FDIC یا شرکت بیمه سپرده‌های فدرال (Federal Deposit Insurance Corporation) یکی از نهادهای اصلی در نظام بانکی ایالات متحده است که با همکاری سایر نهادهای نظارتی مانند فدرال‌رزرو و دفتر نظارت بر ارز OCC) Office of the Comptroller of the Currency) وظیفه اصلی حفاظت از سپرده‌گذاران و حفظ ثبات و اعتماد به سیستم بانکی را دارد.
کارکرد این صندوق در اقتصاد برای تامین مالی بیمه سپرده‌ها و مقابله با بحران‌های بانکی است و از طریق جمع‌آوری حق بیمه از بانک‌های عضو، مدیریت می‌شود. از این رو FDIC باید به دقت ریسک‌های احتمالی ورشکستگی بانک‌ها را مدیریت کند تا مطمئن شود که منابع کافی در صندوق بیمه سپرده‌ها برای پرداخت به سپرده‌گذاران وجود دارد. در ادامه به وظایف کلیدی FDIC و روش صحیح مراقبت از بانک‌ها و سپرده‌گذاران توسط این نهاد اشاره می‌شود:
۱- بیمه سپرده‌ها وحفاظت از سپرده‌گذاران: مهم‌ترین وظیفه FDIC، بیمه سپرده‌های مشتریان در بانک‌های عضو است. درصورتی‌که یک بانک دچار ورشکستگی شود، FDIC به سپرده‌گذاران تا سقف معین (۲۵۰ هزاردلار برای هر حساب در هر بانک) پرداخت می‌کند. این بیمه شامل انواع مختلف سپرده‌ها از جمله سپرده‌های پس‌انداز، حساب‌های جاری و گواهی سپرده (CDs) است.
۲- نظارت و ارزیابی بانک‌های عضو: FDIC برای افزایش اعتماد عمومی به بانک‌ها و پایداری بیشتر سیستم بانکی، بر بانک‌های تحت پوشش خود نظارت مستمر و مداوم دارد و اطمینان حاصل می‌کند که آنها از مقررات بانکی پیروی می‌کنند. این نظارت شامل ارزیابی سلامت مالی بانک‌ها، مدیریت ریسک و رعایت قوانین مربوط به محافظت از مشتریان است.
۳- جلوگیری از ورشکستگی بانکی با مداخله پیشگیرانه: FDIC به‌طور مداوم خطرات مرتبط با بانک‌های عضو خود را ارزیابی می‌کند و چنانچه بانکی به نظر برسد در معرض مشکلات مالی قرار دارد، دخالت می‌کند و اقدامات اصلاحی را روی آن انجام می‌دهد. این اقدامات ممکن است شامل تغییر مدیریت بانک، الزام به افزایش سرمایه یا تغییر در سیاست‌های اعتباری بانک باشد. چنانچه اگر FDIC تشخیص دهد که بانک ورشکسته است یا احتمال ورشکستگی آن بالاست، به بانک‌های ناظر (مانند دفتر نظارت بر ارز یا فدرال رزرو) این ورشکستگی را اعلام می‌کند و سپس FDIC به عنوان مدیر فرآیند انحلال منصوب می‌شود.
۴- مدیریت انحلال بانک‌های ورشکسته: اگر یک بانک به‌رغم ورود FDIC به عملیات آن باز هم ورشکسته شود، FDIC دارایی‌های بانک را فریز می‌کند و دسترسی به حساب‌ها و سپرده‌ها را به‌طور موقت محدود می‌کند تا برنامه‌های بازیابی و انحلال به درستی اجرا شود. این برنامه‌ها می‌تواند شامل ادغام یا فروش دارایی‌های بانک ورشکسته و پرداخت بدهی‌ها و سپرده‌هاست یا اینکه بانک‌های ورشکسته را تحت شرایط خاصی به بانک‌های سالم منتقل می‌کند؛ به‌طوری‌که سپرده‌گذاران به سادگی می‌توانند دسترسی به حساب‌های خود را حفظ کنند و نیازی به برداشت وجوه یا نگرانی برای از دست دادن آنها نداشته باشند.
۵- آموزش و آگاهی‌رسانی به عموم: FDIC به سپرده‌گذاران اطلاع می‌دهد که چگونه از خدمات بیمه‌ای آن بهره‌مند شوند و چه نوع حساب‌هایی تحت پوشش بیمه قرار دارند. این آموزش‌ها به سپرده‌گذاران کمک می‌کند تا از حقوق خود آگاه شوند و تصمیمات آگاهانه‌تری در انتخاب بانک و نوع سپرده خود بگیرند.مثلا اگر FDIC نتواند دارایی‌های بانک ورشکسته را به بانک دیگری منتقل کند، به سپرده‌گذاران تا سقف بیمه‌شده پرداخت می‌کند و این پرداخت‌ها سریع و معمولا طی چند روز پس از ورشکستگی بانک، پرداخت می‌شود تا اعتماد عمومی حفظ شود و از ایجاد ترس و نگرانی جلوگیری کند.
