بانكداري ايراني - حضور سرمایه گذار خارجی در پروژههای صنعت نفت و گاز باعث سرعت بخشیدن به توسعه میادین شده که این امر افزایش رقابت پذیری صنعت نفت ما را در عرصه بین الملل به دنبال دارد.
به گزارش میزان، رشد و توسعه اقتصادی به عنوان هدف نهایی اقتصاد به شمار میآید که برای رسیدن به این جایگاه کارشناسان اقتصادی عوامل متعددی را تعریف و پیشنهاد کرده اند.
استفاده از ظرفیت های سرمایه گذاری خارجی یکی از عوامل شتاب دهنده برای رسیدن به اهداف اقتصادی است تا با این روش شاهد سرعت بخشیدن به پروژه های اقتصادی باشیم.
در اقتصاد ایران صنعت نفت به دلیل وجود منابع گسترده طبیعی از جایگاه ویژه برخوردار است و بنا بر آمار منتشره سهم قابل توجهی از درآمدهای کشور به این حوزه معطوف شده، بر همین اساس برای بهره مندی بیشتر از منابع طبیعی موضوع حضور سرمایه گذار خارجی به جدیت مطرح و در برخی موارد بنا بر سیاست های کشور مورد استفاده قرار گرفته است.
اهمیت این موضوع با وجود منابع گازی و نفتی مشترک با کشورهای همسایه دو چندان می شود تا با استفاده از این امکان ایران در عرصه رقابت برای بهره گیری از این منابع عقب نیفتد که از نمونه های آن می توان به قرارداد طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم توتال فرانسه، شرکت ملی نفت چین (سیانپیسی) و پتروپارس اشاره کرد.
با توجه به اهمیت موضوع شرایط سرمایه گذاری خارجی و حضور آنها در پروژه های صنعت نفت را از حمید دریس مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب پیگیری کردیم،این مقام مسئول در گفتوگو با خبرگزاری میزان، در خصوص قراردادهای نفتی با شرکت های داخلی و خارجی بیان کرد: در حال مذاکره با شرکت های متقاضی سرمایه گذاری هستیم، بر اساس مدل مناطق پس از بررسی طرحهای دریافتی، یک طرح واحد به شرکت های واجد شرایط ارائه خواهد شد که براساس آن مذاکره یا مناقصه به انجام خواهد رسید.
وی تصریح کرد: قراردادهای جدید نفتی موسوم به مدل مد نظر مناطق نفتخیز جنوب به هیئت مدیره شرکت ملی نفت ارائه شده شرکت های خارجی در کنار شرکت های داخلی برای سرمایه گذاری حضور داشته اند.
دریس گفت: عقد قرارداد با سرمایه گذاران داخلی و خارجی زمان بر است و از انجا که در مرحله تفاهمنامه، مستلزم انجام مطالعه جامع میادین و تهیه طرح توسعه ی مخازن هستیم به طور طبیعی زمان بر و نسبتاً طولانی است، لذا امیدواریم ظرف یک سال بتوانیم این تفاهمنامه ها را به قرارداد برسانیم.
دریس افزود: به همین خاطر قرارداد MOU (قرار داد محرمانگی) امضا و مطالعات مخزن انجام شده تا طرح NDP ارائه شود و هم اکنون در روند اداری قرار دارد تا در نهایت با برگزاری مناقصه یا مذاکره و یا هر شیوه ای که شرکت ملی نفت تشخیص دهد با منتخبین قرار داد منعقد شود.
مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب با اشاره به اینکه سرمایه گذاران چه داخلی و چه خارجی در صورت تمایل امکان حضور داشتند و محدودیتی برای آنها اعمال نشده، بیان کرد: تاکنون دو شرکت از روسیه به همراه شرکت برگس مطالعاتشان را به همراه طرح NDP به ما ارائه داده و منتظر پاسخ از سوی ما هستند.
دریس با تاکید بر اینکه مطالعات صورت گرفته از سوی کشورهای متقاضی هزینه بر و زمانبر است، گفت: MOU تعهد آور برای هیچ یک از دو کشور نیست به همین خاطر صنعت نفت در مورد مطالعات این کشورها هزینه ای پرداخت نکرده است.
وی در توضیح قراردادهای بالادستی گفت: در حال حاضر علاوه بر مدل های قدیمی قراردادی وزارت نفت قرارداد بالادستی با رویکرد میدان محور در دستور کار است.
دریس با اشاره به اینکه مدل قراردادی مناطق نفتخیزجنوب در قالب قراردادهای جدید وزارت نفت تدوین شده است، گفت: بر اساس مدل قراردادی مناطق نفتخیز جنوب قرار است توسعه ۴ میدان رگ سفید، پارسی،شادگان و کرنج با هدف توسعه مخزن و ایجاد تاسیسات فراورشی مورد نیاز در سطح الارض به شرکت های واجد شرایط واگذار شود.
مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب تصریح کرد: در حال حاضر مطالعه میدان کرنج به پایان رسیده و مذاکرات آن با شرکت های طرف تفاهم در مرحله پایانی است. همچنین مطالعه میدان شادگان نیز در دست اتمام است که مذاکرات مرتبط با انعقاد قرارداد آن بزودی آغاز خواهد شد.
وی تصریح کرد: مطالعات جامع مخازن نفتی و گازی و ارائه طرح NDP یک سال یا بیشتر از آن زمان می برد که ما در ابتدا زمان 6 ماهه و پس از آن با تمدید 3 ماه دیگر زمان 9 ماهه را برای شرکت ها مشخص کردیم که به تازگی مطالعات آنها به اتمام رسیده است.
مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب عنوان کرد: مطالعات صورت گرفته و طرح های ارائه شده به شورای مخازن رفته و پس از بررسی و تایید این شورا، قرار داد نهایی منعقد خواهد شد.
وی اظهار امیدواری کرد این مذاکرات تا پایان سال جاری منجر به انعقاد قرار داد شود.