پرستاری از عزیزان عمر را طولانی میکند؛ شاید برایتان جالب باشد، اما این نتیجه تحقیقات 10 ساله پژوهشگران آمریکایی است.
براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، میانگین طول عمر در جهان رو به افزایش است به گونهای که افراد با رعایت صد توصیه جادویی میتوانند به صد سالگی برسند. ما هر هفته یکی از این رازها را برای شما فاش میکنیم.
به گزارش جام جم، پرستاری از عزیزان عمر را طولانی میکند؛ شاید برایتان جالب باشد، اما این نتیجه تحقیقات 10 ساله پژوهشگران آمریکایی است. البته تا امروز مطالب زیادی در مورد استرس و فشار پرستاری از نزدیکان گفته شده، اما یک بررسی جدید نشان میدهد مراقبت از عزیزان هنگام افزایش سن آنها، اثرات مفیدی هم دارد. به گفته محققان، افرادی که به طور میانگین 14 ساعت در هفته را به مراقبت از نزدیکان خود میپردازند، بیشتر عمر میکنند و خطر مرگ زودرس آنها حدود 50 درصد کاهش مییابد. همچنین براساس این پژوهشها افرادی که بیش از 18 ساعت در هفته از همسرانشان مراقبت میکنند در مقایسه با آنهایی که از همسرشان مراقبت نمیکنند، به طور قابلتوجهی کمتر در معرض خطر مرگ هستند و حدود 7 سال بیشتر عمر میکنند.
پرستاری شیفتی و افزایش طول عمر
جالب این که دیگر بررسیها در مورد اثرات مضر پرستاری از همسر بر سلامت فرد هشدار دادهاند، اما بررسیهای اخیر بیانگر آن است که پرستاری داوطلبانه و به دور از هر گونه اجبار نهتنها زیانبار نیست بلکه می تواند یکی از عوامل موثر درصد ساله شدن افراد باشد.
در این میان نباید فراموش کنیم سختی پرستاری از نزدیکان ممکن است گاهی غیرقابل تحمل و خستهکننده باشد، اما این خستگی اغلب جسمی بوده و با خواب کافی برطرف می شود. از طرفی تحمل سختی پرستاری بسته به نوع مراقبت متفاوت است. به عنوان مثال پرستاری و مراقبت از فردی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر است و هنوز به خوبی کار میکند و اغلب اوقات رفتاری عادی دارد، با فردی که در مراحل میانی این بیماری است و رفتار پرخاشگرانهای دارد و ممکن است شبها نخوابد بسیار متفاوت است. بنابراین هرچند وقت یک بار لازم است پرستاری به صورت شیفتی تغییر کند؛ یعنی اگر یک هفته همسر فرد وظیفه مراقبت را برعهده گرفته هفته دوم فرزند او جایگزین شود تا فشار جسمی و روانی کاهش پیدا کند.
پرستاری دلسوزانه علیه سکته قلبی
یادتان باشد کاهش مرگ و میر در افرادی که دلسوزانه از عزیزانشان بویژه والدین و همسرشان پرستاری میکنند ناشی از کاهش عذابوجدان و ارضا شدن حس نوعدوستی و مسئولیتپذیری است. در واقع پژوهشگران میگویند کمک به دیگران با آزادشدن هورمون اکسیتوسین در بدن همراه است که نقش بسیار مهمی در محافظت از بدن در مقابل استرس ایفا میکند. این در حالی است که داشتن شریک زندگیای که باید از او مراقبت کرد به زندگی سامان میدهد و آن را هدفمند میکند و همین هدفمندی احساس رضایت را در پی دارد و علاوه بر کاهش استرسهای روزمره زمینه بروز سکته بویژه سکته قلبی را تا 30 درصد کاهش میدهد. جالب این که اگر برای پرستاری از فردی با رضایت کامل داوطلب شوید، علاوه بر آن که به سلامت روانی خود کمک میکنید، تواناییتان را هم برای انجام کارها بالاتر میبرید و به مراتب کمتر در معرض افسردگی قرار خواهید گرفت.