان اینکه حمایت از بخش خصوصی می‌تواند در قالب‌های مختلفی صورت بگیرد، اظهار کرد: مثلا حوزه تجارت الکترونیکی و توسعه آن توسط بخش خصوصی می‌توانست حجم زیادی کار ایجاد کرده و برای بخش خصوصی درآمد ایجاد کند. می‌توانستند اعتباراتی که وزارتخانه‌ها دارند را به سمت بخش خصوصی سوق دهند تا بخش خصوصی رشد کند. این اتفاقات در حالی که جزو برنامه چهارم توسعه بوده صورت نگرفته است.

عضو هیات مدیره سازمان نصر تهران یکی از موضوعاتی که اهمیت زیادی داشته اما در این دوره حل نشده را ارائه پهنای باند توسط زیرساخت دانست و افزود: ورود پهنای باند توسط زیرساخت یک خطای استراتژیک است. زیرساخت نباید واردکننده پهنای باند باشد. بلکه شرکت‌ها باید خودشان پهنای باند وارد کرده و تحویل زیرساخت دهند. در حال حاضر همه شرکت‌ها اینترنت خود را از زیرساخت می‌گیرند و زیرساخت هم یک شرکت دولتی است گرچه با آمدن محمدجواد جهرمی تلاش‌های مثبتی انجام شده اما این کاروظیفه شرکت‌های دولتی نیست.

توسلی در ادامه اظهار کرد: شرکت‌های دولتی باید مانند گمرک ورود پهنای باند را فراوری و بر آن نظارت کنند نه اینکه خودش خریدار و فروشنده پهنای باند باشند. این پروتکل غلطی است که همواره جزو خواسته‌های صنف بوده است. در این زمینه هم اقدام خاصی انجام نشده و یا اگر اقدامی انجام شده، موفق نبوده است.

وی با بیان اینکه پهنای باند باید توسط خود ‌FCPها وارد شود، همان‌طور که در همه کشورها رایج است، تا بتوانند از ابتدا تا انتهای سرویس خودشان نظارت کنند و مسئول باشند، گفت: در حال حاضر یکی از ایراداتی که بسیار شایع است این که وقتی اینترنت دچار مشکل می‌شود، ارائه‌کننده اینترنت می‌گوید اینترنت زیرساخت خوب نیست اما در صورتی که خود شرکت واردکننده باشد، چنین دستاویزی وجود نخواهد داشت و می‌توان نظارت دقیقی به کمبودهای سرویس داشت. این از مشکلاتی است که اگر به آن پرداخته می‌شد، به نفع جامعه بود.

عضو هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران در پایان خاطرنشان کرد: در مجموع دستاوردهای وزارتخانه مثبت بوده اما باید بپذیریم که انتقاداتی نیز به آن وارد است. همچنان که ارتباط با بخش خصوصی بد نبوده اما مطلوب هم نبوده است. ارتباط با بخش خصوصی باید عمدتا توسط نظام صنفی و تشکل‌های صنف انجام شود نه با خود شرکت‌ها، زیرا شرکت‌ها ممکن است منافع خاص خودشان را در نظر بگیرند اما نظام صنفی و نهادهای مرتبط منافع کلان‌تر درازمدت و برنامه‌ای و عمومی را در نظر می‌گیرند.