نهاد‌های سیاسی- روحانی که خود را ملتزم به نظام می‌دانند و در مقام تایید و تقویت نظام هستند، باید در حوزه‌هایی که معطوف به حمایت و تقویت نظام ایران است، پایه و مبانی مشترک و یکپارچه داشته باشند.
بانكداري ايراني - روزنامه اعتماد در گفت وگویی با محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، نوشت: نهاد‌های سیاسی- روحانی که خود را ملتزم به نظام می‌دانند و در مقام تایید و تقویت نظام هستند، باید در حوزه‌هایی که معطوف به حمایت و تقویت نظام ایران است، پایه و مبانی مشترک و یکپارچه داشته باشند.
در ادامه این گفت وگو آمده است: محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران معتقد است که نشست مشترک بین تشکل‌هایی چون جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون که تشکل‌های سیاسی-روحانی نظام هستند، می‌توانند بسیار موثر باشند. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب بیان می‌کند که این تشکل‌ها در مقام تایید و تقویت نظام هستند و چنین جلساتی هم به هیچ‌وجه به معنای نزدیکی فکر حزبی آنها نیست.
**روز گذشته سخنگوی جامعه روحانیت گفته است که برای برگزاری نشست مشترک با مجمع روحانیون حرفی نداریم. به نظر شما شکل‌گیری چنین جلسات مشترکی چقدر می‌تواند در حل اختلافات موجود بین جریان‌های سیاسی راهگشا باشد؟
نهاد‌های سیاسی- روحانی که خود را ملتزم به نظام می‌دانند و در مقام تایید و تقویت نظام هستند، باید در حوزه‌هایی که معطوف به حمایت و تقویت نظام ایران است، پایه و مبانی مشترک و یکپارچه داشته باشند. آنچه آقای مصباحی‌مقدم بر آن تاکید می‌کند و در همین رابطه هم آقای مجید انصاری ظاهرا نشستی با ایشان داشته است، باید معطوف به این جنبه‌ها باشد.
بعضا ما دچار نوعی سوء‌برداشت در کشور هستیم. این برداشت که اگر جامعه روحانیت مبارز در کنار مجمع روحانیون نشستی را برگزار می‌کند، به منزله این نیست که دیدگاه‌های حزبی‌شان را الزاما به هم نزدیک کنند. به هیچ‌وجه این‌طور نیست. متاسفانه در کشور ما در مقاطعی دچار این مشکل شده‌ایم که هر گروهی منافع حزبی خود را منطبق قطعی و صددرصدی با منافع نظام تعریف می‌کند و متقابلا دیدگاه‌ها و مبانی رقبایش را ضد نظام می‌داند. این بزرگ‌ترین سم مهلکی است که اسیر و دامنگیر احزاب سیاسی و عملا تبدیل به یک پاشنه آشیل آنها شده است.
این توافق، گفت‌وگو و نشستی که قرار است صورت بگیرد پاسخی است به رد تمامیت‌طلبی و مطلق‌انگاری گروه‌های سیاسی. از این حیث صمیمانه باید از این دیدارها و نشست‌ها استقبال کرد و اجازه داد تا دامنه این بحث بازتر شود تا بتوانیم برای منافع ملی کشور فضای گفت‌وگو را بین گروه‌های سیاسی‌ای که در عرصه‌های انتخاباتی رقابت می‌کنند، تقویت کنیم.
**مبنای این جلسات چه باید باشد؟ گفتید که الزاما نزدیک شدن افراد به معنای نزدیک شدن تفکر حزبی‌شان نیست.
مبانی مورد اتفاق این گروه‌ها می‌تواند تاکید روی امهات و محورهای کلیدی نظام باشد که روی آن پایه‌گذاری شده است. مشخصا اسلامیت و جمهوریت نظام، تقویت رهبری و التزام به موازین امام، حفظ منافع و مصالح مردم، پایداری نظام و اقتدار سیاسی کشور در رابطه با اعتماد بین مردم و تقویت اعتماد ملی و همین‌طور تقویت جایگاه ایران در جدال‌های سیاسی منطقه و جهان می‌تواند سرفصل‌هایی باشد که دو تشکل در مورد آن بحث و تبادل نظر کنند. مشخصا محور این مسائل تمکین به قانون به عنوان تکیه گاه همه گروه‌ها باید باشد.
**آیا با توجه به سبقه انشعاب این تشکل این امکان وجود دارد که چنین نشستی به صورت ادامه‌دار و نه در حد یک جلسه شکل بگیرد؟
حتما این زمینه وجود دارد. آن انشعاب و انشقاقی که صورت گرفت در زمان حضرت امام بود و آن زمان نیز امام خمینی این جدایی و استقلال مجمع روحانیون از جامعه روحانیت را به رسمیت شناخت. آن به رسمیت شناختن از نظر امام هم به منزله دفع روحانیت مبارز نبود. چون پایه این جدایی مبتنی بر منطق درست بود. هیچ ایرادی هم به آن وارد نیست و نباید آن را به معنای عدم‌تفاهم در مسائل کلی نظام تلقی کرد.
**در صورت شکل‌گیری این نشست‌ها ممکن است آقایان روحانی و ناطق نوری که از جامعه روحانیت فاصله گرفته‌اند، به این تشکل برگردند؟
نمی‌توان در این مورد اظهارنظر کرد. نه از باب نقد بلکه از باب روایت یک رویداد تاریخی جامعه روحانیت مبارز متاسفانه از ظرفیت‌ها و شخصیت‌های بزرگ خود به مقدار زیادی خالی شده است. اندک شخصیت‌هایی هستند که وجاهت ملی و انقلابی داشته و در این تشکل مانده‌اند اما در عین حال بزرگانی هم از این مجموعه جدا شده‌اند. این مساله باعث می‌شود که اعتبار و منزلت پیشین روحانیت مبارز تضعیف شود. به همین دلیل این جنبه‌ها باید تقویت شود.
اینکه آقایان روحانی و ناطق نوری به مجمع بازگردند، تصمیم خودشان است. البته مورد استقبال ما نیز هست. طبیعی است که اگر جامعه روحانیت مبارز قدرشناس نیروها و شخصیت‌های انقلابی، موثر و سیاسی گذشته خود باشد، باید به هر قیمتی شده این شخصیت‌ها را به تشکل بازگرداند و از توان، فکر و دیدگاه‌های‌شان استفاده کند.
**دستاورد چنین دیدارهایی چه می‌تواند باشد؟
مهم‌ترین دستاورد این گفت‌وگو تقویت اعتماد بین گروه‌های سیاسی‌ای است که تکیه‌گاه نظام هستند. آنها می‌توانند در بحران‌ها و گرفتاری‌های بزرگ سیاسی با وحدت‌نظر گام‌های مهمی بردارند. تصویری که از این گفت‌وگو به دست داده می‌شود، می‌تواند اعتمادی را در جامعه شکل دهد. اینکه نیروهای صاحب صلاحیت و ارزشمند با وجود تفاوت در سلایق سیاسی در بزنگاه‌های تاریخی و بحران‌ها با مواضع مشترک، بیشترین اثربخشی را به نفع نظام داشته باشند.
*منبع: روزنامه اعتماد؛ 1396،9،21
نظر شما
