ناهار این ظهر جمعه با چاشنی دلتنگی برای پدر

دیروز به رسم صبحانه 58 ساله دو بشقاب بر روی میز صبحانه قرار داد؛ گویی باور دارد که او رفته اما باور ندارد که دیگر صدای صبح بخیر او را نخواهد شنید. عفت مرعشی همسر آیت‌ا...‌هاشمی(ره) به رسم 5٨ سال زندگی مشترک، دیروز نیز هنگام صبحانه یاد ایشان را گرامی داشتند. 

همسر آیت ‌ا... در دلنوشته‌ای کوتاه این جملات را روی کاغذ نوشت:«به عادت هر روز صبح بشقابی برایش روی میز صبحانه گذاشتم. نگاهش کردم. آشیخ اکبر آقا چهره اش امروز از همیشه نورانی‌تر بود.ناگهان این بیت شعر را بی اختیار زمزمه کردم: مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت، به تماشای تو آشوب قیامت برخاست. آسوده بخواب مرد بزرگوار...»

زمانی که چهره بی جان همسر را دید، گلایه آمیز به او گفت: «بی معرفت مگر قرار نبود مرا تنها نگذاری؟ حالا من بی تو چه کنم؟ تقدیر دیگرگونه رقم خورد.» این درد دل را آیت‌ا... سید حسن خمینی شنیده و روایت کرده است. چندی پیش هم به یکی از نشریات گفته بود:«روزگار هر چقدر که سخت باشد، آقای‌هاشمی صبور هستند و این صبوری ایشان به همه ما نیز منتقل شده است.» راز سکوت این روزهای او همین انتقال صبر از آیت‌ا...‌هاشمی به همسرش است. غم در چهره دارد؛ شاید غمگین‌ترین فرد پس از درگذشت آیت‌ا...‌هاشمی او باشد و این روزها سکوت اختیار کرده و هیچ نمی‌گوید.

عفت مرعشی به‌واسطه مشغله زیاد همسرش تا حدودی از ناگفته‌ها و پشت پرده‌های سیاست آگاه بود اما هیچ‌گاه ورود علنی به عرصه سیاست نداشت. او می‌دانست با حضور علنی او در عرصه سیاست فشار بدخواهان و مخالفان مشی اعتدال بر همسرش افزوده خواهد شد. پس تصمیم گرفت تا در پشت پرده به فعالیت بپردازد. 

حالا عفت مرعشی تنها بر سر میز صبحانه خواهد نشست و با یاد خاطرات 58 ساله با آیت‌ا...‌هاشمی روزگار سپری خواهد کرد. گفته بود فرزندانشان روزهای جمعه مهمان سفره آنها هستند، اما جمعه دیگر متفاوت از همه جمعه‌های قبل است، چون جای خالی پدر آنها را آزار می‌دهد و باز هم مادر است که باید فداکاری کند، همانند همه سال‌ها که برای آرامش پدر و موفقیت او سکوت کرد و غم دل با کسی نگفت. او روز جمعه به مهدی که هنوز شوک رفتن پدر در چهره‌اش هویداست دلداری می‌دهد و به محسن یادآور می‌شود که باید جانشین پدر باشد. به دختران هم تاکید خواهد کرد که مسیر تعیین شده از سوی پدر را محکم طی کنند و یاسر هم این توصیه پدر را فراموش نمی‌کند که حواسش به وضعیت خواهران و برادرانش باشد. اما باز هم فقط عفت تنها می‌ماند و یاد همسر!

**زنان سیبل خشونتند 

جرایم مربوط به زنان در سال‌های گذشته روندی افزایشی در پیش گرفته است. برخی بر این باورند که آسیب‌های اجتماعی زنانه شده و برخی این مساله را ناشی از توسعه جامعه و بیرون آمدن زنان از خانه می‌دانند. معصومه آقاپور، رئیس کمیته اقتصادی بانوان و عضو فراکسیون زنان مجلس در گفت‌وگو با «آرمان» می‌گوید: «با عبارت زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی مشکل دارم، در قوانین ما چیزی تحت عنوان زنانه و مردانه وجود ندارد و باید ادبیاتمان را اصلاح کنیم.»

