بانكداري ايراني- قراردادها باید بهگونهای بسته که چه در دوره رکود و چه در شرایط رونق، به نفع کار باشد
عضو سابق شورای عالی اشتغال معتقد است «تا زمانی که برنامه استراتژیک برای اشتغال نداشته باشیم، هر کاری کنیم، پول حرام کردن است.»
محمد عطاردیان در گفتوگو با خبرآنلاین با اشاره به اجرای دو طرح ایجاد اشتغال با اعتباری در حدود 30هزار میلیارد تومان که بخش اعظمی از آن از محل منابع بانکها و بخشی دیگر از منابع صندوق توسعه ملی تامین میشود، اظهار داشت: «از گذشته که دولتها میخواستند اشتغال ایجاد کنند، به سراغ طرحهای کارامد نمیرفتند؛ مثل طرح ضربتی اشتغال، طرحهای زودبازده و مشاغل خانگی.»
وی افزود: «همینطوری پولها تاکنون حیف و میل شده است. تا زمانی که برنامه استراتژیک برای اشتغال نداشته باشیم که بدانیم چه میخواهیم بکنیم، هر کاری کنیم، پول حرام کردن است.»
عضو سابق شورای عالی اشتغال تاکید کرد: «ما بایستی برنامهای استراتژیک برای اشتغال طرااحی کنیم تا مساله بیکاری رفع شود. به عبارتی، دولت باید در جهتی حرکت کند که همکاریهای لازم را با بخش خصوصی داشته باشد.»
عطاردیان با اشاره به تاکید رهبر معظم انقلاب برای ایجاد اشتغال از طریق تولیدملی، ادامه داد: «به هیچوجه بخش خصوصی نباید انتظار داشته باشد و یا منتظر بایستد تا دولت تصمیم بگیرد یا کاری انجام دهد که اشتغال ایجاد شود، بلکه بخش خصوصی خود باید در این جهت حرکت کند.»
عضو سابق شورای عالی اشتغال تصریح کرد: «در حال حاضر با فارغالتحصیلان زیادی روبهرو هستیم که بیکار هستند. از سوی دیگر، افرادی که فارغالتحصیل میشود، در رشتهای که تحصیل کردهاند، مشغول به کار نمیشوند، چون کار نیست. ما برای اشتغال طرح دادهایم و بارها صحبت کردهایم.»
عطاردیان همچنین در خصوص قراردادهای موقت عنوان کرد: «مساله قرارداد موقت و دائم نیست. کارگر و کارفرما را نباید مقابل یکدیگر قرار داد. مشکل اینجاست که کار وجود ندارد. کسی که بیکار است، حتی حاضر است که با قرارداد موقت کار کند.»
وی متذکر شد: «تا زمانی که اشتغال در یک کشور گسترده شود، به تبع تقاضا برای نیروی کار زیاد میشود. در عین حال، کسی که دنبال کار است، دنبال جایی میرود که حقوق بیشتری بدهد. بنابراین در اینجا کافرماها با یکدیگر رقابت دارند و باید به شکلی حقوق بدهند که نیروی کار را جذب کند و نیز قرارداد دائم با این فرد ببندند.»
عضو سابق شورای عالی اشتغال ادامه داد: «حالا اگر کار کم باشد، شرایط متفاوت میشود و در اینجا دیگر نیروی کار است که حاضر به پذیرفتن قرارداد موقت میشود تا اگر کسی به آنها پیشنهاد کار بهتر داد، به راحتی بتوانند محل کار خود را تغییر دهند.»
عطاردیان با بیان اینکه در حال حاضر عرضه کار در کشور کم است و تقاضا زیاد است، متذکر شد: «در هر دو شرایط، کسی راجع به کار صحبت نمیکند و هر طرف راجع به منافع خود صحبت میکنند.»
وی افزود: «این در حالی است که قراردادها باید بهگونهای بسته که چه در دوره رکود و چه در شرایط رونق، قراردادها به نفع کار باشد تا تولید، صنعت، خدمات و... پیشرفت و توسعه کند.»
عضو سابق شورای عالی اشتغال گفت: «قرارداد موقت در حقیقت زاییده این است که ما هیچ نقشه و برنامه استراتژیکی برای توسعه اشتغال نداریم و در عین حال، اقتصاد کشور دچار رکود است.»
عطاردیان خاطرنشان کرد: «به خصوص در شرایط رکود کارفرماها به قراردادهای موقت روی آوردهاند.»