تزریق روح جدید به صنعت واگن‌سازی داخلی

مسائل و مشکلات مالی و محدودیت‌های به وجود آمده در ایام تحریم‌ها باعث شد بسیاری از صنایع زیرساختی ایران در طول سال‌های گذشته مجبور شوند با ظرفیتی بسیار پایین‌تر از توان خود فعالیت کنند. در این بین واگن‌سازان داخلی یکی از بخش‌هایی بودند که بیشترین ضربه را پذیرفتند و در ماه‌های گذشته به دنبال بهبود شرایط‌شان بوده‌اند.

به گزارش ایسنا، بالارفتن میانگین سنی ناوگان ریلی کشور در دو حوزه باری و مسافری باعث شده شرکت راه‌آهن نسبت به ارائه‌ی بسته‌های حمایتی برای واگن‌سازان و شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی اقداماتی را انجام دهند که نتیجه آن تقویت همزمان بخش‌های ریلی مسافری و باری و البته صنایع فعال در این حوزه بوده است.

پس از آنکه در جریان مذاکراتی رسمی میان شرکت‌های ریلی و واگن‌سازهای داخلی شرایطی به وجود آمد تا در قالب چند قرارداد نسبت به ساخت واگن‌های مسافربری جدید اقدام شود، حالا نوبت به عرصه باری رسیده تا شانس خود را در بازارهای بین‌المللی امتحان کند.

طبق برآوردهای صورت گرفته در صورتی که بخش ریلی بخواهد شرایط را برای رقابت با عرصه جاده‌ای در جابه‌جایی بار فراهم کند نیاز به تعداد زیادی واگن جدید خواهد داشت. در این بین چگونگی استفاده حداکثری از توان داخلی اصلی‌ترین سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود.

نرسیدن منابع اعتباری لازم، فراهم نبودن شرایط دریافت تسهیلات از بانک‌ها و صندوق‌های داخلی، ترجیح بعضی از شرکت‌ها برای خرید واگن‌های خارجی و البته نبود مقدمات لازم برای خرید تجهیزات و وارد کردن آنها به ایران بخشی از مسائلی بوده که واگن‌سازان داخلی را با زیان‌های داخلی مواجه کرده است.

به دنبال این اتفاق دولت پس از اجرای برجام تصمیم گرفته شرایط را برای مشارکت با سرمایه‌گذاران خارجی به وجود بیاورد تا به‌طور همزمان چند ابهام مطرح شده دراین حوزه با پاسخ‌های مناسبی همراه شود در صورتی که ایران بتواند طرف‌های خارجی را مجاب کند که با وارد کردن سرمایه‌های جدید و البته مشارکت با طرف‌های داخلی امکان آن را خواهند داشت که وارد بازار پر سود ایران شوند، بخشی از مسائل به وجود آمده به‌طور کار برطرف می‌شود.

با اتکاء به این راهبرد اخیرا وزارت راه و شهرسازی و وزارت صنعت، معدن و تجارت توانسته‌اند در چارچوب قراردادی با یک واگن‌ساز خارجی و مشارکت سه شرکت واگن‌سازی داخلی قرارداد ساخت ۶۰۰۰ واگن بلند روسی را برای سه سال نهایی کنند. طبق این قرارداد ۴۹۰۰ دستگاه واگن به‌طور کامل در داخل ایران ساخته می‌شود و ۱۱۰۰ دستگاه نیز در سال‌های اول و دوم این قرارداد وارد کشور خواهند شد.

در کنار اهمیتی که ورود این واگن‌های جدید به عرصه ریلی ایران در طول سال‌های آینده دارد، به نظر می‌رسد این راه‌حل در پاسخ‌ دادن به دیگر مشکلات نیز توانایی بالایی خواهد داشت، زیرا از یک سو امکان آن را به وجود می‌آورد که سرمایه‌گذاران خارجی به‌طور رسمی وارد عرصه ریلی ایران شوند و از سوی دیگر شانس واگن‌سازان داخلی را برای فعالیت جدی با تمام ظرفیت در تامین نیاز داخلی فراهم می‌کند، موضوعی که شاید قرارداد جدید تنها نقطه آغاز آن باشد و در آینده توافق‌های بیشتری با همین روال به امضاء برسد.