درحالی که گزارش ها از حذف 7 میلیون یارانه بگیر در دهک های بالای درآمدی خبر می دهد،با این حال هنوز یک دهم جمعیت کشور که در دهک های بالای درآمدی قرار دارند، یارانه دریافت می کنند.
به گزارش خبرآنلاین،درحالی که دولت مکلف به حذف یارانه دهک های بالای درآمدی است، گزارش ها نشان می دهد که درحال حاضر حدود 8 میلیون نفر از جمعیت دهک بالای درآمدی یارانه دریافت می کنند.آنطور که مسئولان وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی گزارش داده اند،تاکنون نزدیک به 7 میلیون نفر از مجموع 88 میلیون جمعیت یارانه بگیر کشور حذف شده اند.اگرچه در حال حاضر با احتساب افراد تازه متولد شده، رقم دقیقی از میزان یارانه بگیران اعلام نشده، اما با گذشت 6 سال از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها تاکنون این قانون بیش از 250 هزار میلیارد تومان برای دولت بار مالی در پی داشته است.
مجلس نهم در آخرین ماههای حضور،در جریان تصویب قانون بودجه سال 95 دولت را مکلف به قطع یارانه 24 میلیون نفر کرد،مصوبه ای که بسیاری اعتقاد داشتند بیش از آنکه اهداف اقتصادی دنبال کند،سیاسی است. با این حال دولت معتقد بود که طرح حذف دهک های بالای درآمدی باید به تدریج صورت بگیرد.در سال جاری این هدف دنبال شده اما هنوز آمار دقیقی از حذف یارانه بگیران دهک های بالای درآمدی مشخص نیست.علی ربیعی وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی اخیرا اعلام کرده که برای 3 میلیون نفر پیامک حذف یارانه ارسال شده است.
زمانی که قانون هدفمندی یارانه ها درآذرماه سال 1389 به مرحله اجرا درآمد،قرار بود این قانون ظرف 5 سال و همراه با بهبود وضعیت اقتصادی ایران به پایان برسد، اما بعد از گذشت 6 سال نه تنها این اتفاق نیفتاده،بلکه بار مالی مضاعفی بر دوش دولت گذاشته که به نظرمی رسد راهکاری برای حل آن در شرایط کنونی وجود ندارد.
کارشناسان معتقدند این طرح به جای آنکه دستاوردهای مثبتی برای اقتصاد داشته باشد، نتایجی منفی را بر ایران تحمیل کرده است.در واقع اجرای این طرح تبعات سنگین اقتصادی و اجتماعی برای کشور به همراه داشته است .با این حال تیم اقتصادی دولت معتقد است در شرایط کنونی تبعات منفی قطع یارانه های نقدی در حوزه اجتماع بسیار بیشتر از دستاوردهای مثبت اقتصادی در این زمینه است.
دولت 6 سال است که هر ماه بیش از 3 هزار و 400 میلیارد تومان پول نقد، بدون هدف روشنی بین بیش از 70 میلیون ایرانی تقسیم کند.قرار بود که با اجرای طرح هدفمندی یارانه ها که همزمان با افزایش قیمت حامل های انرژی بود، این افزایش به بهبود بهره وری منجر شود،اما آنچه مغفول واقع شده بهینه سازی و اصلاح ناکارآمدی ها در حوزه تولید، انتقال ، توزیع و مصرف انرژی بوده است.