قبیله «ترکانا» با جمعیتی 988 هزار نفره در شمال غربی کنیا زندگی میکنند و با پرورش شتر و سبدبافی امرار معاش کرده و داشتن حیوانات خانگی چون الاغ، بز بخش مهمی از فرهنگشان محسوب میشود.
زنان و مردان قبیله اغلب تمام موی سر را تراشیده و آویزههای بافتنی مستطیلی و دایرهایشکل را به گردن میاندازند.
قبیله «مورسی» در کناره رود «اومو» در اتیوپی دارای هفت هزار و 500 سکنه است. در این قبیله در سنین 15 تا 18 سالگی و حدود شش ماه قبل از ازدواج، لبهای دختران را شکافته و چیزی شبیه به بشقاب با قطر دو سانتیمتر در آن جای میدهند که چند هفته بعد جای خود را به یک بشقاب چهار، هشت یا حتی 20 سانتیمتری میدهد. لب بشقابی نماد این قبیله است.
قبیله «آربور» در جنوب غربی «امو ولی» - اتیوپی - قرار دارد. این قبیله دارای شش هزار و 850 سکنه است که رقصهای محلی و آوازخوانیشان برای دفع شر و پلیدی بسیار شهرت دارد.
لباسهای مشکی با آویزههای رنگی و نقاشی روی بدن از ویژگیهای این قبیله است.
قبیله «داساناچ» در اتیوپی ،کنیا و سودان ساکن هستند و در حدود 48 هزار سکنه دارد. لباس قبیله معمولا از پوست حیوانات است و انواع زیورآلات دستساز رنگی توسط زنان استفاده میشود. استفاده از سرپوشهای درست شده از درپوش بطری نیز بسیار مرسوم است.
قبیله «کارو» با یک هزار و 500 سکنه در جنوب غرب اتیوپی زندگی میکنند و برای تمایز با دیگر قبیله دست به نقاشی چهره و بدن میزنند و با گردنآویزهای مهرهای خود را آراسته و موهای خود را با خاک رس میپوشانند.
چهار هزار و 500 سکنه قبیله «ووداب» درنیجریه، کامرون و چاد زندگی میکنند. مردان و زنان این قبیله در میان تمام قبایل به زیبایی شهرت دارند و تقریباً نحوه آراستن مو و پارچه استفاده شده توسط آنها متفاوت است.