در نتیجه بحران‌های مزمن در کشورهایی مانند سوریه، افغانستان و عراق، شکنجه و کشتار در اریتره و سومالی و فقر در کوزوو، میلیون‌ها انسان مجبور به ترک موطن خویش شده‌اند.
روزنامه شرق در شماره سه شنبه 18 آبان در یادداشتی به قلم سعیده سعیدی، نوشت: در نتیجه بحران‌های مزمن در کشورهایی مانند سوریه، افغانستان و عراق، شکنجه و کشتار در اریتره و سومالی و فقر در کوزوو، میلیون‌ها انسان مجبور به ترک موطن خویش شده‌اند.
در ادامه این یادداشت آمده است: یکی از نقاط عطف در روابط بین‌الملل در حوزه مهاجرت، تغییر «کشور مقصد» در تصمیم مهاجران بوده است. اگرچه قاره اروپا، به علت فراوانی منابع و امکانات و همچنین سهولت دسترسی، از دیرباز مرکز توجه مهاجران بوده است؛ ولی از سال ٢٠١٥، با بالاگرفتن بحران در منطقه خاورمیانه به‌خصوص سوریه و چراغ سبز رهبران اروپایی، عملا مسیرهای مهاجرت و پناه‌جویی به سمت اروپا تغییر جهتی عینی یافته است. کشورهای آلمان، فرانسه و سوئد، به صورت سنتی به‌عنوان اصلی‌ترین مقاصد پناه‌جویی بوده‌اند؛ اما در‌نتیجه سخنان آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در سال ٢٠١٥ و اعلام آمادگی کشور متبوعش برای پذیرش پناه‌جویان، لقب «ماما آنگلا» را در میان پناه‌جویان گرفته و در نتیجه، آلمان به‌عنوان اصلی‌ترین کشور مقصد در فضای پناه‌جویی قرار گرفت.
طبق جدیدترین آمار اداره فدرال آلمان، این کشور دارای جمعیتی بیش از ٨١,٨ میلیون نفر بوده و حدود یک‌پنجم این جمعیت (١٦.٤ میلیون نفر)، ریشه‌ای مهاجر دارند. طبق آمار رسمی وزارت کشور آلمان، در سال ٢٠١٥ در حدود دو میلیون مهاجر وارد کشور آلمان شده‌اند که از این میزان، بیش از یک میلیون درخواست پناه‌جویی، در سیستم فدرال آلمان برای پناه‌جویی (EASY) به ثبت رسیده است. اگرچه کشور آلمان در گذشته به منظور فائق‌آمدن بر خرابی و صدمات ناشی از جنگ جهانی دوم، «سیاست جذب نیروی کارگر ارزان» را در پیش گرفت و این مسئله باعث مهاجرت گسترده اتباع لهستانی و ترک، به سمت این کشور شد؛ اما هجوم مهاجران به مرزهای آلمان در سال ٢٠١٥ که با افزایش ٤٩درصدی نسبت به سال قبل روبه‌رو بوده است، بعد از جنگ جهانی دوم رویدادی بی‌سابقه در تاریخ این کشور بوده و از سوی رسانه‌های جمعی به‌عنوان «بحران پناه‌جویی» قلمداد شده است.
به‌طور مثال، از سال ٢٠١١ فقط بیش از ٦٣٠ هزار تبعه سوری در کشور آلمان درخواست پناهندگی داده‌اند که در نتیجه سیاست «درهای باز» دولت آلمان است و تنها در سال ٢٠١٥، بیش از ١٥٠ هزار تبعه افغان از کشور آلمان درخواست پناهندگی داده‌اند. از میزان همه افرادی که در سال ٢٠١٥ درخواست پناهندگی خود را به‌صورت رسمی در آلمان به ثبت رسانده‌اند، 70.9 درصد، جوانان زیر ٣٠ سال هستند و همچنین در حدود دو‌سوم از این افراد، مرد بوده و 30.8درصد را زنان تشکیل می‌دهند. همچنین ١٠ درصد از این جمعیت، تحصیلات دانشگاهی دارند که این آمارها، نشان‌دهنده تبعات گسترده‌ای است که به مرور برای جامعه میزبان به وجود خواهد آمد.
نیاز به مسکن، آموزش، یادگیری زبان و ورود به چرخه کار، از جمله مسائلی است که تصمیم‌گیران باید به‌صورت تدریجی به آنها توجه کنند. طبق گزارش مؤسسه بازار کار و تحقیق درباره شغل‌یابی در آلمان، از هر ١٠ پناه‌جویی که در سال ٢٠١٥ وارد کشور شده‌اند، تنها یک پناه‌جو جذب بازار کار شده است؛ چراکه ورود به بازار کار آلمان، نیاز به تخصص و آموزش نیاز دارد و اگرچه بسیاری از پناه‌جویان از تحصیلات مقدماتی خوبی برخوردار هستند، ولی زبان و تخصص کافی را دارا نیستند.
*منبع: روزنامه شرق، 18 آبان 1395
نظر شما
