«تهیه بخش عمدهای از امکانات مورد نیاز جمعیت هلالاحمر را برای انجام امور خیرخواهانه عهدهدار میشوم.» این را فردی میگوید که در گوشهای از این کشور در شهر اردبیل زندگی میکند؛ فردی که در کارنامهاش کمک به زوجهای جوان، بیماران نیازمند، مردم بیدفاع غزه و یمن، حادثهدیدگان سیل پاکستان، قحطی سومالی، مردم نیازمند مناطق محروم و تحت پوشش قراردادن ٤٠٠ کودک از ١٧ استان را دارد.
روزنامه «شهروند» در ادامه با «مالک جعفرزاده مقدم» بازرگان ٧٠ ساله همراه شده است؛ داوطلبی که از بخش عمدهای از اموالش گذشته تا به وظیفه انسانی خود در مقابل نیازمندان به بهترین وجه عمل کند.
- در ابتدا خودتان را معرفی کنید.
من در یک خانواده کشاورز بزرگ شدم؛ از کودکی حدود ١٢سال قالیبافی کردم. خانوادهام از همان ابتدا غرق دنیایی بودند که در آن یک دانه گندم ٧٠ دانه میشود و در آن خوبیها تکثیر میشوند. در سالهایی که کنار خانواده زندگی میکردم و هنوز مستقل نشده بودم، از طریق خواهرزادهام با تعدادی از دانشجویان اهل کرج آشنا شدم که به دلیل مشکلات مالی، توانایی تأمین هزینه تحصیلشان را نداشتند. درشرایطی که برای اداره زندگیام، قالیبافی میکردم؛ از خدا خواستم در راه کمک به نیازمندان ازجمله این دانشجویان، یاریام دهد. به همین منظور در قدم اول، هزینه تحصیل این دانشجویان را تقبل کردم. اکنون ٣ فرزندِ پسر دارم که آنها نیز همکار و مشاوران خیلی خوبی برای من در انجام کارهای نیک هستند؛ بهطوری که اگر خودم هم نباشم، اطمینان دارم آنها هر کاری بتوانند برای نیازمندانِ شهرمان انجام میدهند.
- از نمونه فعالیتهایی که در زمینه خیرخواهی و کمک به نیازمندان انجام دادهاید، بگویید.
درآمد حاصل از فروشگاه زنجیرهای محصولات آرایشی و بهداشتی، به همراه کمک خانوادهام، صرف هزینههای خیریه میشود. ٤٠٠ کودک از ١٧ استان، ٢٥ دانشجو، افراد بیبضاعت، زنان سرپرست خانوار و ایتام را تحت پوشش داریم. برای کمک به این افراد تحقیق نمیکنیم و تنها تأییدیه جمعیت هلالاحمر برایمان کافی است. همچنین به پیشنهاد رئیس سازمان داوطلبان، کارآفرینی برای زنان بیسرپرست و بدسرپرست، تأمین امنیت غذایی زنان باردار نیازمند استان سیستانوبلوچستان و همچنین اعزام یک کاروان سلامت درسال آینده به این استان را با اهدای مبلغی تقبل کردم. سعی کردم همواره درطی این سالها، همتی که روز اول داشتم را حفظ کنم. در این مدت ٢٥ مدرسه در استان ساختم و بناست تعداد آنها به ٨٤ برسد. پرداخت هزینه احداث ١٥ مسجد، حمایت مالی از ٣٠٣ کودک بدسرپرست و بیسرپرست و نیز ١٥ دانشجوی کارشناسی ارشد، ساخت ٨ باب خانه برای نیازمندان، ساخت ٢پایگاه امداد جادهای در استان و کمک به احداث بنای بیمارستان بیماران کلیوی و مبتلا به سرطان، بنیاد کودک، مرکز نگهداری از توانیابان و درمانگاه بیماران مبتلا به سرطان، آزادی ١٥ زندانی درسال و اعطای یکمیلیارد تومان وام به نیازمندان را نیز در کارنامهام دارم.
- هدفتان از انجام فعالیتهای نیکوکارانه چه بوده و چه نیازی درجامعه، ضرورت حضور خیرانی همچون شما را بیشتر میکند؟
کمک به همنوعِ گرفتار در طول تاریخ درهمه جوامع بشر وجود داشته و حتی پیش از تشکیل و انسجام دولتها نیز در مواقع ضروری، معتمدان، ریشسفیدان و بزرگان جامعه، همواره امر خیر و کمکرسانی به نیازمندان را بدون تظاهر و ریا انجام دادهاند و به شکل نوین آن نیز حتی در جوامع صنعتی و پیشرفته سازمانهای غیردولتی در زمینههای مختلف به صورت خیرخواهانه به کمک گرفتاران میآیند. دولتها به تنهایی توان انجام رفع گرفتاریهای مختلف را ندارند و ضرورت دارد همانطور که همیشه بوده، افراد توانمند، معتقد، خیرخواه و مردمدوست با جمعیت هلالاحمر و سایر ارگانهای مددرسان همکاریِ موثر و مفید داشته باشند. به همین دلیل، در موارد مختلف و به هر شکلی که توانستهام، در امور خیر و درحد توان همکاری و مشارکت میکنم.
- از کمک و همراهی خانواده گفتید؛ آنها چه تأثیری در موفقیت شما داشتهاند؟
خوشبختانه خانوادهام کمکهای خوبی برای من هستند. همسر و فرزندانم در امور خیریه همکاری میکنند. البته دوستان نیکوکاری دارم که در مناسبتهایی مانند ماه مبارک رمضان، ایام نوروز، فصل بازگشایی مدارس و... در قالب طرحهای همای رحمت، فرشتگان رحمت، ارمغان مهر جمعیت هلالاحمر، اقلامی نظیر البسه، بستههای غذایی و ملزومات ضروری خانواههای محروم را که خرید خواروبار برای تعداد زیادی از آنها در ماه هزینه زیادی دارد، تهیه کنند. همیشه از خداوند خواستهام توانایی به من دهد تا بتوانم این کار را ادامه دهم.
- و کلام آخر...
دنیا مزرعهای است که هرچه بکاری، همان را درو خواهی کرد. من احترام زیادی برای پدر و مادرم قایل بودم و هرگز صدای خود را روی آنها بلند نکردم و امروز نتیجه رفتارم را در آئینه مهربانی و کمک فرزندانم میبینم. تنها میراث و ثروتی که از طرف پدرومادرم به من رسیده است و من همواره از آن بهره بردم، دعای خیرشان است.