بانکداری ایرانی –در علم بانکداری از کفایت سرمایه به‌عنوان یکی از نسبت‌های سنجش سلامت عملکرد و ثبات مالی مؤسسه مالی و بانک‌ها یاد می‌کنند . زیرا بانک‌ها باید سرمایه کافی برای پوشش دادن ریسک ناشی از فعالیت‌های خود را داشته و مراقب باشند که آسیب‌های وارده به سپرده‌گذاران منتقل نشود.
بدین لحاظ باید از حداقل میزان سرمایه مطلوب برای پوشش ریسک‌های عملیاتی خود برخوردار باشند که تقریباً ۱۲٪ دارایی‌های موزون به ریسک (ریسک هر دارایی با توجه به ماهیت آن دارایی و میزان ریسک مرتبط با آن) هست. درواقع در سطح بین‌المللی استاندارد کفایت سرمایه بر اساس قانون بازل 12درصد است و در ایران طی آمار سال 1393 از بین 28بانک موردبررسی تقریباً 16بانک از این استاندارد جهانی عقب‌مانده بودند و در خصوص پوشش ریسک با خطر روبرو بودند.
یکی از بانک‌هایی که در سال 94 نسبت به سال 93 درصدد بهبود شرایط کفایت سرمایه برآمد و موفق عمل کرد بانک پارسیان بود در سال 93 کفایت سرمایه بانک پارسیان 7درصد بود و این بانک با افزایش سرمایه پیش رو ، درصد کفایت سرمایه خود را به استاندارهای جهانی نزدیک کرده و به رقم 9درصد رساند .
مدیرعامل بانک پارسیان در مجمع عمومی بانک پارسیان در سال 94 کفایت سرمایه بانک پارسیان را مطلوب دانست و اعلام کرد: در سال جاری میزان افزایش سرمایه این بانک به23،760 میلیارد ریال رسیده است که معادل نرخ 9 درصدی کفایت سرمایه قلمداد می‌شود. وی همچنین افزود: برای افزایش مشارکت مردم در افزایش سرمایه بانک‌ها، باید کسب‌وکار سودآور شود تا تسهیلات دهنده و وام‌گیرنده نیز بتواند سهم خود را از استقراض، پرداخت کند تا بدین طریق نرخ معوقات بانکی نیز کاهش یابد.
این در حالی است که سرمایه بانک پارسیان از مبلغ 15.840 میلیارد ریال به مبلغ 23.760 میلیارد ریال افزایش یافت. از مهم‌ترین دلایل ضرورت افزایش سرمایه در بانک پارسیان، افزایش توانایی و ظرفیت بانک در جذب منابع، ارتقای سهم بازار، توسعه توانایی و ظرفیت بانک در اعطای تسهیلات، افزایش توانایی و ظرفیت بانک در گسترش شبکه شعب، توسعه توانایی و ظرفیت بانک در گسترش فعالیت‌های ارزی و افزایش نسبت کفایت سرمایه اعلام‌شده است.
نظر شما
