موضوع تجمل گرایی در جوامعی مانند ایران که دارای بنیانهای دینی و مذهبی مستحکمی هستند، پدیده نوظهوری است.
یک روانشناس گفت: موضوع تجمل گرایی در جوامعی مانند ایران که دارای بنیانهای دینی و مذهبی مستحکمی هستند، پدیده نوظهوری است.
به گزارش ایسنا، دکتر حامد ماه‌زاده با اشاره به مباحث فرهنگی مربوط به تجمل گرایی در کشور، گفت: تجمل گرایی یک شبه فرهنگ است که همواره توسط نمادهایی مختلف و متنوع نمایان می شود، به طوری که اصول موجود در این نوع از فرهنگ ارزشی و اعتقادی نیست.
وی افزود: شبه فرهنگ تجمل گرایی همیشه از فرهنگ‌های ثروت گرا و سرمایه داری نشات گرفته و حاصل می شود.
این روانشناس با بیان این که تجمل گرایی در جوامع مختلف نمادهای بیرونی گوناگونی دارد، اظهار کرد: موضوع تجمل گرایی در جوامعی مانند ایران که دارای بنیانهای دینی و مذهبی مستحکمی هستند، پدیده نوظهور و بیهوده نامیده می شود.
وی با اشاره به وجهه تکمیلی و بنیانهای مستحکم دین اسلام، عنوان کرد: فرهنگ ایرانی اسلامی در هیچ کدام از زمینه های زندگی بشری کمبود و یا کاستی ندارد، بر همین اساس در این فرهنگ تامین نیازهای انسان از طریق اصول مصرف و تجمل گرایی امری بیهوده است.
ماه زاد همچنین در ادامه افزود: موضوع مصرف گرایی همراه با تولید کالا، به تولید ارزش نیز می پردازد، به طوری که تولید ارزش در فرهنگ اسلامی و ایرانی تعبیری بدون شک جعل هویت فردی را به همراه دارد.
وی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد، در خصوص برخی از موارد تجمل گرایی در کشور، گفت: تجمل گرایی های مربوط به دوران تولد نوزاد، می تواند ادامه تجمل گرایی های موجود در مراسم عروسی باشد. بر همین اساس می بینیم که موضوع تجمل گرایی در طول مدت طولانی و به واسطه تکرار بیش از حد از یک پدیده ناهنجار به هنجار مبدل شود.
به گزارش ایسنا، دکتر رقیه شکری نیز در ادامه با اشاره به فرهنگ ایرانی و اسلامی، گفت: تجمل گرایی و مصرف زدگی امروزه به یک پدیده جهان شمول مبدل شده و منحصر به ایران نیست.
وی با بیان این که رشد صنعتی جوامع سبب ایجاد و گسترش تجمل گرایی می شود، اظهار کرد: در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه تولیدکنندگان کالاهای مختلف همواره به دنبال بازارهای مصرف هستند و در همین راستا فرهنگ تجمل و مصرف را در بین مردم افزایش می دهند.
این کارشناس ارشد امور بانوان با اشاره به این که برتری خواهی و زیبایی جویی از خصلت‌های ثابت انسان به حساب می آید، عنوان کرد: برخورد افراطی انسان با موضوع برتری خواهی و زیبایی جویی در زندگی می تواند سبب بروز پدیده هایی آسیب زا در اجتماع شود، در حالی که این خصایص انسانی با هدایت و کنترل صحیح وجوه مثبت و مناسبی خواهند داشت.
وی در پایان با اشاره به این که زیبایی یک موضوع کاملا نسبی و تقریبی است، خاطر نشان کرد: شاخصه بی حد و مرز در موضوع زیبایی یکی از مهم ترین عوامل بروز آسیب در جامعه به شمار می آید، چرا که تمامی انسان ها کمال در زیبایی را با معیارها و آرزوهای بی پایان خود تعبیر می کنند.
نظر شما
