ناصر چمنی درگفت وگو با ایسنا، در ارزیابی تعطیلی احتمالی کلان شهرها به دلیل قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا و پیامدهای اقتصادی این امر، اظهار کرد: معتقدم قرنطینه کردن شهرهایی که کرونا در آنها از مرز قرمز گذشته و بحرانی شده باید در همان روزهای اول اتفاق می افتاد تا روز به روز افزایش فوت هموطنان را شاهد نباشیم ولی چون اقتصاد ما توانایی مقابله با این تعطیلی ها را ندارد و از زیرساخت لازم برخوردار نیست علیرغم همه تلاشها هنوز نتوانسته ایم در مهار کرونا موفق باشیم به همین دلیل با سرعت کامل به قرنطینه شهرها ورود نکردیم.
وی با بیان اینکه وظیفه دولتها در برابر کرونا حمایت از سلامت و امنیت غذایی و اجتماعی مردم است، افزود: در جریان کرونا بسیاری از مجموعه های تولیدی، مشاغل خدماتی، رستورانها و صنوف مستقیما درگیر کرونا شدند ولی آیا با بستن آنها کرونا مهار شد؟ امروز می بینیم که با وجود مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا که ساعت فعالیت مشاغل غیر ضرور را کاهش داده همچنان عده بسیاری مقاومت می کنند و حاضر به تعطیلی نیستند دلیلش این است که باید اجاره مغازه ای که عقب افتاده بپردازند و با این وضعیت بازار درآمدی برای امرار معاش خانواده داشته باشند بنابر این قبل از آنکه به تعطیلی فکر کنیم باید خیال خانوارها، مشاغل، نیروهای کار و کسانی که با تعطیل شدن به مشکل می خورند و نگران اجاره مغازه یا کرایه خانه هایشان هستند را راحت کنیم.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ادامه داد: منظور از حمایت یعنی معیشت و بیمه بیکاری کارگران ساختمانی، کارگران روزمزد، رانندگان تاکسی، کسبه و صاحبان صنوف خدماتی که به دلیل کرونا شدیدا آسیب دیده و خانه نشین شده اند یا به دلیل هزینه ها حاضر نیستند کرکره مغازه ها را پایین بکشند. آنها کارمند دولت نیستند که حقوق سربرجشان تامین باشد. ما تا چه زمان می توانیم بسته معیشتی به خانواده های آسیب دیده بدهیم؟ نزدیک یکسال است با کرونا درگیریم. می توانستیم با مدیریت بهتری نهایتا دوماهه این قضیه را جمع کنیم. یکماه تمام هزینه ها را تقبل می کردیم و مردم، کارگران، کسب و کارها را تعطیل می کردیم تا در خانه بمانند و مایحتاج آنها را تامین می کردیم تا کرونا به سطح شهر و خیابانها و خانه ها کشیده نشد ولی باور نداشتیم که کرونا چقدر چموش و خطرناک است لذا تا وقتی زیرساختهای لازم و بودجه کافی برای مقابله نداریم نباید از مهار کرونا حرف بزنیم.
چمنی درباره حمایت کشورهای دیگر از شهروندان در برابر کرونا و تجربه موفق آنها در مهار کرونا گفت:در کشورهای اروپایی برای مقابله با کرونا حمایت ۸۰ تا ۱۰۰ درصدی از کارگر و کارفرما صورت می گیرد در برخی کشورها ماهانه بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار حقوق ماهانه می دهند و مایحتاج آنها را تامین می کنند تا افراد در خانه بمانند. کشورآذربایجان در همان روزهای اول کرونا مسئولیت کرونا را به طور کامل گردن گرفت، خدمات ویژه به شهروندان ارائه کرد و اجازه نداد کسی از خانه بیرون بیاید. شاید آنها با قرنطینه و پلمب خانه ها جلوی کرونا را گرفتند ولی ما نمی توانیم. آنها بعد از قرنطینه مایحتاج اولیه خانواده ها را تامین کردند و اقلام خوراکی جلوی در خانه ها می گذاشتند تا به بهانه غذا و دارو کسی بیرون نرود ولی مشکل ما این است که زیرساخت تامین معاش را نداریم وگرنه کسی به خاطر نان شب سلامتش را به خطر نمی اندازد.
این مقام ارشد کارگری خاطرنشان کرد: ما همه راهها را رفته ایم، جریمه و قرنطینه را در پیش گرفتیم، مبادی ورودی و خروجی را کنترل وسفرها را ممنوع کردیم حتی جاده ها را بستیم ولی متاسفانه آمار فوت شدگان و مرگ و میر هموطنان بیشتر می شود، پس باید راه دیگری در پیش بگیریم.
چمنی در پاسخ به این پرسش که چرا برخی کشورها با وجود صرف بودجه کلان و دادن حقوق ماهانه در صدر کشورهای با مرگ و میر بالای کرونا هستند؟ گفت: در این کشورها کمک های مالی صورت گرفته ولی کنترل و نظارت بعد از حمایت رها شده است. مردم حقوق ماهانه را می گیرند ولی پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی کنند در حالی که اگر مکانسیم های برخورد جدی باشد و فرضا حقوق ماهانه قطع شود این اتفاق نمی افتد. البته در برخی از این کشورها هزینه های درمان بالا است با این حال معتقدم مقابله با کرونا یک رابطه دو سویه است و نمی توان تنها به دادن حقوق ماهانه کفایت کرد ولی کنترل و نظارت بعد از آن را نادیده گرفت.
رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در پایان با بیان اینکه بدون حمایت مالی در مهار کرونا موفق نخواهیم بود، تصریح کرد: مجموعه دولت زحمات زیادی برای مقابله با کرونا کشید و نباید اقدامات دولت در حمایت از کارگران و مشاغل آسیب دیده و اعمال معافیتها یا بخشودگی ها و دادن وام و تسهیلات حمایتی را نادیده گرفت ولی معتقدم این حمایتها کافی نبوده است لذا در صورتی که تعطیل کردن آخرین راه باشد باید قبل از آن امکانات لازم را در اختیار شهروندان و کسبه قرار بدهیم. بدون حمایت مالی و معیشتی تعطیلی جواب نمی دهد.