در ادامه دو مثال از روش صحیح مراقبت FDIC از بانک‌های ورشکسته و سپرده‌گذاران آنها ارائه می‌شود.
مثال اول: ورشستگی بانک Washington Mutual در سال ۲۰۰۸ با ۳۰۷میلیارد دلار دارایی و ۱۸۸میلیارد دلار سپرده، بزرگترین ورشکستگی بانکی تاریخ آمریکا بود که به‌دلیل قرار گرفتن در معرض ریسک‌های بالا در وام‌های مسکن و کاهش شدید ارزش دارایی‌ها دچار بحران شد، FDIC با نظارت بر وضعیت مالی و تشخیص مشکلات مالی، احتمال ورشکستگی بانک را اعلام کرد. بر این اساس پیش از ورشکستگی، FDIC تلاش کرد تا بانک را بهبود ببخشد یا راه‌حل‌های پیش‌گیرانه‌ای را پیدا کند.
این نهاد با مقامات فدرال‌رزرو و سایر نهادهای نظارتی همکاری کرد تا راهکارهای جایگزین را بررسی کند؛ اما با توجه به وخامت اوضاع، این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نبود، بانک مذکور پس از تملک توسط، FDIC به سرعت به بانک JPMorgan Chase فروخته شد، این اقدام با استفاده از تملک سریع، فروش دارایی‌ها و محافظت از سپرده‌گذاران، به جلوگیری از بحران سیستمی در بازار مالی کمک کرد و نشان داد که حتی در شرایط بحران‌های بزرگ، با مدیریت مناسب می‌توان از وقوع بحران‌های مالی گسترده‌تر جلوگیری کرد.
مثال دوم: در خصوص، مدیریت FDIC بر بانک‌های ورشکسته، می‌توان به ورشکستگی بانک IndyMac در سال ۲۰۰۸ اشاره کرد، این بانک به‌دلیل بحران وام‌های رهنی و مسکن با مشکل نقدینگی مواجه شد. سپرده‌گذاران وحشت‌زده به بانک هجوم بردند و در مدت کوتاهی حدود ۱.۳میلیارد دلار از سپرده‌ها را برداشت کردند. در نتیجه، بانک توانایی تامین نقدینگی خود را از دست داد و ورشکستگی آن اعلام شد، پس از اعلام ورشکستگی، FDIC این بانک را تملک کرد تا از فروپاشی کامل آن جلوگیری کند. در زمان تملک، حدود ۳۲میلیارد دلار دارایی و ۱۹میلیارد دلار سپرده داشت.
در نهایت، FDIC توانست در سال۲۰۰۹ بانک را به گروه سرمایه‌گذاری IMB HoldCo بفروشد. مبلغ فروش بانک حدود ۱۳.۹میلیارد دلار بود که نشان می‌دهد FDIC توانست بخش عمده‌ای از دارایی‌های بانک را به فروش برساند و از خسارت‌های بیشتر جلوگیری کند. FDIC به تمام سپرده‌گذاران بانک IndyMac، به‌جز آنهایی که بیش از سقف بیمه سپرده داشتند، مبلغ سپرده‌های خود را بازپرداخت کرد. این عدد شامل ۱۹میلیارد دلار سپرده‌های تحت پوشش بیمه سپرده بود.
سپرده‌گذارانی که بیش از سقف بیمه سپرده داشتند، مجموعا حدود ۲۷۰میلیون دلار بود، بخشی از این وجوه را نیز بازپرداخت کرد؛ اما همه آن تضمین نشده بود و برخی سپرده‌گذاران با کاهش بخشی از سرمایه خود مواجه شدند. کل هزینه‌هایFDIC برای مدیریت ورشکستگی و حفاظت از سپرده‌گذاران بانک IndyMac حدود ۱۰.۷میلیارد دلار تخمین زده شد. این مبلغ از صندوق بیمه سپرده‌های FDIC تامین شد که از طریق حق بیمه‌های پرداخت‌شده توسط بانک‌های عضو تامین می‌شود.
با فروش دارایی‌ها و مدیریت دقیق بانک، FDIC توانست بخشی از هزینه‌های ورشکستگی را جبران کند. هرچند که صندوق بیمه سپرده‌ها متحمل ضرر شد، اما این ضرر در مقابل ثبات عمومی سیستم بانکی و حفاظت از سپرده‌گذاران قابل توجیه بود.
