حضور بی خودی

 روزنامه قانون در گزارشی می نویسد: دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، روز گذشته با دستور وزیر کشور آغاز شد. ساعت از 8 صبح می‌گذشت و خبرنگاران همگی منتظر فرمان آغاز این کارزار بودند.

در ادامه این گزارش آمده است: در نهایت رحمانی فضلی با بازدید از ستاد انتخابات گفت: امیدواریم همه مسئولان اعم از مجریان، ناظران و همه کسانی که در امر برگزاری انتخابات به ما کمک می‌کنند از جمله رسانه‌ها، رادیو و تلویزیون،‌ نیروی انتظامی، قوه قضاییه و همه دستگاه‌های دیگر ضمن حفظ رعایت کامل بی طرفی و مر قانون، در ایجاد نشاط سیاسی و مشارکت بالا و برگزاری انتخابات سالم و قانونی، همکاری لازم را انجام می‌دهند.

** نمایش کاندیداتوری

طبق روال دور گذشته، پیرمرد کفن پوش جزو اولین‌هایی بود که وارد وزارت کشور شد. او در یک دست قرآن و در دستی دیگر، پرچم ایران را داشت و با دسته گلی که در دست داشت، نام خود را در میان کاندیداهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت کرد. البته این‌بار وی تنها نبود، مردی درشت هیکل که خود را کارگر نگهبان یک کارخانه می‌خواند نیز در همان ساعت اولیه ثبت نام کرد.

** رقابت با رییس‌جمهور

اندکی بعد صدای شاترهای عکاسان و دویدن خبرنگاران، از حضور یک شخصیت در وزارت کشور خبر داد. از آنجایی که برخی تصور می‌کردند رییسی بعد از سخنرانی در تهران، برای ثبت نام به وزارت کشور می آید. همگان تصور کردند که وی آمده است ولی از عبا و عمامه خبری نبود و مصطفی میرسلیم با کلاه‌ایمنی و لباس کار وارد وزارت کشور و ستاد انتخابات شد. میرسلیم که با توپ پر آمده بود، برای آنکه اقدام جمنا در راستای حذف او از لیست کاندیداهارا عادی جلوه دهد، انتقاد خود را بیان کرد ولی کل ساختار جبهه مردمی را زیر سوال نبرد و گفت که سازوکار جمنا را قبول ندارد. این فرد که در حزب متبوعش نیز بر روی او اجماع نشد، حسن روحانی را رقیب خود خواند.

** برخورد ضد امنیتی

بعد از مانور انتخاباتی میرسلیم، حسین ذوالفقاری، مسئول امنیت ستاد انتخابات کشور با بیان اینکه تهدیدات احتمالی تاکنون برای انتخابات آتی نداشته‌ایم اما آسیب‌ها را مورد توجه قرار داده و لحظه به لحظه مسائل داخلی و خارجی را مورد رصد و کنترل قرار داده‌ایم، تاکید کرده است: «برخورد قاطعی با هر مورد ضدامنیتی خواهیم داشت».

** کراواتی معروف

ساعت به یازده نزدیک می‌شد که مردی کراواتی و آشنا، پله‌های ستاد را به سمت محل ثبت نام، طی کرد. او قاسم شعله سعدی بود، شخصیتی که دوره قبل نیز برای انتخابات ثبت نام کرد و با کروات زندان دوزش، به سایر کاندیداها فخر می‌فروخت! او نیز حرف خاصی برای زدن نداشت و مشخص نبود با چه هدف برگه‌های ثبت نام را سیاه می‌کند.

** الکی ها

مانند شعله سعدی‌ها بسیار آمدند؛ از برادرهای دوقلویی که دست در دست یکدیگر به ستاد آمدند تا لیدر معروف یک تیم فوتبال و مهدی خزعلی! هیچ کدام نیز هدف مشخصی برای خود تبیین نمی‌کردند.

** زنان امیدوار

اما در این میان حضور زنان بیشتر از این نمایش‌ها به چشم می آمد. بانوانی که با هزار آرزو آمده بودند برای ثبت‌نام در انتخابات ولی خودشان نیز می‌دانستند، تبیین رجل سیاسی، آن‌ها را به میدان راه نمی‌دهد. 4زن در روز اول برای ریاست جمهوری ثبت نام کردند،آن‌ها امیدوار بودند و برای معروف شدن پا به عرصه نگذاشته بودند و بیشترشان از اقشار تحصیل کرده کشورمان بودند.

** اقشار کم سن وسال!

از دیگر حاشیه‌های روز اول، حضور افرادی بود که هنوز خدمت مقدس سربازی هم نرفته بودند و سن‌آن‌ها به این بازه از زندگی نرسیده بود ولی خود را برای ریاست جمهوری نامزد کردند.

** روز 100 نفری

آخرین آمار را سید سلمان سامانی، نزدیک ساعت 16 به اهالی رسانه اطلاع داد و گفت بیش از 100 نفر در این روز ثبت نام کردند و تا آخرین دقایق نیز آمار همین‌گونه پیش رفت و سرانجام ساعت 18 مهلت قانونی روز اول به پایان رسید.

** لطف کنید ثبت‌نام نکنید

این حواشی و متنی که در روز اول ثبت‌نام انتخابات به وضوح دیدیم یک طرف، درد اینکه چرا این تعداد افراد که خود نیز می‌دانند صلاحیت لازم را ندارند ولی به عرصه می‌آیند، در طرفی دیگر ذهن ما را به خود مشغول کرده است.

تمام این افرادی که بیخود و بدون دلیل وارد ستاد انتخابات شده و با افتخار و بدون صلاحیت، خود را کاندیدای انتخابات می‌‌کنند، مگر نمی‌دانند که چه هزینه‌‌ای بر کشور وارد می‌کنند؟ حضور حداکثری باید در عرصه انتخابات باشد و نه ثبت نام آن، چرا که این‌گونه رویکرد سبب شده تا روند تایید صلاحیت‌ها با مشکلات خاص خود پیش برود و فشار بیشتری را به مسئولان و ملت وارد کند. ای کاش در روزهای آینده مردم شریف کشورمان که از تمام نقاط ایران برای ثبت نام به وزارت کشور می‌آیند، نه هزینه بی‌جهت برای خود بتراشند و نه وقت مسئولان مربوط را بگیرند و نه با این کمدی ثبت نام، جایگاه ریاست جمهوری را تنزل بخشند.

*منبع: روزنامه قانون، 1396.01.23