چهارتن از اقتصاددانها در میزگردی به بررسی شیوههای مختلف شناسایی اقشار پردرآمد با هدف حذف یارانه نقدی آنها پرداختند که در نهایت بررسی "سپردههای بانکی" افراد به عنوان یکی از جدیترین روش های معمول برای شناسایی پردرآمدها معرفی شد.
به گزارش ایسنا، عصر امروز میزگردی با حضور چهار تن از اقتصاددانها در جهاد دانشگاهی تهران برگزار شد که در آن درباره حذف یارانه دهکهای پردرآمد و شیوههای مختلف شناسایی اقشار پردرآمد بحث و گفتگو شد.
یارانه پردرآمدها مبلغ دندانگیری نیست
در ابتدای این نشست علیرضا زاهدیان –معاون پیشین طرح های آماری مرکز آمار ایران- با اشاره به میزان درآمدهای تقریبی حاصل از حذف یارانه اقشار پردرآمد در این باره اظهار کرد: حذف یارانه پردرآمدها ممکن است 10 درصد از کل یارانه های پرداختی را شامل شود که این چیزی در حدود 4 هزار میلیارد تومان از 40 هزار میلیارد تومان یارانه پرداختی خواهد بود.
او با بیان اینکه حذف یارانه خانوارهای پردرآمد میتواند هشت میلیون نفر را به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار دهد اظهار کرد: این تصمیم ممکن است بازخوردهای منفی و تبعاتی اجتماعی را با خود به همراه داشته باشد، بنابراین بهتر است که این اقدام به صورت مرحلهای و به دور از عجله صورت بگیرد.
زاهدیان با بیان اینکه دولت با تمرکز بر روی مساله مالیاتها میتواند درآمد بسیار بیشتری نسبت به حذف یارانه افراد پردرآمد کسب کند، مالیات بر ارزش افزوده را یکی از گزینههای مالیاتی دولت برای افزایش این درآمدها توصیف کرد.
با قبض آب و برق نمی توان پردرآمدها را شناسایی کرد
در ادامه این میزگرد، علی اصغر سالم، دیگر اقتصاددان حاضر در این نشست، به شیوه های مختلف تشخیص دهکهای اقتصادی بر اساس قبضهای آب، برق و گاز اشاره کرد و گفت که این شیوهها از ضریب خطای بالایی برخوردارند و نمیتوانند اقشار پردرآمد را از این طریق شناسایی کرد.
این اقتصاددان در ادامه بهترین شیوه برای شناسایی اقشار پردرآمد را بررسی حسابهای بانکی افراد ارزیابی کرد و گفت: دولت با بررسی حساب های بانکی شهروندان علاوه بر اینکه میتواند سه دهک بالای جامعه را شناسایی و یارانه آنها را حذف کند، همچنین میتواند در اخذ مالیات بر درآمد نیز از این اطلاعات استفاده کند. در این شیوه دولت می تواند به یک بانک اطلاعاتی دسترسی پیدا کند که بر اساس آن با جستجوی هر کد ملی میتواند انواع اطلاعات درآمدی افراد را پیدا کند.
در ادامه این بحث مجید عینیان، به عنوان یک کارشناس پولی و بانکی به اهداف قطع یارانه بنزین در سالهای گذشته پرداخت و آن را طرحی برای اصلاح الگوی مصرف و نه توزیع درآمد توصیف کرد و ادامه داد: بر این اساس باید این سوال را پرسید که چرا باید یارانه 30 درصد از افراد حذف شود و نه ارقام دیگر؟ واقعیت این است که هدف دولت در پرداخت نقدی یارانهها اهداف اجتماعی یا رفاهی نبوده است.
ملاک اصلی طبقهبندی ها پساندازهای بانکی است
هادی موسوی نیک دیگر اقتصاددان حاضر در این نشست، به انتقاد از دستهبندی دهکها بر اساس درآمد و هزینه پرداخت و گفت: در این شیوه پساندازهایی که مردم در حساب های خود دارند نادیده گرفته میشود در حالی که همه می دانیم یکی از اصلی ترین ملاکهایی که باعث تفاوت دهکهای درآمدی میشود بحث پسانداز است.
این اقتصاددان به بانک اطلاعاتی شکل گرفته در وزارت رفاه هم اشاره کرد و گفت: با این بانک اطلاعاتی میتوان به هدف شناسایی طبقات مختلف اقتصادی رسید. بهتر است در این فرصت که دوباره موضوع شناسایی طبقات اقتصادی به واسطه بحث حدف یارانه افراد پردرآمد اهمیت پیدا کرده است، اطلاعات بانکی و مالیاتی را نیز به فایلهای موجود در بانک اطلاعاتی وزارت رفاه اضافه کنیم.
او به بحث حفاطت از اطلاعات محرمانه افراد نیز اشاره کرد و گفت که استفاده از اطلاعات اقتصادی افراد روند معمولی است که البته می توان تدابیری را نیز اندیشید که این اطلاعات مورد سواستفاده قرار نگیرد.