وقتی مرغ همسایه غاز می‌شود

بازدید اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور از طرح‌های تولیدی و صنعتی شهرستان رباط کریم

مصرف‌گرایی و استفاده نکردن از کالاهای بومی و داخلی مشکلی است که در جامعه رواج پیدا کرده و واردات کالاهایی که در داخل برای آنها مزیت نسبی تولید وجود دارد نیز، میخی بر تابوت تولیدکننده است.

به گزارش ایسنا، مصرف‌گرایی معضلی است که در سال‌های اخیر گریبانگیر جامعه شده و این مصرف‌گرایی در زمینه کالاهای وارداتی که نام برند خاصی را یدک می‌کشند بیشتر به چشم می‌خورد و این در حالی است که چرخ تولیدات داخلی کشورمان، بااین مصرف‌گرایی‌ها حرکتش روزبه‌روز کندتر می‌شود و قشر جوان بیشترین تاثیر را در آهسته‌تر کردن این حرکت دارند و جوانان بیشترین تاثیر را از این مسئله می‌برند زیرا آینده شغلی آنان با مصرف کالاهای خارجی ،به خطر می‌افتد.

یکی از خصیصه‌های بنیادین انسان، نیازمند بودن و بر همین اساس مصرف‌کننده بودن اوست و انسان برای تداوم حیات خویش نیازمند کالاها و خدماتی است که نیازهای او را برآورده کند؛ بنابراین مصرف و نیاز از ابتدای تاریخ بشریت با هم همراه بودند ولی در حال حاضر رابطه همیشگی نیاز و مصرف مانند گذشته نیست و عوامل مختلفی از جمله عوامل فرهنگی، اقتصادی و یا هجمه‌های سیاسی بوده که شکافی را بین این پدیده به وجود آورده است.

قاچاق واژه‌ای است که همه ما در طول سال به نوعی آن را شنیده و از اخبار آن هرچند اندک مطلع می‌شویم، شاید ندانیم که پدیده قاچاق به هر شکلی اعم از قاچاق ارز، کالا یا قاچاق انسان چه آسیب جبران‌ناپذیری به اقتصاد کشور و وضعیت معیشت مردم وارده کرده و بخش‌های مختلف اقتصاد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. موضوع قاچاق به ویژه در کشورهایی که اختلاف قیمتی در کالاهای مهم و استراتژیک با کشورهای همجوار خود دارند، بیشتر نمود پیدا می‌کند که در این زمینه سخنان یک کارشناس مسائل اقتصادی قابل توجه است.

یک کارشناس مسائل اقتصادی در رابطه با پدیده قاچاق، به خصوص قاچاق کالاهایی که مزیت نسبی تولید دارند، می‌گوید: با قاچاق آن دسته از کالاهایی در تولید آن دارای مزیت نسبی هستیم، ضرر جبران‌ناپذیری به تولیدکننده داخلی و اقتصاد کشور وارد می‌شود و همین امر موجب تزلزل در اقتصاد و پایین آمدن سطح انگیزش تولیدکنندگان برای تولید بیشتر، بالا رفتن هزینه‌های تولید و نرخ بیکاری است. در واقع قاچاق کالا مزاحم جدی رونق تولید داخلی محسوب شده و همچنان اقتصاد و صنعت داخلی با این پدیده شوم دست به گریبان است.

سمیرا احمدی ادامه می‌دهد: امروزه این پدیده علاوه بر این‌که به عنوان یک تهدید جدی بر سر راه تجارت آزاد است، هزینه‌های زیادی نیز بر بدنه اقتصادی کشور تحمیل می‌کند. قاچاق کالا از یک سو درآمدهای گمرکی و مالیاتی دولت را کاهش می‌دهد و از طرفی سبب خروج بی‌حاصل ارز، فرار گسترده سرمایه، افزایش بیکاری، کاهش تولیدات صنعتی داخلی و... می‌شود. هم‌چنین ضمن خدشه‌دار کردن اهداف حمایتی دولت موجب از بین رفتن آثار سیاست‌های تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای دولت می‌شود.

شهر زنجان در حدود 550 هزار نفر جمعیت دارد؛ به عبارتی دیگر 550 هزار جفت پا و در نتیجه 550 هزار جفت کفش؛ بدون محاسبه دمپایی ،کفش‌های ورزشی، کفش‌های کار و سایر کفش‌ها و اگر قیمت هر کفش را 300 هزار ریال درنظر بگیریم مبلغی در حدود 165 بیلیون ریال، صرف خرید کفش می‌شود که با احتساب هر شش ماه یک جفت کفش برای هر نفر در هر سال این مبلغ دو برابر شده و به 330 بیلیون ریال افزایش می‌یابد و اگر تمام این 330 بیلیون ریال از چرخه اقتصاد داخلی باشد و سودش هم در جیب صنعت داخلی کشور برود، وضعیت مناسبی برای پیشرفت صنعت کفش در کشور و استان زنجان ایجاد می‌شود.

