زلزله هولناک 7.3 ریشتری که در شامگاه یکشنبه هفته جاری در غرب کشور به وقوع افتاد، یکی از دلخراش ترین حوادث طبیعی در جهان بود که در آن، 432 تن از هموطنانمان جان باختند و نزدیک به 8 هزار نفر نیز مصدوم شدند.
در این حادثه در مجموع، 70 مدرسه با حدود 400 کلاس درس تخریب شدند 23 دانش آموز و چهار فرهنگی نیز جان سپردند و 1100 دانش آموز و فرهنگی نیز مصدوم شدند.
خسارات وارد آماده به واحدهای آموزشی به حدی است که در مجموع،بازسازی این فضاهای آموزشی نیازمند 120 میلیارد تومان اعتبار است تا بنا به گفته مسئولان عمرانی آموزش و پرورش بتوانند تا مهر سال آینده این مدارس را بازسازی کنند.
البته در حال حاضر قرار است تا دانش آموزان در شیفت دوم مدارس منطقه تحصیل کنند و در برخی مناطق نیز با استفاده از کلاس های کانکسی، کلاس درس تشکیل شود.
اما در کنار همه مصیبت ها و خسارت جانی و مالی فراوان در این حادثه، موضوع قابل توجه این است که اگر این حادثه در ساعات حضور دانش آموزان در مدارس و کلاس درس اتفاق افتاده بود فاجعه هولناک تری برای دانش آموزان به وقوع می افتاد که دارای ابعاد و پیامدهای بسیار دردناک و سنگین تری بود.
با یک حساب سرانگشتی، اگر در 70 مدرسه و 400 کلاس درسی که تخریب شده است و بسیاری از این مدارسی نیز در مناطق روستایی قرار دارد، در زمان حضور دانش آموزان در مدارس این اتفاق روی می داد و به طور میانگین در هر کلاس درس نیز 10 دانش آموز حضور داشت،4000 دانش آموز دچار حادثه جانی می شدند که قطعاً بخش عمده ای از این دانش آموزان جان خود را از دست می دادند.
به هر حال با توجه به همه ابعاد سخت و دلخراش این حادثه که طی آن خانواده های بسیاری در غم از دست پدران و مادران و فرزندان خود عزادار شدند و لطمات جبران ناپذیر جسمی و روحی زیادی به هموطنان مان وارد شد، باز باید به این نکته توجه کنیم که اگر حادثه در هنگام حضور دانش آموزان در سر کلاس درس به وقوع می افتاد، الان شاهد مرگ عده بسیار زیادی از دانش آموزان بودیم و کانون گرم خانواده های زیادتری در اثر این حادثه داغدار می شد و خانواده دانش آموزان کشور در غم بسیار بزرگتری به سوگ می نشستند.
نظر شما
