کد خبر: ۵۹۲۵۲
تاریخ انتشار: ۱۹:۱۲ - ۱۱ دی ۱۳۹۴ - 01 January 2016
معمولا سقف بیمه یک هواپیمای مسافربری بزرگ حدود 100 میلیون دلار است. در واقع قرارداد این بیمه، هزینه خرید یک فروند دیگر از آن هواپیما را تامین می کند. در مورد هواپیمای آلمانی با توجه به این که از عمر فناوری آن 24 سال می گذشت، ارزش آن حدود 6.5 میلیون دلار تعیین شده بود و مشخص است که این میزان برای پرداخت هزینه تمام خسارات وارد به هواپیما و سرنشینانش کافی نبود.
  بانکداری ایرانی –هر چند در نگاه نخست یک هواپیما نیز مانند یک خودرو بیمه می شود، اما در عمل بین این دو تفاوت وجود دارد.
 
 
به گزارش سایت تحلیلی-خبری آیین، در حالی که وظیفه بیمه کننده خودرو در وهله اول پرداخت خسارات وارده به خودرو است، مسئله بیمه کنندگان در بیمه هواپیما، تامین خسارات وارده به سرنشینان است. پس از سانحه سقوط هواپیمای آلمانی در ارتفاعات آلپ و توجه مجدد به پیچیدگی های مربوط به برآورد خسارات در اینگونه موارد، بحث های جدیدی در مورد بیمه هواپیماها مطرح شده است.
 
در این سانحه هواپیمای ایرباس A320 با 149 سرنشین جایی در ارتفاعات فرانسه سقوط کرد و تمامی سرنشینان آن جان باختند. به دنبال این اتفاق شرکت بیمه کننده این هواپیما که زیرمجموعه شرکت بیمه آلیانتس آلمان است، برای پرداخت خسارات با مشکلاتی مواجه شد. علت اصلی بروز این مشکلات نوع نگاه به بیمه هواپیما است که همچنان به شکل سنتی و شبیه به بیمه خودرو باقی مانده است. قرارداد بیمه هواپیما نیز مانند بیمه خودرو خسارات وارده به وسیله نقلیه و سرنشینان را شامل می شود.
 
در اینگونه سوانح علاوه بر خسارات اولیه، شرکت هواپیمایی با موجی از انتقادها و شکایات قضایی بازماندگان سرنشینان مواجه هستند. در حالت عادی شرکت هواپیمایی فهرست پرداخت خسارات را به شرکت بیمه کننده ارجاع می دهد و باقی مسائل را به بیمه کننده می سپارد، اما زمانی که پای شکایت و درخواست برای غرامت به میان می آید، موضوع پیچیده می شود.
 
معمولا سقف بیمه یک هواپیمای مسافربری بزرگ حدود 100 میلیون دلار است. در واقع قرارداد این بیمه، هزینه خرید یک فروند دیگر از آن هواپیما را تامین می کند. در مورد هواپیمای آلمانی با توجه به این که از عمر فناوری آن 24 سال می گذشت، ارزش آن حدود 6.5 میلیون دلار تعیین شده بود و مشخص است که این میزان برای پرداخت هزینه تمام خسارات وارد به هواپیما و سرنشینانش کافی نبود.
 
از سوی دیگر نبود الگویی متوازن برای مشخص کردن میزان خسارات و در صورت بروز شکایات، تعیین میزان غرامت در سوانح هوایی، شرکت های بیمه را نیز با مشکل مواجه کرده است. اگر چه شرکت های بیمه راه هایی برای حل موقت این معضل یافته اند، مثلا در بیشتر مواقع چند شرکت به صورت مشترک اقدام به بیمه هواپیماها می کنند، اما مشکل اصلی همچنان به قوت خود باقی است.
 
به گزارش آیین، در حال حاضر میزان خسارت پرداختی به ازای هر مسافر در کشورهای مختلف، متفاوت است. در آمریکا میزان حداکثری برای خسارت در نظر گرفته شده که مبلغ کامل آن در صورت اثبات اشتباه و یا اهمال کاری شرکت هواپیمایی، قابل پرداخت است. با این حال در کشورهای اروپایی قوانین دیگری حکمفرما است.
 
در سال 1929 تلاش شد با توافقنامه ورشو، استانداردی بین المللی برای این منظور تعیین شود. در آن زمان صرفنظر از این که شرکت هواپیمایی مقصر بوده یا نه، برای هر مسافر پرداخت 75 هزار دلار خسارت در نظر گرفته شد. اما این قرارداد کمتر به اجرا درآمد و در سال های بعد با توافق های ضمنی دیگر جایگزین شد.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: