صنعت چرم مستعد، اما آکنده از کاستی‌های ریز و درشت

صنعت چرم،از نمونه ظرفیت ها و فرصت های اقتصادی به شمار می رود که بنا به دلایلی از جمله مستهلک بودن تجهیزات و عدم تعریف برنامه ریزی مناسب نتوانسته به جایگاه واقعی خود دست یابد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان،صنعت چرم از نمونه فرصت هایی به شمار می رود که در صورت تعریف و طراحی برنامه ریزی مدون و اصولی،قادر است علاوه بر اشتغالزایی موثر و برجسته،در بخش های صادراتی و ارز آوری غیر نفتی نیز به قطبی تعیین کننده مبدل شود.

به واقع صنعت چرم سازی،از ارتباط تنگاتنگی با دامداری برخوردار است و به تعبیری هر آنچه ظرفیت و زمینه فعالیت دامداری و دامپروری ارتقاء یابد به همان میزان بستر و روند توسعه در این صنعت نیز هموار و تسریع خواهد شد.

با نیم نگاهی به تاریخچه و پیشینه مشاغل در ایران زمین،به این نکته پی خواهیم برد که از دیرباز زراعت و دامداری دو کانون اصلی و ویژه فعالیتی در این مرز و بوم به شمار می رفته و در چنین شرایطی،صنعت چرم سازی نیز از قدمتی دیرین و طولانی مدت برخوردار است.

علیرغم اندوخته شدن تجربیاتی گرانمایه در این عرصه،لذا به دلیل وجود مشکلات و کاستی های فراوان،صنعت مذکور نتوانسته به جایگاه و رتبه واقعی خود دست یابد.

در ذیل این گزارش در گفتگو با برخی از فعالان این حوزه و کارشناسان اقتصادی،دلایل و عوامل انزوا و رخوت زدگی و راهکارهای برون رفت از انسدادها و معضلات مرتبط با این صنعت،مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

صدای بحران در صنعت چرم سازی به گوش می رسد

محمدرضا گلچین،یکی از فعالان حوزه چرم سازی در غرب استان تهران در گفتگو خبرنگار با صنعت،تجارت و کشاورزی،با اشاره به لزوم بهره گیری حداکثری از ظرفیت های بالقوه موجود در کشور در راستای توسعه و شکوفایی هر چه بیشتر اقتصاد،اظهار داشت:به واقع چرم سازی تلفیقی است از هنر و صنعت که در صورت تبحر و نگاه تخصصی به آن،قادر خواهیم بود از فرصت هایی که در سایه فعالیت در چنین حوزه ای حاصل می شود به توفیق اقتصادی بسیاری دست یابیم اما متاسفانه آنچنان که شایسته و بایسته است نتوانسته ایم از توانمندی های موجود در این عرصه،استفاده کنیم.

وی افزود:متاسفانه برخی بی برنامگی ها ،رکود اقتصادی و ضعف ها و نارسایی های تجهیزاتی باعث شده تا آرام آرام صنعت اشاره شده به انزوایی تدریجی سوق پیدا کند و در صورت استمرار وضعیت موجود،یکی از درخشان ترین هنرها و صنایع سنتی این مرز و بوم به زوال و خاموشی دچار خواهد شد.

گلچین عنوان کرد:یکی از کمبودهای جدی در این بخش،به کمبود مواد پایه یا اولیه که همان پوست خام است باز می گردد و مشخص نیست در شرایطی که شاهد واردات گوشت قرمز و حیوان زنده به کشور هستیم دلیل و توجیه ایجاد برخی محدودیت ها در مسیر واردات پوست چیست.

این فعال در حوزه چرم سازی گفت:متاسفانه دام های داخلی ما نیز به دلیل گرایش به دامداری سنتی از یکسو و ظهور بروز برخی بیماری ها در آنها،به میزان کافی تامین کننده پوست خام مورد نیاز صنعت چرم سازی نمی باشند که می طلبد برای برون رفت از چنین وضعیتی،تدابیر و راهکارهایی سازنده اتخاذ،تعریف و عملیاتی شود.

وی افزود:فاصله گرفتن از صادرات نفتی و توجه و تمرکز به محصولات غیر نفتی مستلزم لحاظ نمودن دقت نظر و توجه مضاعف است،اما متاسفانه برخی بی تدبیری ها باعث شده تا نتوانیم آنچنان که باید از فرصت ها و ظرفیت های بالقوه موجود در کشور به نحو شایسته ای بهره برداری کنیم و برخی از اظهار نظرها صرفا در حد شعار و نظریه پردازی بدون عمل باقی می ماند که این رویه و رویکرد برخلاف منویات مقام معظم رهبری و تاکید معظم له به استفاده حداکثری از توانمندی های بومی و داخلی به نظر می رسد.

