یک جامعه شناس با اشاره به دلایل اصلی خودکشی در جامعه ایران گفت: شکاف عمیق بین تمنیات، آرزوها و خواستههای افراد و وسایل و امکانات به هنجاری که برای رفع این نیازها در اختیار آنها قرار دارد، میتواند منشاء خشونت و مشکلات اجتماعی باشد.
علی انتظاری در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به تفاوت اقدام به خودکشی و انجام خودکشی موفق گفت: ماهیت خودکشی موفق با اقدام به خودکشی متفاوت است. معمولا کسانیکه دست به خودکشی ناموفق می زنند بیشتر برای نشان دادن و ابراز خود این کار را انجام میدهند . یعنی شخص می خواهد به دیگران نشان دهد که مشکلی دارد و در بعضی موارد نیز بدون اینکه بخواهد در این اقدام جانش را از دست می دهد درحالی که پیش از آن تنها قصد جلب توجه داشته است.
این جامعه شناس با اشاره به نظریات جامعه شناسی که مهمترین عامل در گرایش به خودکشی را مساله «همبستگی اجتماعی » می دانند اظهار کرد: ضعف در «همبستگی اجتماعی» منجر به انجام خودکشیهایی می شود که در اثر افزایش گرایش های « خودخواهانه» در فرد به وقوع می پیوندند. معمولا در آمارهای مربوط به خودکشی می بینیم که این ارقام در مورد مردان و جوانان بیشتر از زنان و افراد سالخورده متداول است. همچنین این آمار در بین مجردان نیز بیشتر از متأهلان است.
وی با بیان اینکه که خودکشی در اجتماعات همبسته کمتر از اجتماعاتی است که از گسست و شکاف رنج می برند تصریح کرد: بنابراین ضعف مناسبات و شبکههای اجتماعی حقیقی عامل اصلی خودکشی در یک جامعه هستند. زمانی که جامعه وارد فضایی می شود که در آنها ارتباطات اجتماعی کمتر می شود جامعه بیشتر در معرض خودکشی قرار می گیرد.
انتظاری عامل اصلی اقدام به خودکشی را شکاف عمیقی دانست که بین تمنیات، آرزوها و خواسته های افراد از یک سو و امکانات و وسایل و راه های به هنجار رسیدن به آنها وجود دارد و افزود: تاثیر این مساله در کشور ما به دلیل تأثیر رسانه ها در ساختن تمنیات و تقاضاها بسیار شدید است. معتقد هستم که یکی از مصادیق تهاجم فرهنگی به شکل افزایش خواسته های افراد متجلی می شود برخی از خواسته ها ممکن است با وجود اینکه ضروری نیستند به گونه ای در جامعه متداول شود که جامعه به آنها احساس نیاز شدیدی کند.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه این شکاف میتواند از نیاز به تفریحات خاص تا وسایل زندگی تجملاتی را شامل شود، تصریح کرد: جامعه ایرانی به شدت از شکاف بین خواسته های اجتماعی و وسایل و امکانات به هنجار برای رفع این نیازها رنج می برد. این قضیه می تواند منشاء خشونت، مشکلات اجتماعی نظیر کجروی ها و انجام جرائم از یک سو و همچنین منشاء خودکشیها به علت افزایش افسردگی شود.
انتظاری با اشاره به تفاوت بین دلایل زنان و مردان برای اقدام به خودکشی تصریح کرد: زنان معمولا به دلیل محدودیت های اجتماعی که ناشی از برساخت خواستههای آنها و سرکوبشان توسط اجتماع است احساس سرخوردگی می کنند و دست به خودکشی می زنند.
به گفته وی، بر اساس مطالعات، زنان در روشهای که برای خودکشی انتخاب می کنند نیز معمولا از راه هایی استفاده می کنند که منجر به زجر دادن دیگران میشود. برای مثال در برخی مناطق غربی ایران زنان بیشتر دست به خودسوزی می زنند. به این ترتیب فرد صرف نظر از این که خودکشی موفق خواهد داشت، تنفر و خشم خود را نیز نسبت به دیگران ابراز می کند و به این ترتیب انتخاب این روش ماهیت انتقام را نیز به خوبی نشان می دهد.