برای دست‌یابی به حال خوب، زودرنج نباشیم‌

افسانه محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کودکان و حتی بزرگترهایی که از این مشکل رنج می‌برند خیلی راحت نمی‌شود با آن‌ها صحبت کرد؛ چراکه در همان لحظه اول از حرف‌ها و نحوه گفتار طرف مقابل ناراحت می‌شوند و یا این‌که پس از ساعت‌ها فکر کردن به تک تک کلمات و جملات کوتاهی که فقط چند دقیقه ادامه داشت خود را آزار می‌دهند.

این روان‌شناس ادامه داد: کسانی که تا این حد حاسیت دارند معمولا همه حرف‌ها و رفتارهای دیگران را به خود نسبت می‌دهند و با نگرشی منفی درباره مسایل صحبت می‌کنند. برای همین معمولا ترجیح می‌دهند در جمع حضور پیدا نکنند و تنهایی را بیشتر می‌پسندند. غافل از این‌که تنها ماندن و گوشه‌گیری حساسیت‌شان را تشدید و احساسات منفی‌شان را بیشتر می‌کند.

وی افزود: روان‌شناسان و متخصصان به این افراد توصیه می‌کنند که با نگاهی مثبت، خود را در موقعیت‌های جدید قرار دهند و از واقعیت فرار نکنند؛ در واقع روان‌شناسان معتقدند کودکانی که خیلی مورد توجه پدر و مادرشان بوده‌اند در بزرگسالی ممکن است تا این حد حساس و زودرنج شوند. بعضی‌ها هم درست برعکس فکر می‌کنند و باور دارند که کمبود محبت و بی‌توجهی پدر و مادر باعث حساسیت و زودرنجی بچه‌ها می‌شود. علاوه بر این تعداد فرزندان در خانواده، ترتیب و اختلاف سنی آن‌ها، نحوه برخورد و تربیت والدین و محیط اجتماعی رشد کودک نیز می‌تواند در ایجاد این حساسیت موثر باشد.

محمدی تصریح کرد: حساسیت زیاد و بیش از حد نسبت به موضوعات و مسایل مختلف از ویژگی‌هایی است که در اختلال‌های شخصیتی مختلف و طی بیماری‌های روحی مشاهده می‌شود. اما ممکن است با نداشتن این اختلالات و بیماری‌ها نیز فردی از حساسیت رنج ببرد و بسیار زودرنج باشد. از طرفی باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که حساسیت بیش از حد به خصوص در افراد وسواسی بیشتر از دیگران به چشم می‌آید و معمولا در افراد وسواسی شاهد حساسیت بیش از حد نسبت به مسایل مختلف زندگی هستیم.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: این افراد معمولا با نگاهی وسواسی به موضوعات مختلف زندگی نگاه می‌کنند و آن‌ها را بر اساس نظرات خودشان ارزیابی می‌کنند. بر همین اساس روان‌شناسان معتقدند که حساسیت بیش از حد یکی از نشانه‌های وسواس است و وسواس فکری و رفتاری می‌تواند به این شکل بروز کند. البته در کنار این افراد خیلی‌ها هم هستند که مشکل‌شان به هیچ یک از این موارد ارتباط ندارد اما حساس هستند و از این موضوع رنج می‌برند. به همین‌خاطر، هر میزان زودرنجی و از هر ریشه‌ای که باشد، حال خوب انسان را دستخوش چالش‌های روحی می‌کند و افراد حساس برای این‌که دنیا به کام‌شان بچرخد، بهتر است که این اختلال را زیر نظر روان‌درمانگر، درمان کنند.