در سال ۱۹۳۱، فردیناند پورشه شرکت هلدینگ خودروسازی آلمانی یا پورشه را با تمرکز بر طراحی و ساخت خودروهای اسپورت و خودروهای لوکس، در شهر اشتوتگارت تاسیس کرد و در زمینه طراحی و توسعه موتورهای اتومبیل، ارائه خدمات مهندسی و مشاوره فعالیت خود را آغاز کرد. در سال‌های اولیه راه‌اندازی پورشه، خودروسازانی چون آئودی، مرسدس بنز، دکاو، اوپل، واندرر، دایملر- بنز و اتو یونیون بخش اعظم مشتریان این شرکت را تشکیل می‌دادند.
در اواسط دهه ۱۹۳۰ دولت آلمان برای طراحی نخستین اتومبیل فولکسواگن که فولکسواگن بیتل نام داشت از شرکت پورشه و مالکیت آن دعوت به همکاری کرد. امروزه این خودرو به‌عنوان یکی از موفق‌ترین اتومبیل‌های تولید‌شده در تاریخ خودروسازی شناخته می‌شود. فری فرزند ارشد فردیناند، چهره دیگری است که نقش موثری در راه‌اندازی و توسعه شرکت پورشه ایفا کرد. دوران جوانی فری پورشه مصادف با به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در آلمان و فراخوان او برای بازسازی صنایع کشور بود.
هیتلر می‌خواست که آلمان سریع‌ترین اتومبیل‌ها را بسازد؛ بنابراین کارخانه‌های خودروسازی را از کمک‌های دولتی برخوردار کرد و از سوی هیتلر، دعوت‌نامه‌ای برای همکاری در کمپانی جدیدی که فولکسواگن نام داشت، برای فردیناند پورشه ارسال شد...
وی نیز در این شرایط توانست مدیریت کارخانه‌های اتو‌یونیون و واندرر را بر عهده گیرد. قرارداد همکاری فردیناند پورشه با کمپانی اتو‌یونیون در سال ۱۹۳۸ به اتمام رسید، ولی به جهت درگیر بودن آلمان در جنگ، او بیشتر وقت خود را صرف طراحی ماشین‌آلات جنگی کرد. از تولیدات زمان جنگ فردیناند پورشه برای نمونه می‌توان به تانک‌های تایگر یک و تایگر2 اشاره کرد.
با پایان جنگ، فردیناند و فری پورشه هر دو به اسارت فرانسوی‌ها درآمدند. فرانسوی‌ها برای آزادی هر کدام از آنها ۵۰۰ هزار فرانک مطالبه کردند، ولی بضاعت مالی خانواده پورشه تنها اجازه پرداخت وثیقه یک نفر از آنها را می‌داد. بنابراین فری، در ماه ژوییه ۱۹۴۶ آزاد و بلافاصله راهی اتریش شد و فردیناند در اسارت فرانسوی‌ها باقی ماند.
در اواسط سال ۱۹۴۷ درحالیکه کمتر از یک سال از آزادی فری نمی‌گذشت، وی با مشارکت لوئیس خواهر خود و همسر او آنتوان پیک اقدام به راه‌اندازی شرکت پورشه هلدینگ، در اتریش کردند و در زمینه واردات و توزیع اتومبیل‌های آلمانی به کشور اتریش فعالیت کردند. اتومبیلی که بر مبنای فولکسواگن بیتل در سال ۱۹۴۷ طراحی شد، پورشه ۳۵۶ نام گرفت. طراحی مدل اولیه این اتومبیل را چند سال پیش از آن، فردیناند پورشه انجام داده بود ولی کار تولید این مدل را فری به پایان رساند. پورشه ۳۵۶ دومین اتومبیلی بود که به نام پورشه تولید می‌شد.
فری در سال ۱۹۴۹ به اشتوتگارت بازگشت و کارخانه پورشه را در آنجا بنیان نهاد. سپس برای کارخانه خود، نشان (لوگو) شهر اشتوتگارت را انتخاب کرد. فردیناند پورشه در اوایل دهه ۱۹۵۰ در بستر بیماری افتاد و سرانجام در سال ۱۹۵۱ درگذشت. با درگذشت فردیناند، نیمی از سهام شرکت، به فری پورشه واگذار شد و ۵۰ درصد از سهام آن نیز به دختر فردیناند، لوئیس و همسر او آنتوان پیک، به ارث رسید.
