جنگ مسئله مهم دنیای امروز است. روزانه خبرهای متعددی از کشمکش و نا امنی در سراسر جهان به گوش میرسد. اما آیا میزان این نا امنی در همهجا یکسان است؟ نهاد جهانی اقتصاد و صلح مطالعهای در این خصوص انجام داده و همه کشورها را بر اساس میزان درگیری رتبهبندی کرده است.
به گزارش زومیت و به نقل از ایندیپندنت، با وجود جنگ میان رژیم صهیونیستی و فلسطینیها، درگیری بین روسیه و اوکراین، حضور داعش در عراق و سوریه و مقابلهی آمریکا با آن و همچنین مداخلهی این کشور در امور افغانستان، اینطور به نظر میرسد که کل جهان در جنگ است.
طبق آخرین گزارشهای نهاد جهانی اقتصاد و صلح، از میان ۱۶۲ تنها ۱۱ کشور هستند که هیچگونه درگیری و نزاع در آنها دیده نمیشود. این نهاد مستقل همچنین اعلام کرده است که صلح جهانی از سال ۲۰۰۷ به تدریج کم و کمتر شده است و اینطور به نظر میرسد که بعد از جنگ جهانی دوم نوعی جهش جهانی به سوی درگیری به وجود آمده است.
طبق نظر تینک تنک (اتاق فکر جهانی برای تخمین میزان صلح در جهان)، وضعیت صلح و آرامش در دنیا رو به وخامت است. برای نظر و گزارشی عادلانه باید این را نیز در نظر داشت که برخی کشورهای درگیر در نزاع به راستی در جنگ نیستند درحالیکه دیگر کشورهای آرام و بدون جنگ، نزاع و کشمکشهای درونی خود را دارند. ایران در این فهرست در رتبهی ۱۳۳ قرار دارد.
اما این رتبهبندی حقیقتی نه چندان خوب را آشکار میکند. وضعیت امنیت کشورهای درگیر جنگ روز به روز بدتر میشود. در حالی که وضعیت امنیت کشورهای دارای بالاترین میزان امنیت و آرامش، بهتر و بهتر خواهد شد و این خود نشاندهندهی نابرابری امنیت و آرامش در دنیا است. طبق گزارشهای به دست آمده برخی کشورهای غرب اروپا بالاترین میزان صلح و امنیت را تجربه میکنند.
بیشترین میزان این نابرابری امنیتی در خاورمیانه و شمال آفریقا است. مناطقی که کمترین میزان امنیت در آنها وجود دارد. سوریه و عراق در خاورمیانه و لیبی در آفریقای شمالی قرار دارند و در سالهای اخیر در این کشورها بالاترین میزان درگیری وجود داشته است.
این نابرابری امنیت جمعیت این کشورها را هم در برمیگیرد. بیش از ۲ بیلیون نفر در کشورهای ناامن و درگیر جنگ زندگی میکنند درحالیکه تعداد افراد ساکن در کشورهای امن ۵۰۰ میلیون نفر است. به عبارتی میتوان گفت که صلح، امنیت و آرامش میآورد و خشونت نا امنی. و این مسئله سبب ایجاد این نابرابری امنیتی در جهان شده است.
سال گذشته این نهاد گزارشی را منتشر کرد که نشان میداد در سال ۲۰۱۳، ۸۲ درصد از مرگ و میرهای ناشی از تروریست تنها در ۵ کشور یعنی عراق، افغانستان، پاکستان، نیجریه و سوریه رخ داده است.
بریتانیا به دور از هرگونه کشمکش داخلی است اما درگیریهای اخیر این کشور در جنگهای خارجی مثل جنگ افغانستان و حضور با قدرت ارتش این کشور در افغانستان، رتبهی این کشور را به ۴۷ در این لیست میرساند.
کشورهایی دیگر همچون کرهی شمالی هستند که در هیچ جنگ خارجی درگیر نیستند اما دارای بیشترین میزان تفرقه و نزاع داخلی هستند.
ژاپن، برزیل، سوئیس، شیلی، کاستاریکا، ویتنام، پاناما، قطر، موریس، اروگوئه و بوتسوانا ۱۱ کشوری هستند که در این لیست جایی ندارند و گفته میشود که درگیر هیچگونه جنگ خارجی یا کشمکش داخلی نیستند. البته با اینکه برزیل کشوری آرام و به دور از جنگ در نظر گرفته میشود اما نرخ بالای جرم در این کشور را نمیتوان نادیده گرفت. از سوئیس نیز همواره به عنوان کشوری بسیار آرام یاد میشود اما این کشور در زمینهٔ صادرات اسلحه به تعداد بالا فعالیت دارد و نمیتوان گفت که به کلی از هرگونه درگیری و جنگ به دور است.
طبق تعریف نهاد جهانی اقتصاد و صلح، کشوری در پایینترین ردهی این لیست قرار میگیرد که در هیچگونه درگیری که نگرانی دولت را برانگیزد، شرکت نداشته یا هیچ اتفاقی مبنی بر دخالت ارتش و دولت برای سرکوبی و یا برقراری آرامش صورت نگیرد. همچنین در صورتیکه سالانه کمتر از ۲۵ مرگ مرتبط با درگیری و نزاع حکومتی پیش بیاید، میتوان گفت که آن کشور در صلح به سر میبرد.
طبق اندازهگیریهای شاخص صلح جهانی، وضعیت صلح و امنیت در دنیا حتی گزارشهای نهاد جهانی اقتصاد و صلح وخیمتر است.
سخنگوی این نهاد اذعان داشته است که وضعیت صلح در حال حاضر به طور آهسته اما پیوسته رو به افول و بدتر شدن است. این فرد در ادامه اضافه میکند: شوکهای اقتصادی و سیاسی همچون بحران اقتصادی اروپا نیز دلیلی برای درگیری کشورها در این جنگها شده است. در سالهای اخیر فعالیتهای تروریستی افزایش یافته، درگیری و نزاع در غزه از سر گرفته شده و هیچ تغییری در بحران سوریه و عراق پیش نیامده است.
به دور از خاورمیانه و در اوکراین آشوبهای غیر نظامیان به شورشی مسلحانه تبدیل شده است و همچنین در جنوب سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو شاهد افزایش خشونت هستیم.
سخنگوی این سازمان همچنین اضافه کرد، این آشوبهای جهانی نشان میدهند که در مدتی کوتاه شاهد افزایش اینگونه خشونتها خواهیم بود.