هند با وجود داشتن هفت رودخانه پرآب،باران های موسمی و احاطه نیمی از مرزهای این کشور در اقیانوس و دریا با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه شده است .
به گزارش ایرنا، هند از نظر مساحت، با سه میلیون و 287 هزار و 487 کیلومتر مربع، هفتمین کشور وسیع جهان است.
براساس آخرین آمار سازمان ملل ،جمعیت هند در سالجاری با یک میلیارد و 355 میلیون و 64 هزار و 161 نفر 17.74 از جمعیت جهان را در خود جای داده است .
هند، با 6/7516 کیلومتر خط ساحلی، در شرق به خلیج بنگال، در جنوب به اقیانوس هند و در غرب به دریای عرب محدود می شود و هفت رودخانه از جمله ایندوس و براهماپوترا در این کشور جاری است.
سوء مدیریت منابع آب در طول چندین دهه گذشته و فقدان آگاهی کافی در میان مردم درباره اهمیت منابع آب، باعث بروز بحران بزرگ آب آشامیدنی در هند شده است بطوریکه کمیسیون برنامه ریزی هند، طی گزارشی در 14 ژوئن سال 2018، اعلام کرد که این کشور در حال حاضر با بدترین بحران آب آشامیدنی در تاریخ خود مواجه است.
براساس این گزارش، حدود 600 میلیون نفر در هند در حال حاضر با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند و سالانه حدود 200 هزار نفر در این کشور جان خود را در اثر عدم دسترسی به آب سالم از دست می دهند.
در گزارش کمیسیون برنامه ریزی هند گفته شده است که تقاضا برای آب در این کشور تا سال 2030 به مراتب بیش از عرضه آن خواهد بود و حتی انتظار می رود که آب زیرزمینی در 21 شهر هند تا 2020 کاملا خشک شود.
براساس آمار منتشره از سوی دولت هند در سال 2017، قابلیت وجود سرانه سالانه آب از 1820 مترمربع در سال 2001 به 1545 مترمربع در سال 2011 کاهش یافت و انتظار می رود که این رقم در سال 2025 به 1341 مترمربع تنزل کند.
قابلیت وجود سرانه سالانه آب زیر 1700 مترمربع به عنوان یک وضعیت بحرانی تلقی می شود.
کارشناسان منابع آبی معتقدند که این بحران براثر تغییر آب و هوا، آلودگی و روشهای نادرست کشاورزی نشات گرفته است .
بنابه گفته این کارشناسان، یخچالهای رشته کوههای هیمالیا که رودخانه های شمال هند را تغذیه می کنند بتدریج در اثر تغییر آب و هوا ذوب می شود و این امر باعث شده است که تابستانها در هند در حال حاضر بیش از گذشته گرم و زمستانها کوتاهترشود.
بی نظمی در ریزش باران در طول فصل بارندگی نیز به وخامت اوضاع در سراسر هند دامن زده و موجب تشدید مناقشه بین ایالتهای مختلف بر سر تقسیم آب رودخانه های مشترک شده است.
تصفیه ناقص فاضلاب ناشی از منابع داخلی و صنعتی منجر به آلودگی آب زیرزمینی شده است و این امر سلامتی افرادی را که به آب زیرزمینی در زندگی روزمره متکی هستند در معرض خطر قرار داده است.
استفاده از روشهای نامطلوب در کشاورزی در سراسر هند دلیل دیگری برای کمبود آب آشامیدنی در این کشور می باشد.
براساس برآوردها، بخش کشاورزی در هند سالانه حدود 90 درصد از آب موجود را در این کشور مصرف می کند. کشاورزان اغلب، در اثر فقدان منابع آبیاری مطمئن، به آب زیرزمینی متکی هستند و موارد حفر چاههای عمیق برای آبیاری در طول چند دهه اخیر بشدت افزایش یافته است .
به گفته کارشناسان ،تامین برق رایگان به کشاورزان برای استخراج آب از منابع زیر زمینی باعث شده که کشاورزان اغلب در استخراج آب از چاههای عمیق افراط کنند.
استفاده از آب زیرزمینی در هند در فاصله سالهای 2004 الی 2011 از 58 درصد به 62 درصد افزایش یافته و این روند از آن موقع تا کنون همچنان ادامه دارد.
آب زیرزمینی مورد استفاده در هند در حال حاضر بیش از کل آب زیرزمینی مورد استفاده در چین و آمریکا می باشد و این امر موجب شده است که سطح آب زیرزمینی در هند در طول چند دهه اخیر به میزان چشمگیری پائین رود.
کارشناسان معتقدند که هند در حال حاضر قادر به انجام اقدام چندان موثری برای مقابله با مشکل تغییر آب و هوا نیست ولی این کشور می تواند اقدامات موثری برای کاهش اثرات آب و هوایی بردارد.
به گفته این کارشناسان، تلاش کمیسیون برنامه ریزی هند برای طراحی شاخص جامع مدیریت آب برای استفاده بهینه آب از اقدامات مهم برای مدیریت مصرف آب است .
هدف از این اقدام ایجاد معیاری برای بررسی عملکرد دولت های ایالتی در مدیریت آب می باشد.
نظر شما