از رکود اقتصادی تا فروش چرم نیمِ ساخت با کمترین قیمت به رقبای خارجی

صادق رضایی وفا،یکی از فعالان چرم سازی در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، با اشاره به لزوم حمایت مضاعف از صنعت چرم سازی کشور گفت:رکود اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم نظام عرضه و تقاضا را با اختلالاتی همراه ساخته و در شرایطی که تقاضا کنندگان توان پرداخت هزینه کیف،کفش و محصولات تولید شده از چرم طبیعی را ندارند،واردات چرم مصنوعی با چنان حجمی همراه شده که عملا اقبال به این تولیدات اعم از دستی،سنتی و صنعتی با اُفت ملموسی مواجه شده است.

وی افزود:نتیجه این عارضه،در تعطیلی بسیاری از واحدهای تولید کننده محصولات چرمی هویدا می شود و کم نیستند مراکزی که از چرم دوزی به فوم دوزی و تولید محصولاتِ مصنوعیِ بی کیفیت مُبَدَل شده اند.

رضایی وفا عنوان کرد:حتی در محصولات وارداتی نیز این معضل مشاهده می شود و بسیاری از تولیدات از کشور چین به چرم هایی معطوف می شود که تلفیقی از مواد مصنوعی و طبیعی به شمار می روند که از حیث ظاهر،عموم مردم قادر به تشخیص آن نمی باشند.

این فعال در حوزه تولید چرم عنوان کرد:در چنین شرایطی،تعطیلی و کاهش ظرفیت تولید چرم طبیعی امری غیر منتظره نخواهد بود و باید با تعریف و طراحی تمهیدات اصولی،نسبت به پشتیبانی از تولیدات داخلی و بهره گیری حداکثر از ظرفیت اشتغالزایی موجود در این بخش اقدام شود.

وی افزود:کمبود نقدینگی و سود بالای تسهیلات بانکی،از دیگر معضلاتی است که عملا تنفس و بقاء را برای صنعت چرم کشور و واحدهای تولیدی کوچک،متوسط و حتی عمده،سخت و دشوار ساخته و امید آن داریم با ورود دستگاه های ذیربط،وام ها و تسهیلات موردنیاز ، با اولویت گذاری هوشمندانه به بخش هایی سوق داده شوند که خروجی و کارکردی موثر و سازنده را به همراه داشته باشد،در غیر اینصورت پرداخت وام با سود 25 تا 30 درصدی دردهایِ این صنعت و فعالیت قدیمی که جزئی از تاریخ و فرهنگ این مرز بوم به شمار می روند را ، درمان نخواهد کرد.

حمید مروت،یکی دیگر از فعالان عرصه چرم سازی که به دلیل رکود و مشکلات مالی ناچار به تعطیلی واحد تولیدی خود شده ،در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی،گفت:متاسفانه نوآوری و خلاقیت چندانی در این حِرفِه دیده نمی شود ، زیرا انگیزه بسیاری از فعالان این حوزه سلب شده و در شرایطی که میل و اقبال عمومی به سمت و سوی محصولات ارزان قیمت گرایش پیدا می کند،نمی توان خلاقیت و نوآوری چندانی را از سوی فعالان این بخش، انتظار داشت.

وی افزود:دستگاه ها و ادوات تجهیزاتی مرتبط با این حوزه فعالیتی نیز بسیار قدیمی هستند و به دلیل رکود و عدم وجود رونق کافی،عملا به روز سازی آن سخت و دشوار شده و قطعا مجموعه این عوامل در میان مدت و بلند مدت در به انزوا و حاشیه رانده شدن تولیدکنندگان محصولات چرم طبیعی و حتی فعالان صنعتی این بخش تاثیر گذار خواهد بود.

مروت در خاتمه یادآور شد:صنعت چرم سازی و فعالیت های موسوم به صنایع دستی مرتبط،عرصه ای درآمدزا و اشتغالزا محسوب می شوند که بدون تردید با حمایت هر چه بیشتر شاهد نتایج و ثمرات درخشانی در سایه این فعالیت خواهیم بود. در غیر اینصورت روند تنزل،خاموشی و رخوت در این فعالیت،در آینده نیز ادامه می یابد و در چنین شرایطی مُتِضَرِرِ اصلی عارضه مذکور نیز مردم،کشور و اقتصاد این مرز بوم خواهد بود.