دنیای اقتصاد و دغدغه اول تجار خارجی

روزنامه دنیای اقتصاد با درج عنوان هدف‌گیری دقیق در یارانه نقدی، نوشت: بررسی‌ها حاکی از آن است که درخصوص برنامه‌های حمایتی، رویکرد کشورهای موفق شناسایی «گروه‌های نیازمند» بوده؛ حال آنکه در کشور ما طی نیمه دهه گذشته، شناسایی گروه‌های غیرنیازمند بیشتر مدنظر مسوولان بوده است. رویکرد دوم، علاوه‌بر ایجاد هزینه‌های بالای شناسایی دهک‌ها و احتمال خطای زیاد در تشخیص، نتوانسته به راه‌حل مناسبی طی سال‌های پس از هدفمندی یارانه‌ها برسد. حال آنکه بنابر تجربه کشورهای موفق، شناسایی گروه‌های نیازمند می‌تواند مقدمات ایجاد یک نظام کارآی تامین اجتماعی را فراهم سازد.

این روزنامه با انتشار عنوان دو روی سکه تلگرام در بورس، آورد: پیشرفت فناوری در شبکه‌های اجتماعی توانسته سرعت بسیار بالایی را به نقل‌و‌انتقال اطلاعات ببخشد. به دنبال فراگیر شدن تلگرام در میان اهالی بازار سهام، برخی سودجویان از این فضا به منظور شایعه‌سازی و نوسان‌گیری استفاده می‌کنند. گرچه کارشناسان این نوع رفتار را معضلی جدی و مخرب برای وضعیت بورس تهران می‌دانند؛ اما معتقدند محدود کردن ابزارها یا افراد راهکار مناسبی برای مقابله با این موج نیست. بر این اساس باید متولیان اصلی بازار پویایی بیشتری داشته باشند و با افزایش سرعت شفاف‌سازی، مانع از گسترش شایعات و موج‌های رانتی شوند.

روزنامه دنیای اقتصاد با تحلیل عنوان ماهیت متفاوت رشد نقدینگی، نوشت: بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد در دهه نود، یک پدیده پولی جالب در اقتصاد ایران به‌وقوع پیوسته که در قالب واگرایی بین «ضریب فزاینده پول» و «ضریب فزاینده نقدینگی» خود را نشان داده است؛ به‌طوری‌که از ابتدای دهه نود، ضریب فزاینده پول به سطح کمتر از یک واحد رسیده و ضریب فزاینده نقدینگی، به بالاترین مقدار تاریخی خود رسیده است. طبق بررسی‌ها، با وجود یکسان بودن سه عامل «کاهش نسبت اسکناس و مسکوک»، «کاهش نسبت ذخایر قانونی» و «کاهش نسبت ذخایر اضافی» که به افزایش هر دو ضریب منجر شده، یک عامل جدید و متفاوت یعنی کاهش بی‌سابقه سهم «پول» در بین اجزای نقدینگی، به مسیر متفاوت این دو ضریب منجر شده است. به گونه‌ای که بخش زیادی از رشد نقدینگی از مسیر شبه پول حاصل شده است.

این روزنامه در ستون سرمقاله عنوان «به کجا چنین شتابان» را به قلم موسی غنی‌نژاد منتشر کرد.