عضو هیئت مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو ایران با تشریح کمبود «۳۹ داروساز» به‌ازای هر ۱۰۰هزار ایرانی براساس آمار جهانی به عدم‌امنیت شغلی داروسازان اشاره کرد و گفت: با شرایط کنونی در افق ۱۴۰۴ با مازاد ۹هزار داروساز نیز مواجه خواهیم بود.
به گزارش تسنیم، دکتر سید حسام‌الدین شریف‌نیا ــ عضو هیئت مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد داروی ایران نسبت به عدم ایجاد زمینه‌های شغلی مناسب برای داروسازان در کشور خبر داد و اظهار داشت: این مهم در سال‌های آتی وضعیت نامناسب‌تری می‌یابد و با توجه به روند فعلی اشتغال داروساز در کشور، در سال 1404 با مازاد حداقل 9 هزار داروساز مواجه خواهیم بود.
شریف‌نیا با بیان اینکه جوامع کنونی جهان برای عبور سریع از اقتصاد ناکارآمد سنتی می‌کوشند نیروی انسانی ماهر و متخصص را در متن و ساختار هر برنامه‌ای قرار دهند، عنوان کرد: یکی از مهمترین دغدغه‌ها در این میان حفظ نیروی متخصص است که حفظ نیروی انسانی کارآمد، ایجاد انگیزه در جهت جبران خدمت و ایجاد احساس رضایت شغلی برای آنها باید در رأس امور قرار گیرد.
وی با اشاره به اینکه جامعه داروسازی کشور سرشار از افراد متخصص و فرهیخته است، افزود: در سال‌های گذشته به‌دلیل اهمال‌های صورت گرفته، این نیروی کار متخصص با چالش‌های فراوانی مواجه بوده که از جمله مهمترین آنها احساس عدم امنیت شغلی و عدم جبران خدمت آنان است.
وی یکی از عوامل ایجاد احساس عدم امنیت شغلی در این قشر را عدم ایجاد زمینه‌های شغلی مناسب برای آنها عنوان کرد و ادامه داد: این وضعیت در سال‌های آتی شکل نامناسب‌تری خواهد یافت و با توجه به روند فعلی اشتغال داروساز در کشور (اشتغال 78 درصد آنان در داروخانه شهری، کمتر از 6 درصد در داروخانه‌های بیمارستانی، 5 درصد در صنعت و 5 درصد در نهادهای قانونگذار دارویی و 6 درصد در سایر حرف مرتبط) همزمان با افزایش ظرفیت دانشکده‌های داروسازی، تأسیس دانشکده‌های داروسازی در سراسر کشور و نیز ورود بی‌رویه فارغ‌التحصیلان لیسانس و دکتری داروسازی از سراسر جهان به کشور و عدم برنامه‌ریزی مناسب برای اشتغال آنان، در سال 1404 کشور با مازاد حداقل 9 هزار داروساز مواجه خواهد بود.
این داروساز و دستیار تخصصی مدیریت و اقتصاد دارو با اشاره به اینکه تعداد داروساز در کشور ایران هنوز با میانگین جهان فاصله زیادی دارد، تصریح کرد: 23 نفر داروساز به‌ازای هر 100 هزار نفر در شرایط کنونی داریم و افزایش این تعداد تا 43 نفر در هر 100 هزار نفر تا سال 1404، در برابر 62 نفر به‌ازای هر 100 هزار نفر در جهان است.
شریف‌نیا ضمن ابراز اینکه با وجود این اختلاف چشمگیر، داروسازان حقوق و جایگاهی در خور شأن در نظام سلامت کشور پیدا نمی‌کنند، گفت: علل این موضوع را می‌توان در نبود یک سیاست ملی برای اشتغال داروسازان و عدم استفاده از توان بالای این قشر در نظام سلامت دانست.
وی با ابراز اینکه مطابق با میانگین کشورهای OECD تا 18 درصد داروسازان در بیمارستان‌ها اشتغال دارند و البته نقشی اساسی در کاهش هزینه‌های نظام سلامت کشورشان دارند، بیان داشت: اشتغال داروسازان به‌عنوان داروسازان بیمارستانی؛ اشتغال بیشتر داروسازان در بخش بازاریابی دارویی شرکت‌های دارویی یا در شرکت‌های تولید و توزیع و واردات و صادرات دارویی؛ اشتغال داروسازان در شبکه‌های بهداشتی درمانی با توجه به افزایش اقلام دارویی ارایه شده توسط این مراکز بدون نظارت داروساز یا در شرکت‌های دانش‌بنیان و غیره دور از دسترس نیست ولی نیازمند برخی تغییرات قانونی و حمایت همه‌جانبه از سوی تمام داروسازان به‌خصوص افراد تأثیرگذار داروساز و البته نقش حمایتی و پیشنهادی صنف داروسازی به مراجع قانون‌گذاری (به‌عنوان نماینده تمام اقشار جامعه داروساز) برای دستیابی به این اهداف است.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد داروی ایران با ابراز تأسف از اینکه در سال‌های اخیر فرصت‌های فراوانی در اشتغال از جامعه داروسازی گرفته شده است، عنوان کرد: این موضوع همراه با وجود ظرفیت بالای پذیرش دانشجویان جدید بدون ایجاد زمینه لازم برای اشتغال داروسازان باعث شده تا آینده روشنی درپیش نباشد.
شریف‌نیا خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد زمان آن رسیده تا تمام داروسازان کشور با مشارکت حداکثری در انتخابات پیش رو قدم در راه تغییر شرایط کنونی بردارند و فارغ از نگاه به گذشته (به‌جز احترام به دست‌آوردهای انجمن‌های قبلی)، آینده‌ای روشن را ایجاد کنند.
نظر شما
