«دور دوم رونق در تالار پتروشیمی»، «ترکشهای «عوارض» برای سنگآهنیها»، «چرخه تخریب در بازار بدهی»، «با امکانات کمتر کارهای بیشتری انجام دهید» و «از انقلاب صنعتی تا انقلاب تکنولوژی» از مهم ترین موضوع های اختصاصی روزنامه دنیای اقتصاد در شماره چهارشنبه 20 بهمن است.
**دور دوم رونق در تالار پتروشیمی
روز گذشته عرضه محصولات پلیمری در بورس کالا در شرایطی صورت گرفت که قیمت پایه این محصولات، یکشنبه جاری جهتگیری مثبتی را تجربه کرد و روندی صعودی داشت. بررسیها از بازارهای جهانی حکایت از آن دارد که روند رو به رشد قیمتها در این بازارها آغاز شده و در صورتی که قیمت دلار نیز با این روند در بازارهای داخلی همراهی کند به زودی دور تازهای از رونق را در این بازارها مشاهده خواهیم کرد.
بر این اساس در این گزارش با بررسی روند حرکتی گروههای متفاوت کالاهای پتروشیمی در تلاشیم تا برآوردی از تحرکات آتی بازار محصولات پلیمری داشته باشیم. میثم باقری کوپایی، کارشناس ارشد این بازارها در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» درباره تحلیل این بازارها گفت: پلیپروپیلنها از جمله گروههای کالایی بودند که طی این هفته در بازارها از افزایش قیمت تاثیر چشمگیری پذیرفتند.
** ترکشهای «عوارض» برای سنگآهنیها
پرهیز از خامفروشی به بهانه حمایت از صنعت فولاد و اجرای اصول اقتصاد مقاومتی طی ماههای اخیر یکی از دغدغههای اصلی در بخش معادن سنگآهن کشور را رقم زده است؛ موضوعی که به رغم نشستها و اظهارنظرهای متعدد هنوز نتوانسته نظر موافق وزارت صنعت، معدن و تجارت را جلب کند و این در حالی است که کارشناسان و فعالان این صنعت معتقدند نگاه وزارت صنعت در وضع عوارض بر سنگآهن بیشتر نگاهی تنبیهی و بازدارنده است تا سیاستی موثر در حیطه اقتصاد صنعتی ایران. این در شرایطی است که بررسیها از روند صادرات غیرنفتی در 10 ماه اول امسال نشان میدهد صادرات سنگآهن در این مدت از مرز 15 میلیون تن گذشته است.
به گزارش گمرک جمهوری اسلامی ایران، صادرات سنگآهن دانهبندی با عیار بالای 40درصد در این مدت 15 میلیون و 151 هزار تن با ارزشی بیش از 581 میلیون دلار بوده و این ارقام برای سنگآهن دانهبندی حدود 10 میلیون تن و با ارزش حدود 380 میلیون دلار بوده است. رشد صادرات این محصولات نیز در این مدت در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته بیش از 50درصد رشد نشان میدهد. با این حال دولت اعلام کرده است عوارض صادرات محصولات معدنی در فاصله سالهای 95 تا 97 از 5 تا 15 درصد اعمال خواهد شد.
**چرخه تخریب در بازار بدهی
گزارشها از دو رویداد جدید در بازار بدهی خبر میدهد. نخست آنکه انتشار اوراق دولتی در بازار سرمایه تا پایان امسال متوقف خواهد شد و خبر دوم آنکه احتمال دارد سازوکار انتشار و نقلوانتقال اوراق بهادار به شبکه بانکی منتقل شود. اتخاذ این دو تصمیم به دلیل یک باور اشتباه در بازار بدهی بود؛ البته فهم غلط از کارکرد بازار نیز در همراهی با این باور اثرگذار بوده است.
پیش از این، کارشناسان با نقد سیاستهای بهکارگرفته برای توسعه بازار بدهی، نسبت به انحراف آن از ماموریت اصلی هشدار داده بودند. درنتیجه مجموعهای از سیاستها و رویکردهای نادرست، در سه سطح سیاستگذار، نهادهای دولتی و ذینفعان بازار سرمایه باعث شد شاهکلید رونق وارد چرخه تخریب شود. سیاستگذار در فاز نخست با درک نادرست از نحوه انتشار و نرخ سود اوراق، مسیر انحراف در بازار بدهی را آغاز کرد، نهادهای دولتی، بدون در نظر داشتن سازوکار، عرضه اوراق را برای تامین مالی طرحهای خود گسترش دادند.
**با امکانات کمتر کارهای بیشتری انجام دهید
معمولا شرکتهای خانوادگی بهعنوان شرکتهای نوآور تلقی نمیشوند. اغلب اوقات این شرکتها بهعنوان شرکتهای ریسکگریز، سنتی و راکد دیده میشوند. در واقع اکثر مطالعات نشان میدهند که شرکتهای خانوادگی نسبت به شرکتهای غیرخانوادگی بیشتر ریسکگریز هستند. گرچه برخی یافتهها میگویند که این پدیده به شدت بستگی به موقعیت شرکت خانوادگی دارد و گاهی موجب میشود تا شرکت ریسکهای غیرمنطقی اتخاذ کند. ویژگیهای خاص شرکتهای خانوادگی میتواند علیه نوآوری کسبوکار عمل کند.
ازجمله: نسبت به سایر صنایع کمتر در معرض ایدههای نوآورانه قرار دارند؛ بهخصوص در خانوادههایی که رهبران کسبوکار جای دیگری کار نکردهاند.
**از انقلاب صنعتی تا انقلاب تکنولوژی
چه بخواهیم چه نخواهیم اقتصاد در جهان در حال تغییر است. شاید اصول کلاسیک علم اقتصاد همچنان در جهان جاری باشد، ولی قاعده بازی با توجه به تغییرات گسترده در تکنولوژی در حال تغییر است. در تعریفی ساده، علم اقتصاد را هنر تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود تعریف میکنند. به زبان روشنتر ما منابعی داریم که محدود است و در عین حال خواستههای زیادی داریم که برخی از آنها باید با همین منابع محدود برآورده شود. حال چگونه میتوان این تخصیص را انجام داد تا بیشترین سود را ببریم؟ این موضوع اولین بحث در علم اقتصاد است.
بحثی که با تخصیص شروع شد آرام آرام به این سمت حرکت کرد که چگونه استفاده بهتری از منابع محدود خود ببریم. به همین دلیل مباحث تولید با هزینههای اقتصادی آغاز شد. در حقیقت اقتصاددانان همیشه به دنبال روشهایی بودند که هزینهها را تا جای ممکن کاهش دهند تا از منابع محدود خود بیشترین استفاده را ببرند. اما کاهش هزینهها همیشه با مشکلات زیادی همراه بود. ابتکارهایی همچون تولید انبوه و افزایش کارآیی برای همین هدف رخ داد. اما شاید هیچ کدام از این عوامل به اندازه تکنولوژی باعث رشد اقتصاد نشد. تغییرات گسترده در تکنولوژی باعث شد که در چند دهه، اقتصاد جهان بیش از چندین قرن رشد کند.