ورود شرکت پورشه به عرصه خودروهای اسپورت، در سال ۱۹۵۲ با مدل پورشه ۳۵۶/۱ آغاز شد. پورشه قصد داشت با تکیه بر تجربه‌های حاصل از رقابت‌های اتومبیلرانی، امنیت اتومبیل‌های خود را بهبود ببخشد.
شرکت پورشه در سال ۱۹۶۳ نخستین مدل از سری پورشه ۹۱۱ را که در مسابقات اتومبیلرانی موفقیت‌های غیرمنتظره‌ای را به‌دست آورده بود، ارائه کرد. مدل ۹۱۱ که یک اتومبیل شش سیلندر موتور عقب بود، به‌سرعت به رقیبی سرسخت در مسابقات اتومبیلرانی تبدیل شد. با تغییراتی که فری پورشه از سال ۱۹۷۲ در ساختار شرکت انجام داده بود، در نهایت در سال ۱۹۸۴ توانست بخشی از سهام خود را در بازار بورس فرانکفورت به‌صورت عمومی واگذار کند و سرمایه‌ای که از این طریق به پورشه تزریق شد، در ابتدای دهه ۱۹۹۰ به شکوفایی مجدد این کمپانی کمک فراوانی کرد.
در سال ۱۹۹۲ وندلاین وایدکینگ به مدیرعاملی شرکت پورشه منصوب شد و یک سال بعد در ۱۹۹۳ با حفظ سمت، ریاست هیات‌مدیره شرکت را نیز در دست گرفت. در سال ۱۹۹۴ درحالیکه تنها دو سال از ریاست وندلاین وایدکینگ در شرکت می‌گذشت، تولید خودروهای پورشه به 21 هزار و 124 دستگاه در سال رسید و پس از یک دهه زیان‌بار دیگر شرکت پورشه به سودآوری رسید.
وایدکینگ تا سال ۲۰۰۹ فرمان مدیریت پورشه را در دست داشت و در مجموع، ریاست ۱۷ ساله او بر این شرکت، پورشه را از یک خودروساز زیان‌ده، به سودآورترین شرکت خودروسازی جهان تبدیل کرد. وی در آخرین سال فعالیت خود در پورشه، تولید را به بالاترین میزان در تاریخ پورشه رساند و در مجموع در سال مالی ۲۰۰۹ میلادی شرکت پورشه 98 هزار و 652 دستگاه خودرو را به فروش رساند.
پس از بازنشستگی وندلاین وایدکینگ در سال ۲۰۰۹ ،مایکل ماخت به مدیرعاملی پورشه منصوب شد. در ماه اکتبر ۲۰۱۰ ماتیاس مولر، مدیرعامل اسبق آئودی، جایگزین دکتر ماخت شد. مولر تا ماه فوریه ۲۰۱۴ در این سمت باقی ماند، سپس مارتین وینترکورن، مدیرعامل کنونی گروه فولکسواگن، با حفظ سمت مدیرعاملی پورشه را نیز در دست گرفت. ریاست هیات‌مدیره پورشه نیز در اختیار وولفگانگ پورشه (فرزند فری پورشه) است.
هیتلر می‌خواست که آلمان سریع‌ترین اتومبیل‌ها را بسازد؛ بنابراین کارخانه‌های خودروسازی را از کمک‌های دولتی برخوردار کرد و از سوی هیتلر، دعوت‌نامه‌ای برای همکاری در کمپانی جدیدی که فولکسواگن نام داشت، برای فردیناند پورشه ارسال شد...
وی نیز در این شرایط توانست مدیریت کارخانه‌های اتو‌یونیون و واندرر را بر عهده گیرد. قرارداد همکاری فردیناند پورشه با کمپانی اتو‌یونیون در سال ۱۹۳۸ به اتمام رسید، ولی به جهت درگیر بودن آلمان در جنگ، او بیشتر وقت خود را صرف طراحی ماشین‌آلات جنگی کرد. از تولیدات زمان جنگ فردیناند پورشه برای نمونه می‌توان به تانک‌های تایگر یک و تایگر2 اشاره کرد.
