یکی از جذابیتهای صنعت بیمه برای مردم عادی سرمایهگذاری در بیمه عمر و زندگی است چرا که علاوه برخورداری از سود تضمین شده بین 13 تا 16 درصد می توانند از سود مشارکت نیز بهره ببرند.
به گزارش بانکداری ایرانی ، اخیرا برخی از شرکت های بیمه برای جذب مشتری به مشتریان خود حین عقد قرارداد اعلام می کنند که برای مشتریان و بیمه گذاران خود سود مشارکت تا 45 درصد را در نظر گرفته اند، اما این ماجرا با توجه به مسائلی همچون نرخ تورم، نرخ سود سپردههای بانکی و اوراق بهادار قابل تشریح است.
بهمنظور اجرای ماده ۱۱ آییننامه ۶۸ شورایعالی بیمه که شرکتهای بیمه را مکلف میکند حداقل ۸۵ درصد سود حاصل از معاملات بیمههای زندگی را به صاحبان اصلی آن یعنی بیمهگذاران بیمههای عمر و سرمایهگذاری عودت دهد، شرکت ها موظف هستند که این 85 درصد را پرداخت کنند اما سوال این است که چرا حداکثر 45 درصد از این سود واریز می شود.
شرکت ها موظف هستند که ذخایر ریاضی و فنی و غیره را محاسبه کرده و خالص مبلغ را به حساب بیمه گذاران واریز کنند، از طرفی، با استناد به آیین نامه 68 بیمه مرکزی که به صراحت در خصوص سود مشارکت اظهار نظر کرده کسورات آن مشخص بوده و واریزی نیز باید شود.
نکته مهم این است که بسیاری از شرکت ها در حین قرارداد سود مشارکت را اعلام می کنند و به مشتریان خود می گویند که به فرض مثال 30، 40 تا 45 درصد سود مشارکت برای انها در نظر گرفته خواهد شد حال سوال اصلی این است که با توجه به آیین نامه 68 بیمه مرکزی که باید محاسبات روی سود مشارکت در پایان سال و بر اساس عایدی و کسورات قانونی محاسبه شود، این شرکت ها به چه علت سود مشارکت شرکت ها تضمین شده را برای یک سال آینده به مشتریان وعده می دهند؟ این تخلفی آشکار در قرارداد است چرا که اگر شرکت بیمه گری می داند که می تواند تا 45 درصد سود مشارکت را تضمین کند چرا این رقم نباید 50 درصد یا بیشتر باشد و در برعکس اگر شرکتی نتواند سود مشارکت 45 درصدی را محقق کند چگونه است که بیمه مرکزی به این مساله ورود نکرده و بنابراین در شرکتهای بیمه عملیات پانزی انجام می شود که در نهایت می تواند به بحران صنعت بیمه یا شرکت خاصی محقق شود.
در سال 98 اعلام شد که صنعت بیمه حدود 60 هزار میلیارد ریال حق بیمه تولید کرده که حدود 15 درصد آن متعلق به بیمه عمر و زندگی است یعنی 9هزار میلیاردتومان حق بیمه عمر و زندگی تولید وبیمه نامه به مردم فروخته شد. ازاین میزان باید سود میانگین 30 درصدی را در نظر گرفت یعنی بیش از دو هزار و 700 میلیارد تومان سود بین مردم تقسیم شد لذا این سوال همچنان باقی است که سود واقعی مردم چقدر بوده است؟ و باید چقدر بیش از 2700 میلیارد تومان به حساب مردم و بیمه گذاران واریز می شد؟
آیین نامه 68 بیمه مرکزی
ماده 11- مؤسسات بیمه مکلفند در انواع بیمههای زندگی جز در بیمههای خطر فوت زمانی، بیمه گزاران بیمههای زندگی خود را در حداقل ۸۵ درصد منافع حاصل از مجموع معاملات بیمههای مذکور سهیم نمایند.
ماده 12- مؤسسات بیمه مکلفند هر سال منافع حاصل از مجموع معاملات بیمههای زندگی موضوع ماده ۱۱ را از جمع اقلام بند (الف) پس از کسر جمع اقلام بند (ب) به شرح ذیل محاسبه کنند:
الف-
ذخیره ریاضی در آخر سال مالی قبل.
حق بیمههای دریافتی.
کارمزد بیمههای اتکایی واگذاری.
کارمزد بر منافع (مشارکت در سود) دریافتی بابت بیمههای اتکایی واگذاری.
سهم بیمهگران اتکایی بابت بازخرید و پرداخت سرمایه و مستمریها.
کارمزد وامهای پرداختی به بیمه گزاران
خالص درآمد حاصل از سایر سرمایهگذاریهای از محل ذخایر ریاضی موضوع تبصره ۱ این ماده.
ب-
مبالغ پرداختی از بابت بازخرید و سرمایه و مستمریها.
حق بیمه اتکایی واگذاری.
ذخیره ریاضی در آخر سال مالی.
هزینههای عمومی بیمهگر حداکثر تا ۷ درصد حقبیمه های دریافتی
کارمزد پرداختی به بیمه مرکزی موضوع وام ماده ۳۰.
تبصره 1: خالص درآمد حاصل از سایر سرمایهگذاریها از محل ذخایر ریاضی طبق آییننامه سرمایهگذاری مؤسسات بیمه محاسبه و تعیین خواهد شد. در صورتیکه به هر یک از انواع درآمدهای فوق هزینهای تعلق بگیرد هزینه مزبور از اصل درآمد کسر خواهد شد.
تبصره 2: مؤسسات بیمه می توانند برای محاسبه منافع حاصل از مجموع معاملات بیمههای زندگی موضوع این ماده، از روش زیر نیز استفاده نمایند:
در انواع بیمههای زندگی جز در بیمههای به شرط فوت در پایان هر سال حداقل ۸۵ درصد منافع مازاد بر نرخ سود فنی مورد عمل، حاصل از سرمایهگذاری ذخایر ریاضی خود را مستقیماً و به نسبت ذخیره ریاضی پایان سال قبل هر بیمهنامه محاسبه و به رقم ذخیره ریاضی بیمهنامه مذکور اضافه نمایند و مراتب را طی الحاقی، حداکثر تا قبل از پایان سال بعد به اطلاع بیمه گزاران ذیربط برسانند.
ماده 13- سهم هر یک از بیمه گذاران از منافع به نسبت ذخیره ریاضی بیمهنامه آنها از کل ذخایر ریاضی بیمهنامههای موضوع ماده ۱۱ یا بر مبنای دیگری که بیمه مرکزی تایید کند معین میشود.
ماده14- مؤسسات بیمه باید پس از تعیین منافع قابل تقسیم در آخر هر سال، سهم هر یک از بیمه گزاران از منافع مزبور را بر حسب توافق با بیمه گزار به عنوان حق بیمه یکجا برای افزایش سرمایه بیمهنامه یا افزایش ذخایر ریاضی منظور و یا بصورت نقدی پرداخت نمایند.