کد خبر: ۱۸۵۶۸۵
تاریخ انتشار: ۰۸:۱۷ - ۲۰ مهر ۱۳۹۹ - 11 October 2020
کمتر از یک ماه دیگر به زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده و به نظر نمی رسد بازار نفت هنوز تصمیم گرفته باشد بین بایدن و ترامپ کدام یک از دو نامزد را ترجیح دهد.

به گزارش ایسنا، جو بایدن، نامزد دموکرات برای بازارهای نفت منفی به نظر می رسد زیرا وی نه تنها متعهد شده است آلایندگی کربن آمریکا را تا سال ۲۰۵۰ به صفر برساند بلکه بدنبال متوقف کردن پروژه های نفت و گاز شامل خط لوله جنجالی کی استون ایکس ال در زمینها و آبهای فدرال است. ترامپ از سوی دیگر افزایش تولید نفت شیل آمریکا و تسهیل برخی از مقررات برای بخش سوخت فسیلی را در کارنامه خود دارد و سوگند خورده که در صورت پیروزی مجدد، به همین روند ادامه می دهد.

به نظر می رسد بایدن پس از دور اول مناظره نامزدهای ریاست جمهوری، در این رقابت جلو افتاده و محبوبیتش ۵۷ درصد در مقابل ۴۱ درصد ترامپ است. با این حال بازارهای نفت در شرایطی که قیمتها بین ۳۵ تا ۴۰ دلار محبوس شده اند، بی تفاوت مانده اند.

به سرمایه گذاران غالبا توصیه می شود در زمان گرفتن تصمیمات سرمایه گذاری، سیاست را کنار بگذارند. این موضوع برای انتخابات ریاست جمهوری کاملا صدق می کند زیرا این یک حقیقت شناخته شده است که سیاستهای ریاست جمهوری برای بازارهای سهام اهمیت کمتری در مقایسه با سیاستهای بانک مرکزی آمریکا یا حتی سلامت کلی اقتصاد جهانی دارد.

با این حال انرژی یکی از بخشهایی است که سرنوشتش تحت یک دولت دموکرات در مقایسه با یک دولت جمهوریخواه ممکن است به کلی فرق کند.

این موضوع که در گذشته وضعیت بخش نفت و گاز در نتیجه انتخابات ریاست جمهوری نقش تعیین کننده داشته، قابل انکار نیست. نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد احتمال پیروزی بایدن بیش از ترامپ است.

اما بازارهای نفت به دلایلی که در ادامه این گزارش ذکر می شود، نمی توانند به هیچ وجه به این موضوع اهمیت ندهند.

نخست این که پیروزی بایدن مساوی پیروزی اوپک است. طی پنج سال گذشته آمریکا به بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز جهانی تبدیل شده که مرهون حمایت دولت ترامپ از این صنعت بوده است.

بایدن فوق العاده طرفدار تجدیدپذیرها بوده و اعلام کرده اگر آمریکا بخواهد همانند اتحادیه اروپا آلایندگی کربن خود را تا سال ۲۰۵۰ صفر کند، سرمایه گذاری در بخش انرژی پاک ضروری هستند. از این رو پیروزی وی وضعیت صنعت انرژی را به کلی تغییر خواهد داد.

کاندیدای دموکرات انتخابات آمریکا هزینه ۱.۷ تریلیون دلاری در یک دهه آینده برای رسیدن به این هدف را پیشنهاد کرده است. همچنین اظهار کرده که هزینه های مالیات دهندگان با لغو تخفیفهای مالیاتی سخاوتمندانه ای که ترامپ برای سوختهای فسیلی قائل شده است، می تواند جبران شود.

با این حال بایدن در نخستین دور مناظره سعی کرد این وعده را کم اهمیت جلوه دهد و اظهار کرد که نیروگاههای زغال سوز در دولت وی ساخته خواهند شد. بعلاوه بایدن از توافق جدید سبز حمایت کرد.

توافق جدید سبز سال گذشته از سوی دو نماینده مجلس آمریکا به عنوان راهی برای مقابله با تغییرات جوی با تامین ۱۰۰ درصدی برق آمریکا از از طریق انرژی پاک، تجدیدپذیرها و منابع بدون آلایندگی کربن پیشنهاد شد.

در واقع، پیروزی بایدن در انتخابات به منزله پیروزی عظیمی برای تجدیدپذیرها و بخشهای انرژی پاک و خبر بدی برای نفت و گاز آمریکا خواهد بود.

اوپک هم احتمالا برای پیروزی بایدن دست به دعا برداشته است زیرا اگر وی به ریاست جمهوری برسد، کنترل بازار بین المللی نفت دوباره به دست این گروه می افتد. طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، تولید نفت آمریکا از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز در مارس به ۱۰.۷ میلیون بشکه در روز در هفته منتهی به ۲۵ سپتامبر نزول کرد که ناشی از کاهش تولید شرکتهای نفت شیل بوده است.

اگر ممنوعیت حفاری فرکینگ در ریاست جمهوری بایدن اتفاق بیافتد، قطع به یقین تولید آمریکا کاهش بیشتری پیدا خواهد کرد و اوپک یک بار دیگر بر بازار حاکم می شود.

سالهاست که اعضای اوپک برای سهم بازار مبارزه می کنند و البته دلیل جنگ قیمت نفت میان عربستان سعودی و روسیه در وهله نخست بر سر سهم بازار اتفاق افتاد.

بازار گاز طبیعی هم وضعیت بهتری از بازار نفت ندارد و تولیدکنندگان در وضعیت مشابهی بسر می برند. قطر در ماه مه اعلام کرد به دلیل مبارزه برای سهم بازار با رقیبانی نظیر استرالیا، آمریکا، روسیه و نروژ، صادرات LNG را محدود نخواهد کرد. این کشور که بزرگترین صادرکننده LNG در جهان است، اخیرا اعلام کرده که به توسعه ظرفیت LNG خود خواهد پرداخت. در واقع قطر روی این حساب کرده که می تواند سایر تولیدکنندگان LNG را از طریق هزینه های پایین تولید و تولید میعانات و گاز نفتی مایع (LPG) مغلوب کند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، به عبارت دیگر پیروزی بایدن پایگاه قدرت نفتی را به شرق برمی گرداند و در برقراری توازن مجدد بازارهای جهانی در بلندمدت تاثیر چندانی ندارد.

نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: