سعد حریری نخست وزیر لبنان روز شنبه به طور غیرمنتظره ای استعفا کرد تا این کشور مجددا با بحران سیاسی دیگری روبرو شود.
بانكداري ايراني - پایگاه خبری عصر ایران در یادداشتی نوشت: سعد حریری نخست وزیر لبنان روز شنبه به طور غیرمنتظره ای استعفا کرد تا این کشور مجددا با بحران سیاسی دیگری روبرو شود.
در ادامه این یادداشت به قلم ایمان احمدوند می خوانیم: در شرایطی که در سال گذشته و تقریبا در پاییز سال 2016 با انتصاب میشل عون به عنوان رئیس جمهور لبنان خلاء ریاست جمهوری پر شد اما به نظر می رسد که لبنان برای رسیدن به ثبات فاصله زیادی دارد.
حریری برای دومین‌بار نخست‌وزیری لبنان را تجربه می‌کرد. دور پیشین نخست‌وزیری او نیز دو سال به طول انجامید. اختلاف نظر و شکاف میان گروههای و جریانات سیاسی لبنانی همواره این کشور را با خلاء سیاسی روبرو می کند.
زمانی که در سال گذشته رئیس جمهور لبنان انتخاب شد بسیاری خرسند شدند که این گام، سرآغازی برای حرکت رو به جلو و شروعی برای ثبات و به حرکت درآمدن چرخ اقتصاد این کشور است اما به نظر می رسد لبنان با تلاطم بسیاری روبرو است.
استعفای سعد حریری از ریاض اعلام شده و این در حالی است که او شدیدا به‌عنوان چهره‌ای نزدیک به عربستان شناخته می‌شود.
در مقابل او، میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان چهره‌ای نزدیک به حزب‌الله لبنان است که نزدیکی‌اش به ایران، قابل کتمان نیست. همه اینها در صحنه پیچیده سیاسی لبنان در شرایطی کنار هم قرار می‌گیرند که تقسیم سمت‌های سیاسی در لبنان نتیجه یک تقسیم قدرت طایفه‌ای و قبیله‌ای است؛ سیستمی که فرقه‌های مختلف و ادیان متفاوت در صحنه قدرت نقش دارند.
طبق توافق تاریخی طایف، رئیس‌جمهور لبنان از میان مسیحیان مارونی، نخست‌وزیر از میان مسلمانان سنی‌مذهب، رئیس پارلمان از بین شیعیان و معاون نخست‌وزیر از بین مسیحیان ارتدوکس انتخاب می‌شود. سیستم سیاسی در لبنان پارلمانی است و پارلمان دارای 128 کرسی است که به طور مساوی بین مسیحیان و مسلمانان تقسیم شده است. توافق طایف، در سال ١٩٩٠ به جنگ‌های داخلی 15ساله در لبنان پایان داد. تا قبل از این توافق، سهم مسیحیان در قدرت سیاسی بیشتر از مسلمانان بود.
یکی از اصلی‌ترین دلایل مرد همیشه مستعفی لبنان را شاید ترس از شکست جریان المستقبل دانست. لذا سعد حریری با علم به این موضوع از مسوولیت نخست‌وزیری استعفا داد تا در عین حالی که لبنان را با شرایط ویژه‌ای مواجه می‌سازد که در آن برگزاری انتخابات(لبنان در آستانه انتخابات پارلمانی بر اساس قانون جدید انتخابات مصوبه مجلس لبنان بود) در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد گرفت، دولت وی نیز مسوول برگزاری انتخاباتی نخواهد بود که طرف بازنده آن جریان المستقبل به رهبری سعد حریری باشد.
این اقدام سعد حریری احتمالا بار دیگر لبنان را به ناآرامی‌های سیاسی و امنیتی خواهد کشاند.
به نظر می‌رسد رقابت منطقه ای بین قدرت ها بار دیگر به عرصه صحنه سیاسی کشانده شود و بازیگر عمده این ماراتن این بار ولیعهد جوان سعودی است که مسلما یکی از خطرناکترین بازی های خود را در کشور پرتلاطم لبنان آغاز کرده که فجایع آن نامعلوم است.
*منبع: پایگاه خبری عصر ایران/ 14 آبان 96
نظر شما