ابتدا سوالی در این زمینه به ذهن خطور می‌کند که چرا هنجارها در جامعه به وجود می‌آید؟ در بحث هنجارها، زنان نسبت به مردان آسیب‌پذیر‌تر هستند و به دلیل این آسیب‌پذیری، بیشتر مورد هجمه قرار می‌گیرند. بنابراین خشونت علیه زنان شکل می‌گیرد. از نظر هنجاری باید روی بسترهای جامعه بحث شود. خشونت زمانی اتفاق می‌افتد که یک شخص از حالت عادی خارج شود و از مسئولیت‌های خود فاصله بگیرد، بنابراین فاصله گرفتن از این متغیرها در خشونت منعکس می‌شود. در جامعه حال حاضر ایران، یکی از مسائلی که جامعه را اذیت می‌کند، بعد اقتصادی و دیگری بعد تبعیض است. بررسی‌هایی که داشته‌ام نشان می‌دهد مردم از کمبودها ناراضی‌ نیستند، بلکه تبعیض‌هاست که آنها را ناراضی می‌کند. تبعیض اولین نقطه شروع خشونت است و نبود منابع حداقلی باعث می‌شود افراد از شرایط عادی خارج شوند. 

از آنجا که محوریت بحث جرایم مربوط به زنان است، کمی عقب‌تر برویم. چه رابطه‌ای بین ریشه‌های خانوادگی و بزهکار شدن یک دختر وجود دارد؟

دلایل متعددی در این زمینه وجود دارد. اعتقاد من این است که باید برای اصلاح این امور در بخش خانوادگی، از تربیت فرزند شروع کنیم. ما در خانواده‌ها فرزندان را به صورتی تربیت می‌کنیم که یک شخصیت وابسته می‌یابند و این شخصیت وابسته وقتی به سن نوجوانی و جوانی می‌رسد، به یک‌باره در جامعه رها می‌شود.

گفته می‌شود زنان به جرایم سبکی مثل سرقت‌های کوچک یا خرده‌فروشی مواد مخدر گرایش بیشتری دارند.

به نظر من آنچه زنان بیشتر به سمت آن کشیده می‌شوند، جرایمی در رابطه با شاخه جنسی است. این مساله را از دو جنبه می‌توان بررسی کرد: یکی خانواده‌های فقیر که به دلیل مشکلات اقتصادی و مادی چنین چیزی بروز می‌کند و دیگری خانواده‌های مرفه به دلیل اینکه آن پرده‌های حجب و حیا از بین رفته است. متاسفانه این خانواده‌ها تحت تاثیر فرهنگ‌های بیگانه که از جنگ نرم ناشی می‌شود، قرار گرفته اند و وقاحت آن مساله از بین رفته است که باعث می‌شود زنان به بزهکاری‌های جنسی سوق یابند.

** آیت‌ا...هاشمی جای احمدی نژاد بود تحریم نمی شدیم

محسن جلال‌پور، رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران در گفت‌و‌گو با «آرمان» می‌گوید: «آقای‌هاشمی چهار خصوصیت بارز داشتند که مهم‌ترین آنها دید بسیار بلند و آینده‌نگری بود. آشنایی و درک کامل از مفاهیم اقتصادی و اعداد و ارقام و ذهن بسیار روشن در حسابگری نیز خصیصه دیگر ایشان بود. علاوه بر آن صبر و حوصله خوبی برای انجام امور و کارها داشتند که در طول این مدت هم از این خصوصیت ایشان کم نشنیده‌اید. غیر از این نگاهشان به عرصه بین‌الملل و وصل کردن اقتصاد و ظرفیت‌های اقتصادی ایران به ظرفیت اقتصاد دنیا و استفاده بهینه از مجموعه آنچه در اقتصاد دنیا وجود داشت بود و عملا تنها نگاه اقتصاد درون‌نگر نداشتند، بلکه اقتصاد درونزا و برونگرا را دنبال می‌کردند.»

