۴۵درصد آسمانخراش ها در آسیا

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفت: آمارها نشان می‌دهد که تهران جزو پایتخت‌های کوتاه قامت دنیاست که ارتفاع ساخت و ساز متوسط آن حدود ۲ طبقه است.

سید محسن طباطبایی مزدآبادی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه شهر عمودی (vertical city)  مفهومی جذاب و در عین حال راهکاری واقع‌بینانه برای توسعه پایدار است، گفت: در شهرهای جهان به خصوص در شهرهای آسیا که با افزایش جمعیت رو به رو هستند، توسعه عمودی  و بلندمرتبه‌سازی گزینه‌ای مطلوب و چاره‌ساز است.

وی با اشاره به اینکه هم‌اکنون 45 درصد بلندترین ساختمان‌های جهان در آسیا قرار دارند و 74درصد آسمان‌خراش‌های بالای 200 متر جهان در آسیا ساخته شده‌اند، افزود: علت اینکه ساخت و ساز عمودی بیش از پیش عمومیت یافته اینست که رشد عمودی شهر مانع از تغییر کاربری اراضی باارزش کشاورزی و کمربندهای سبز حاشیه شهرها می‌شود و در واقع شهر عمودی از طریق کاهش فواصل به کاهش مسیر حمل و نقل و جابجایی کمک می‌کند و به این طریق کاهش آلودگی را سبب می شود.

طباطبایی با تاکید بر اینکه شهرها امروزه با  محدودیت‌های بسیاری در زمینه رشد و توسعه مواجه هستند و کمیاب بودن زمین، بالا بودن قیمت زمین و عواملی از این دست باعث شده است که رشد عمودی  یک جایگزین مناسب تلقی شود، ادامه داد: با ساخت شهرهای عمودی می توانیم در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنیم، از جمعیت رو به رشد شهرها حمایت کرده و از هدر رفتن فضاهای افقی که می‌توانند برای تولید مواد غذایی و تفریح مورد استفاده قرار گیرند جلو‌گیری کنیم و از آنها استفاده کارآمد‌تری داشته باشیم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه بسیاری از شهرهای آسیا که نقش و جایگاهی جهانی دارند، شهرهایی هستند که به طور عمودی رشد کرده‌اند، در این خصوص توضیح داد: برای مثال هنگ کنگ به عنوان سومین مرکز مالی دنیا  و یکی از توسعه‌یافته‌ترین شهرهای آسیا، بالاترین میزان تراکم ساختمان‌های بلندمرتبه و آسمانخراش را در دنیا دارد بطوریکه بیش از 2300 ساختمان بالای صد متر ارتفاع و 52 آسمانخراش بالای 200 متر در این شهر ساخته شده است.

کارشناس مسایل شهری با اذعان به اینکه سایر کلانشهرهای مطرح دنیا از جمله نیویورک، توکیو، تورنتو، شانگهای، کوالالامپور و... نیز دارای خط افق‌های بلندی می‌باشند و ساختمان‌های بلند‌مرتبه در آنها خود‌نمایی می‌کند، عنوان کرد: واقعیت دیگر در این زمینه این است که امروزه بسیاری از کلانشهرهای جهان که در جستجوی نقش و جایگاه جهانی هستند اقدام به ساخت پروژه‌های مرتفع می‌کنند و از این طریق دنبال کسب اعتبار جهانی هستند که از این نوع می‌توان به دوبی و برج خلیفه اشاره کرد.

طباطبایی در بخش دیگری از این مصاحبه به وضعیت تهران در زمینه بلندمرتبه‌سازی و انتقادات اخیر اشاره کرد و گفت: آمارها نشان می‌دهد که تهران جزو پایتخت‌های کوتاه قامت دنیاست که ارتفاع ساخت و ساز متوسط آن حدود 2 طبقه است و فقط 2 درصد ساختمان‌های این شهر  بالای 9 طبقه ارتفاع دارند.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران همچنین گفت: به لحاظ تراکم جمعیت نیز در مقایسه با سایر کلانشهرهای آسیایی همانند مانیل با  بیش از 43 هزار نفر در کیلومتر مربع، دهلی با بیش از 25 هزار نفر در کیلومتر مربع، سئول با بیش از 17 هزار نفر در کیلومترمربع؛ تهران با تراکم حدود 10 هزار نفر در کیلومتر مربع، از تراکم کمتری برخوردار است.

طباطبایی در پایان با تاکید بر اینکه با توجه به این واقعیات و نیز مواردی دیگر همانند محدودیت‌های طبیعی توسعه فیزیکی شهر در جهت شمال و شرق و نیز نامناسب بودن اراضی سمت جنوبی شهر ، به نظر می رسد طرح ممانعت از توسعه عمودی شهر و  ممنوعیت بلندمرتبه‌سازی چندان واقع‌بینانه و منطبق بر مطالعات کارشناسی نمی‌باشد و توسعه فیزیکی شهر تهران می‌تواند عمودی  و با اتکای بر اراضی داخلی شهر صورت بگیرد، گفت: ناگفته پیداست که رشد عمودی شهر و بلندمرتبه‌سازی می‌بایست با در نظر گرفتن الزامات و قوانین و مقررات باشد و مباحثی همچون خط آسمان و سایه‌اندازی و تناسب بین عرض خیابان و ارتفاع و بنا و مسائلی از این دست باشد.