در مسیر توسعه اقتصادی ایران، حمایت از کسبوکارهای خرد و متوسط، بهویژه در بخش تولید، یکی از راهبردهای اصلی برای دستیابی به اشتغال پایدار و رشد متوازن منطقهای به شمار میرود. صندوق کارآفرینی امید به عنوان نهادی کلیدی در این مسیر، طی سالهای اخیر با تمرکز بر تأمین مالی خرد، پشتیبانی از استارتاپها و تقویت زیرساختهای تولیدی، نقش مهمی در توانمندسازی کارآفرینان ایفا کرده است.
-حمایت از استارتاپهای تولیدی: این صندوق به استارتاپهایی که در حوزههای نوآورانه تولید (مانند صنایع غذایی، کشاورزی، و فناوری) فعالیت میکنند، سرمایهگذاری مشارکتی یا قرضی ارائه میدهد. به عنوان مثال، در سال 1404، این صندوق 7500 طرح را در سیستان و بلوچستان حمایت کرده است.
-ایجاد زیرساختها: با تمرکز بر مناطق محروم، مانند سیستان و بلوچستان، صندوق سرمایهگذاری در پروژههای زیرساختی تولید (مانند کارگاهها و واحدهای کوچک صنعتی) را تسهیل کرده و به احیای سرمایهگذاری در روستاها کمک میکند.
دستاوردهای این اقدامت چه بود؟
تا کنون صندوق کارآفرینی امید نزدیک به 60 هزار فقره تسهیلات به ارزش نزدیک به 10 هزار میلیارد تومان پرداخت کرده است که سهم قابلتوجهی از آن به بخش تولید اختصاص دارد. اما این همه چیزهای نیست که از این صندوق انتظار می رفت بلکه از جمله دستاوردهای مهم این نهاد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایجاد اشتغال: تا کنون، صندوق بیش از 55 هزار فقره تسهیلات به ارزش 7 هزار میلیارد تومان در دولت سیزدهم پرداخت کرده که بخش قابلتوجهی از آن به تولید اختصاص دارد.
- رشد منطقهای: فعالیتهای صندوق در استانهایی مانند سیستان و بلوچستان نشاندهنده تأثیر مثبت آن در احیای تولید محلی و کاهش بیکاری است.
- افزایش شفافیت و سهولت دسترسی: سامانه آنلاین صندوق امکان ثبتنام آسان و نظارت بر فرآیندها را فراهم کرده و به کارآفرینان کمک میکند تا بدون واسطه به منابع مالی دسترسی یابند.
و در نهایت،
با توجه به سیاستهای کلان دولت در زمینه حمایت از تولید داخلی و توانمندسازی بخش خصوصی، صندوق کارآفرینی امید میتواند به عنوان یک نهاد تسهیلگر، زمینهساز مشارکت گستردهتر با بازیگران اقتصادی داخلی و حتی نهادهای بینالمللی شود. گسترش سرمایهگذاری در فناوریهای نوین و تولید سبز، مسیر پایداری را برای آینده اقتصادی کشور ترسیم خواهد کرد. استمرار حمایت این صندوق از تولیدکنندگان، نهتنها در جهت کاهش بیکاری و تحقق اقتصاد مقاومتی مؤثر است، بلکه در تقویت عدالت اقتصادی و توسعه متوازن نیز نقشی بنیادین ایفا میکند.