این هنرمند دربارهی آلبوم مستقلش اظهار کرد: «قانون بیقانون» شامل تکنوازیهای من با ساز قانون است. حدود 40 درصد این اثر حالوهوای بداهه دارد و برداشتهای من از موسیقی و این ساز را تفسیر میکند.
زند دربارهی فضای آلبومش نیز توضیح داد: این اثر شامل دو بخش است و 11 قطعه را دربرمیگیرد. در بخشی از اثر، با توجه به دستگاههای شور و دشتی، فواصل کلاسیک را در نظر گرفتم و در بخش دوم به دستگاه نوا پرداختم. «قانون بیقانون» یک اثر فرمال است که آن را براساس موسیقی ایرانی نوشتهام. همایون نصیری نیز با سازهای کوبهای مانند کاخن، کوزه و سایر ادوات کوبهای در پنج قطعه نواخته، تنبکنوازی آلبوم نیز توسط پدرام بلورچی انجام شده است.
این نوازندهی ساز قانون ادامه داد: فکر میکنم، بعد از گذشت 18 سال، آلبومی با تکنوازی ساز قانون منتشر شده، در شرایطی که بسیاری از آثاری که برای «قانون» منتشر شدهاند، به اجرای آثار قدما اختصاص داشتهاند، اما این اثر کاملا آهنگسازی است.
او در پاسخ به این پرسش که چرا جریان قانوننوازی در ایران توسط زنان هدایت میشود؟ گفت: چنگ و قانون دو سازی هستند که بهلحاظ ظرافت و لطافت، بیشتر با نوازندگان زن جور درمیآیند. «قانون» برای نواختن هم به ظرافت خاصی نیاز دارد، البته من نوازندگان خوبی هم در میان مردان برای این ساز میشناسم. همچنین من خودم در یک پروژه «چنگ بیالنهرین» را بازنوازی کردم و به این ساز هم پرداختهام.
زند دربارهی دیدگاهش نسبت به مخاطبان این آلبوم نیز بیان کرد: به مخاطبان این اثر امیدوارم. خودم من، جوان هستم و سعی کردهام که کارم را به روز کنم. فکر میکنم، مخاطب عام با این اثر ارتباط بگیرد. فکر میکنم زنان کمتر به موسیقی رویکرد بداهه داشته باشند، اما من سعی کردهام با این دیدگاه کار را پیش ببرم.
او افزود: تکنوازیام در این آلبوم در یک مسیر انجام شده است و فکر میکنم یک جلوه برای شناساندن «قانون» در ایران باشد. اتفاقا دوستان منتقدم هم پس از شنیدن اثر، گفتند که تا بهحال این سبک را نشنیده بودند و باعث خوشحالیام شدند.