هم‌چنین بر اساس آمار بیش از 70 درصد مصرف پوشاک کشور از خارج از کشور تامین می‌شود و این میزان مصرف برابر با 165 هزار جفت کفش است که با احتساب نرخ ارز نزدیک به 35 هزار ریال به ازای هر دلار، مبلغی در حدود 5 بیلیون و 775 میلیارد ریال می‌شود که این مبلغ بالا از چرخه اقتصاد داخلی شده و به اقتصاد سایر کشورهای صادرکننده تزریق می‌شود و این مهم مغایر با حمایت از تولید داخلی است و زنگ خطری برای آینده اشتغال جوانان است. حمایت از کار و سرمایه ایرانی یک شعار ساده نیست بلکه نقشه راهی است که رهبر نقلاب پیش‌روی یکایک ایرانیان به تصویر کشیده‌اند.

سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی دارای مزایای بسیاری است و این صنعت ارزش‌افزوده به نسبت بالایی را تولید می‌کند و نسبت به سرمایه‌گذاری که در آن می‌شود، اشتغال نسبتا بالایی را ایجاد می‌کند که در صورت تمرکز بر صادرات ارزآوری بسیار مطلوبی دارد و همین مزایا سبب شده است که اکثر کشورهای در حال توسعه که اکثرا فاقد منابع معدنی و نفت و گازی هستند، جهت ارتقاء و رونق اقتصاد خود به این صنعت گرایش پیدا کنند و استان زنجان جایگاه مناسبی را در این صنعت در سطح کشور دارد که می‌تواند که این مهم می‌تواند در تسریع توسعه استان نقش مهمی داشته باشد و با تولیدات با کیفیت و طراحی مناسب بتواند بازار داخلی کشور و استان را در دست بگیرد.

معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان در رابطه وضعیت صنعت نساجی در استان زنجان اظهار می‌کند: کشور ترکیه درآمد چند ده میلیاردی دلاری از پوشاک، منسوجات و تولیدات چرم دارد که بی‌شک این صنعت سهم عمده‌ای در قرار گرفتن این کشور بین 20 اقتصاد بزرگ دنیا دارد و کشورهای توسعه‌یافته و در حال‌توسعه‌ای همچون ویتنام، چین و هند نیز هر کدام بهره‌های بسیاری از سرمایه‌گذاری در این صنعت می‌برند.

علی کلانتری یادآور می‌شود: استان زنجان به عنوان قطب صنایع نساجی در کشور مطرح است و در زمینه تکنولوژی مورد استفاده، پس از استان اصفهان در رتبه دوم کشور قرار دارد. گروه نساجی و پوشاک استان در حدود 80 واحد فعال با اشتغال‌زایی بیش از 5 هزار نفر را شامل می‌شود و از این تعداد واحدهای فعال، 11 واحد در حوزه چرم و کفش و 31 واحد در حوزه پوشاک و 40 واحد در حوزه تولید انواع منسوج دسته‌بندی می‌شود و تولیدات متنوع این صنعت شامل انواع نخ با سیستم ریسندگی الیاف کوتاه و بلند، فرش، پارچه، پرده پارچه‌ای، پارچه فاستونی و برخی تولیدات دیگر که موقعیت و مزیت مناسبی برای استان فراهم آورده است.

وی تصریح می‌کند: در حال حاضر بیش از 140‌ واحد کفش دست‌دوز و سه واحد صنعتی در شهر هیدج در استان زنجان فعالیت می‌کنند و عمده تولیدات این واحدها که شامل کفش‌های بچگانه، ورزشی و تابستانی است، به شهرهای بزرگی که خود نیز صنعت کفش را دارا هستند از جمله تهران، تبریز، اصفهان، مشهد و یزد صادر می‌کنند.

این مسئول می‌گوید: هم‌چنین در این شهر 10 واحد خویش‌فرما وجود دارد که 130 واحد کمتر از 10 کارگر و چهار واحد تولیدی کفش نیز بیش از 50 نفر کارگر دارند. 60 درصد تولیدات این واحدها در داخل استان مصرف شده و 40 درصد آن نیز به سایر استان‌ها صادر می‌شود که معاون صنایع کوچک شرکت شهرک‌های صنعتی استان زنجان در این رابطه توضیحات بیشتر ارائه می‌کند.

در یک نتیجه‌گیری کلی تولید ملی مقدمه‌ای خواهد بود بر اشتغال‌زایی و کارآفرینی و افزایش بهروری و بکارگیری جوانان باهوش و خلاق و متعهد. هم‌چنین باعث بهبود اثرات اجتماعی در زندگی مردم، ایجاد قدرت سیاسی در جهان از لحاظ تولید و هم‌چنین باعث کاهش نرخ تورم و اثرات مثبت اقتصادی که منجر به رشد و ترقی کشورمان خواهد شد و با این توصیف‌ها هنوز هم باید از برخی مصرف‌کنندگان کالاهای خارجی به خصوص کیف و کفش و یا سایر کالاهایی که در تولید آن مزیت نسبی وجود دارد، باید پرسید که چرا کالای خارجی مصرف کنیم؟