تحقیقات پژوهشگران استرالیایی نشان می دهد آسپرین نه تنها خطر بروز سکته قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد بلکه در پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل نیز نقش دارد.
تحقیقات پژوهشگران استرالیایی نشان می دهد آسپرین نه تنها خطر بروز سکته قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد بلکه در پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل نیز نقش دارد.
به گزارش سیمرغ، برای انجام این تحقیق 15 هزار فرد بالای 70 سال با هدف بررسی تاثیر مصرف آسپرین در پیشگیری از زوال عقل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد این دارو خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را حداقل 23 درصد کاهش می‌دهد.
همچنین افرادی که به طور مرتب از این دارو استفاده می‌کنند کمتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر هستند که شایعترین نوع زوال عقل است. پزشکان معتقدند تاثیر حفاظتی این دارو بر روی مغز ممکن است به دلیل خاصیت ضد لختگی آن باشد که به بهبود جریان خون در مغز کمک می‌کند.
استیل‌سالیسیلیک اسید که بیشتر با نام تجاری آسپیرین شناخته می‌شود، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً به عنوان ضد درد و تب بر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو بدون نسخه پزشک قابل تهیه‌است.
آسپرین یکی از پر طرفدارترین داروها در دنیاست. هر سال 50000 میلیون قرص آسپرین در جهان مصرف می‌شود. در بریتانیا هر فرد سالانه 70 قرص آن را جدا یا همراه با مسکن‌های دیگر، کافئین یا ویتامین "ث” مصرف می‌کند.
آسپرین علاوه بر خاصیت تسکین دهندگی، تب‌بر و ضد التهاب هم هست، ضمن اینکه اثرهایی نظیر ایجاد زخم های گوارشی و جلوگیری از لخته شدن خون را نیز از خود نشان می‌دهد.
پیشینه استفاده از ترکیبات دارویی حاوی سالیسیلیک اسید به دوران باستان بازمی‌گردد. بیش از 3500 سال پیش بشر این پودر را می‌شناخت.
در سال 1800 یک باستان شناس آلمانی که در مصر تحقیق می‌کرد، با ترجمه یکی از پاپیروس‌های مصری متوجه شد که بیش از 877 نوع مواد دارویی برای مصارف مختلف در مصر باستان شناخته شده بود که یکی از آنها سالیسیلیک اسید بود که برای برطرف کردن درد از آن استفاده می‌شد.
در نوشته‌های دیگری که در یونان بدست آمده است نیز مشخص شده که بشر حدود 400 سال پیش از میلاد از شیره پوست درخت بید برای درمان تب و درد استفاده می‌کرده است. همچنین آنها هنگام زایمان زنان از این ماده برای کاهش درد استفاده می‌کردند.
امروزه مشخص شده که ماده موجود در این شیره اسید سالیسیلیک است. در سال 1763 یک کشیش انگلیسی به نام ادوارد استون مقاله‌ای در جلسه سلطنتی انگلستان ارائه داد که در آن استفاده از برگ درخت بید را حتی در درمان مالاریا نیز موثر معرفی کرده بود.
100 سال بعد یک پزشک اسکاتلندی با همین ترکیب توانست عوارض ناشی از روماتیسم را به طرز معجزه آسایی کاهش دهد. بعدها چارلز فردریگ گرهارت در سال 1859 موفق به تهیه استیل سالیسیلیک اسید شد و در ماه مارچ 1899 کمپانی بایر محصول خود بنام آسپرین را به ثبت رساند.
نظر شما
