عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار با بیان اینکه مشکل کارخانهها و اشتغال کشور با تزریق نقدینگی حل نخواهد شد، گفت: وقتی میتوانیم برنامه یک پهپاد را بخوانیم و آن را روی زمین بنشانیم چطور نمیتوانیم برای تولید یک لباسشویی یا تلویزیون برنامه بنویسیم؟
علی خدایی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: اینکه تصور کنیم تنها با اختصاص وام و تزریق نقدینگی مشکل کارخانهها و بنگاههای اقتصادی حل شده و جلوی رکود و تعطیلی آنها گرفته می شود اشتباه است. چرا که تزریق وام تنها یکی از موارد است و تقاضا، بازار و مشتری همگی در رکود یا موفقیت یک تولید تاثیرگذار است.
به گفته وی در حال حاضر 80 درصد بازار لوازم خانگی در دست کرهایها و 20 درصد باقی مانده مونتاژ است که به نام تولید عرضه میشود و از همه ظرفیتی که در صنایع خانگی وجود دارد استفاده نمی شود.
خدایی گفت: متاسفانه بازار تولیدات خود را تقدیم به کشورهایی کرده ایم که در هیچ مجمعی پشت ما در نیامدند و به امید تبدیل ایران به بازار محصولاتشان به سمت ما آمدهاند.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور با طرح این پرسش که چرا در شرایطی که نخبگان و دانشگاهیان ما توانایی ارائه ایدهها و طرحهای خلاقانه را دارند، باید از خارج تکنولوژی وارد کنیم گفت: امروز بهترین دانشگاههای ما جزو دانشگاههای برتر دنیا هستند و سوال این است که وقتی می توانیم برنامه یک پهپاد را بخوانیم و آن را روی زمین بنشانیم چطور نمی توانیم برای تولید یک لباسشویی یا تلویزیون طرح بریزیم.
خدایی در ادامه با اشاره به اخبار منتشر شده درباره وضعیت کارخانه ارج، اظهار کرد: شخصا معتقدم که در قضیه کارخانه ارج اولین عامل سوء مدیریت بوده است. چرا کارخانه سالهای سال با تکنولوژی فرسوده و قدیمی حرکت کرده و نوسازی ماشین آلات و تجهیزات در هیچ سیستمی معقول نبوده است؟
وی با تاکید بر اینکه ارادهای برای نجات تولید ملی وجود ندارد، اظهار کرد: امروز بسیاری از کارخانههای ما به انبار محصولات کرهای تبدیل شده و دیگر اثری از کارگران نیست چون وانتهای حمل بار به جای آنها تردد می کنند.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور افزود: برخی مدعیاند که این کالاها وارداتی نیست و به شکل قاچاق می آید اما چطور قاچاق با این حجم گسترده دیده نمی شود ولی از مرزها و گمرکات وارد کشور میشود؟
خدایی گسترش پدیده قاچاق را ناشی از نبود اراده حمایت از تولید ملی دانست و تصریح کرد: متاسفانه رانت قدرتمند و سود سرشاری که در این قضیه برای عدهای خاص وجود دارد مانع از پا گرفتن تولید می شود و رفته رفته کارخانهها را به سمت تعطیلی و کارگران را به خانه نشینی می کشاند.