در آستانه انتخاب دبیرکل بعدی سندیکای بیمه گران، به خاطر دغدغه‌ای که برای بهبود اوضاع صنعت بیمه دارم و بر اساس تجربه چندین سال حضور در شورای عمومی سندیکا (به‌عنوان نماینده بیمه مرکزی) و سپس مشاور دبیرکل و عضو کمیسیون فنی این نهاد، نکات زیر را برای انتخاب گزینه برتر، مهم و راهگشا میدانم، به‌خصوص که با انتصاب مقام‌های جدید بیمه مرکزی و تفاوت‌های نگرشی و روشی آن‌ها، ازاین‌پس، چگونگی فعالیت و رویکرد سندیکا بسیار مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر خواهد بود:
1- برای تشخیص گزینه برتر، به‌جای تکیه‌بر شعارها، برنامه‌ها و حتی دانش بیمه‌ای نامزدها، بهتر است به وزنه شخصیتی و پیشینه مدیریتی آن‌ها نگاه کرد و بدانیم کدام نامزد می‌تواند باعث ارتقای انسجام شورای عمومی و افزایش کارآمدی سندیکا بشود. چنانکه بهترین دوره سندیکا مربوط به زمان دبیر کلی آقای دکتر تاجگردون بود که علیرغم نداشتن سابقه و تجربه بیمه‌ای، به دلیل درایت، دانش برنامه‌ریزی و شناخت و ارتباطی که با مراکز قدرت داشت توانست سندیکا را بهتر از بقیه به‌پیش ببرد.
2- ازآنجاکه دبیرکل، نماینده سندیکا در مراجعه و مراوده با سازمان‌های دولتی و غیردولتی است جایگاه و اثربخشی
سندیکا در این‌گونه روابط تحت تأثیر نگاهی است که دیگر نهادها به دبیرکل آن دارند. به همین دلیل، باید توجه کرد که فرد منتخب علاوه بر پختگی مدیریتی، چقدر در نهادهای مذکور، مقبول و موردتوجه است و به نظرات و سخنانش در مجالس و محافل اهمیت می‌دهند. بیش از همه، باید دید انتخاب وی چقدر روی اهمیت و جایگاهی که بیمه مرکزی برای سندیکا قائل است اثر می‌گذارد و آیا خواهان مشارکت افزون‌تر سندیکا در تدوین مقررات و واسپاری برخی از وظایف نظارتی به نهاد صنفی بیمه گران خواهد شد.
3- بهتر است هیچ شخصی فارغ از کارنامه عملکردش بیشتر از دو دوره دبیرکل سندیکا نباشد. نخست به این دلیل که همه تجربه و توانمندی‌اش تحقق‌یافته است و برنامه بیشتری برای پیاده کردن نخواهد داشت. دوم، بعد از دو دوره، به علت احساس قدرت و مدیون کردن مادی افراد مرتبط، به‌آسانی دستورپذیر و قابل‌تغییر نخواهد بود. از این‌ها مهم‌تر چنانچه انضباط مالی نداشته باشد نتایج نامطلوبش متراکم می‌شود و پیامدهایش با شدت بیشتری متوجه اعضای شورای عمومی و به‌ویژه هیئت‌رئیسه سندیکا خواهد شد.