سال 84 ایشان کاندیدای ریاست جمهوری شدند، اما رای نیاوردند. اگر در همان سال آقای رفسنجانی زمام اقتصاد را به دست می‌گرفت آیا امروز بحران‌های ناشی از برنامه‌های اقتصادی دولت‌های نهم و دهم وجود داشت؟ به نظرتان ایشان اقتصاد را به کدام سمت می‌برد؟

اگر ایشان در آن سال رئیس‌جمهور می‌شدند کشور به سمت تحریم‌های عظیم و گرفتاری‌هایی که در دهه قبل اتفاق افتاد نمی‌رفت. دولتمردان و رئیس‌جمهور آن زمان این مسائل را به عنوان کاغذ پاره قلمداد می‌کردند و در حالی که افرادی از جمله آقای‌هاشمی که تجربه و اطلاع بیشتری داشتند بارها مطرح کرده بودند که اینها کاغذ پاره نیستند و به اقتصاد کشور ضربه و صدمه می‌زند، دولت آن زمان به این صحبت‌ها اعتنایی نکرد. همین اتفاق نیفتادن تحریم‌ها در صورت رئیس‌جمهور شدن آقای رفسنجانی در سال 84 باعث می‌شد که کشور وضعیت بهتری داشته باشد و اقتصاد کشور به مسیر بهتری هدایت می‌شد، اما همان‌طور که می‌دانید بیشترین صدمه کشور در همان هشت سال به دلیل تحریم‌ها، عدم ارتباط با دنیا، هزینه‌های بالا برای دور زدن تحریم، فروش نفت با شرایط سخت، مشکلات بانکی ناشی از تحریم و مشکلات ناشی از حمل و نقل به دلیل تحریم به اقتصاد به کشور وارد شد. اگر دولت نهم بهتر از این عمل کرده بود و حداقل شرایط جهانی و بین‌المللی را در نظر گرفته بود و آنها را کاغذ پاره قلمداد نمی‌کرد، وضعیت اقتصاد کشور خیلی بهتر بود.

**ورود اولین ایرباس نو به ایران

پس از چند دهه شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران نخستین هواپیمای نو خود را عصر امروز دریافت می‌کند؛ هواپیمایی که می‌تواند با ورود خود دوره‌ای جدید از فعالیت‌های صنعت هوایی کشور را رقم بزند. به گزارش ایسنا، پس از دوران طولانی که شرکت‌های هواپیمایی ایرانی به دلیل تحریم‌های بین‌المللی امکان خرید هواپیما نداشتند در جریان مذاکراتی که پس از توافق هسته‌ای به کار بسته شد، ایران‌ایر توانست بعد از ماه‌ها مذاکره دو قرارداد مجزا با ایرباس و بوئینگ به امضا برساند و در مجموع 180 فروند هواپیما با عقد قرارداد نهایی به سمت آسمان ایران حرکت کند. هرچند شرکت هواپیماساز بوئینگ توانست چند روز زودتر از ایرباس قرارداد خود را نهایی کند، اما آنچه در عمل اتفاق افتاد سرعت گرفتن اجرای قرارداد ایرباس با ایران بود، تا جایی که ایران‌ایر در نخستین روزهای عقد قرارداد با این شرکت اعلام کرد امیدوار است این قرارداد تا فروردین‌ 1396 اجرای خود را آغاز کند و به این ترتیب ایران صاحب نخستین هواپیماها در این حوزه شود. 

پیش‌بینی مدیرعامل شرکت ایران‌ایر خیلی زود محقق شد تا با نهایی شدن مراحل اجرایی کار نخستین فروند ایرباس 321 خریداری شده از سوی ایران عصر امروز در فرودگاه مهرآباد به زمین بنشیند. هواپیمایی که اعلام شده مراحل فنی خود را در دو فرودگاه اروپایی پشت سر گذاشته و با خلبانان ایرانی به تهران می‌رسد. 

نگاهی به ویژگی‌های فنی این هواپیما نشان می‌دهد ایرباس321 امکان آن را دارد که به طور همزمان در پروازهای داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد. این هواپیما که جزو هواپیماهای با بدنه باریک و از نظر ظرفیت پرواز در حوزه کوتاه‌برد و میان‌برد قرار می‌گیرد یکی از پرطرفدارترین هواپیمای ایرباس در طول سال‌های گذشته بوده است.