با پایان جنگ، فردیناند و فری پورشه هر دو به اسارت فرانسوی‌ها درآمدند. فرانسوی‌ها برای آزادی هر کدام از آنها ۵۰۰ هزار فرانک مطالبه کردند، ولی بضاعت مالی خانواده پورشه تنها اجازه پرداخت وثیقه یک نفر از آنها را می‌داد. بنابراین فری، در ماه ژوییه ۱۹۴۶ آزاد و بلافاصله راهی اتریش شد و فردیناند در اسارت فرانسوی‌ها باقی ماند.
در اواسط سال ۱۹۴۷ درحالیکه کمتر از یک سال از آزادی فری نمی‌گذشت، وی با مشارکت لوئیس خواهر خود و همسر او آنتوان پیک اقدام به راه‌اندازی شرکت پورشه هلدینگ، در اتریش کردند و در زمینه واردات و توزیع اتومبیل‌های آلمانی به کشور اتریش فعالیت کردند. اتومبیلی که بر مبنای فولکسواگن بیتل در سال ۱۹۴۷ طراحی شد، پورشه ۳۵۶ نام گرفت. طراحی مدل اولیه این اتومبیل را چند سال پیش از آن، فردیناند پورشه انجام داده بود ولی کار تولید این مدل را فری به پایان رساند. پورشه ۳۵۶ دومین اتومبیلی بود که به نام پورشه تولید می‌شد.
فری در سال ۱۹۴۹ به اشتوتگارت بازگشت و کارخانه پورشه را در آنجا بنیان نهاد. سپس برای کارخانه خود، نشان (لوگو) شهر اشتوتگارت را انتخاب کرد. فردیناند پورشه در اوایل دهه ۱۹۵۰ در بستر بیماری افتاد و سرانجام در سال ۱۹۵۱ درگذشت. با درگذشت فردیناند، نیمی از سهام شرکت، به فری پورشه واگذار شد و ۵۰ درصد از سهام آن نیز به دختر فردیناند، لوئیس و همسر او آنتوان پیک، به ارث رسید.
ورود شرکت پورشه به عرصه خودروهای اسپورت، در سال ۱۹۵۲ با مدل پورشه ۳۵۶/۱ آغاز شد. پورشه قصد داشت با تکیه بر تجربه‌های حاصل از رقابت‌های اتومبیلرانی، امنیت اتومبیل‌های خود را بهبود ببخشد.
در سال ۱۹۹۲ وندلاین وایدکینگ به مدیرعاملی شرکت پورشه منصوب شد و یک سال بعد در ۱۹۹۳ با حفظ سمت، ریاست هیات‌مدیره شرکت را نیز در دست گرفت. در سال ۱۹۹۴ درحالیکه تنها دو سال از ریاست وندلاین وایدکینگ در شرکت می‌گذشت، تولید خودروهای پورشه به 21 هزار و 124 دستگاه در سال رسید و پس از یک دهه زیان‌بار دیگر شرکت پورشه به سودآوری رسید.
وایدکینگ تا سال ۲۰۰۹ فرمان مدیریت پورشه را در دست داشت و در مجموع، ریاست ۱۷ ساله او بر این شرکت، پورشه را از یک خودروساز زیان‌ده، به سودآورترین شرکت خودروسازی جهان تبدیل کرد. وی در آخرین سال فعالیت خود در پورشه، تولید را به بالاترین میزان در تاریخ پورشه رساند و در مجموع در سال مالی ۲۰۰۹ میلادی شرکت پورشه 98 هزار و 652 دستگاه خودرو را به فروش رساند.
پس از بازنشستگی وندلاین وایدکینگ در سال ۲۰۰۹ ،مایکل ماخت به مدیرعاملی پورشه منصوب شد. در ماه اکتبر ۲۰۱۰ ماتیاس مولر، مدیرعامل اسبق آئودی، جایگزین دکتر ماخت شد. مولر تا ماه فوریه ۲۰۱۴ در این سمت باقی ماند، سپس مارتین وینترکورن، مدیرعامل کنونی گروه فولکسواگن، با حفظ سمت مدیرعاملی پورشه را نیز در دست گرفت. ریاست هیات‌مدیره پورشه نیز در اختیار وولفگانگ پورشه (فرزند فری پورشه) است.
رصت امروز
نظر شما
