پیروزی دوباره حسن روحانی در انتخابات، در کنار حجم بالای تخریب و نقدهای غیرمنصفانه علیه او ترکیب جالبی از اقتدار و مظلومیت را حول وی ایجاد کرده است؛ چنانچه حتی بعد از پیروزی قاطع در انتخابات و در روزهای اخیر شاهد ادامه مدل نقد معیوب روحانی از سوی شماری از منتقدان او هستیم.
پایگاه خبری امید ملی ایرانیان در یادداشتی نوشت: پیروزی دوباره حسن روحانی در انتخابات، در کنار حجم بالای تخریب و نقدهای غیرمنصفانه علیه او ترکیب جالبی از اقتدار و مظلومیت را حول وی ایجاد کرده است؛ چنانچه حتی بعد از پیروزی قاطع در انتخابات و در روزهای اخیر شاهد ادامه مدل نقد معیوب روحانی از سوی شماری از منتقدان او هستیم.
در ادامه این یادداشت به قلم جلال برزگر می خوانیم: ترجیع بند نقدهای نادرست اخیر به روحانی دو کلمه «موشک» و «اعدام» است و مدعیان می گویند حالا که رییس جمهورید و حرف های حساب می زنید، قبول نیست! ما شما را براساس آنچه در دوره تبلیغات انتخاباتی گفته اید قضاوت و دنبال می کنیم، همان روزها که به سیم آخر زده و نظام را زیر سوال برده اید!!
همه این ها در حالی است که درباره موشک و توان دفاعی کشور سخنان رییس جمهور کاملا روشن است؛ ایشان بارها تاکید و قبل و حتی در روزهای تبلیغات با مردم سخنانی چنین بیان کرده اند: «امروز تجهیزات جدیدی به دست مهندسان ساخته شده است از جت های جنگی جدید و موشک ها و تانک های جدید و سیستم پدافندی جدید رونمایی کرده ایم و سامانه S300 را در این مدت وارد کردیم. در زمینه دفاعی آنچه در سه سال بدست آوردیم بیش از ده سال گذشته بوده است و این دولت خود را موظف به تقویت بنیه دفاعی کشور دانسته و در این راه عملکرد روشن دارد»
آنچه مورد ایراد منتقدان ملانقطی قرار گرفته بخشی از سخنان رییس جمهور است که در آن نه اصل موشک و دفاع بلکه مقطع شعار نوشتن روی موشک و نشان دادن شهرهای زیرزمینی به قصد زمین زدن برجام مورد انتقاد و سوال قرار گرفته است؛ گویا عده ای خود و سلیقه و عملکرد خویش و مقابله شان با برجام را قدرت دفاعی کشور تعبیر می کنند! در حالی که چنین نیست و قدرت دفاعی کشور بسیار مهمتر و بزرگ تر از بعضی کسانی است که پشت آن پنهان شده و در مقاطعی برای ضربه به برجام اقداماتی انجام داده اند، آن هم در حالی که خود صنعت دفاعی از مواهب برجام بهره مند است که در رأس آن بسته شدن پرونده PMD و خارج شدن صنایع دفاعی ایران از اتهام و تعقیب شورای امنیت بوده است. موضوعی که بسیاری از منتقدان برجام همواره می گفتند به فرض که همه چیز حل شود با PMD چه خواهید کرد؟
پس چنانچه روشن است در بحث دفاعی و موشکی سخن رییس جمهور نه متوجه اصل آن که متوجه کج سلیقگی عامدانه در مقطعی برای شعار نویسی و رونمایی بوده است و لاغیر.
اما ماجرای اعدام که در سخنرانی رییس جمهور در جمع هواداران در همدان به صورت اشاره و کنایه ای کوتاه بیان شده نیز بدین قرار است که ایشان ورودی به حوزه درستی یا نادرستی اعدام ها نداشته‌اند، بلکه در اشاره به رقیب خود گفته اند آنهایی که در طول 38 سال «فقط» اعدام و زندان «بلد» بودند؛ پرواضح است که اینجا بحث بر سر کم تجربگی در دیگر حوزه ها و فقط بلد بودن صدور حکم قضایی و زندان و اعدام در طول 38 سال است. این موضوعی قابل کتمان نیست که رقیب آقای روحانی 38 سال حکم قضایی صادر کرده است و تجربه اجرایی در دیگر حوزه ها نداشته است، در جریان مناظرات هم وقتی دکتر روحانی به وضوح بیان کرد که شما از موضوع هسته ای چه می دانید و تجربه دارید که چنین می گویید؟ پاسخ رییسی آن بود که گزارش زیاد خوانده ام. این که اعدام و مجازات لازم است یا نیست یک بحث است و این که «تنها قایل به این شیوه باشیم» یا «تجربه و نمودی غیر آن نداشته باشیم،» موضوعی دیگر.
در واقع در جریان سخنرانی همدان روحانی با ظرافت نکته ای مطرح کرده که از سوی منتقدان هم درک شده اما سعی می کنند آن را از خاستگاه خود خارج کرده و مصداق تندروی جلوه دهند، چنانچه درباره موشک نیز چنین می کنند؛ این قاعده نقد معیوب پیش از انتخابات آغاز شده اما بعد از انتخابات نیز ادامه پیدا کرده است.
از یاد نبریم همین شیوه غیرمنصفانه موجب کمک به روحانی در جریان انتخابات شده که این وجه مثبت ماجرا است، اما این ماجرا سویه های منفی و متاثر کننده ای هم دارد مثل این که برخی آن‌قدر آنچه تبلیغ و گفته می شود را باور می کنند و در مدل نقد معیوب و غیرمنصفانه پیش می روند که یک باره می گویند ظریف قول داده سلیمانی را تحویل آمریکا بدهد!! نقد که از قاعده خارج شد و با لجاجت ادامه یافت متاسفانه به خزعبل تبدیل می شود؛ خزعبلاتی مثل این که روحانی ضد موشک و دفاع و امنیت است، روحانی ضد نظام است و ظریف می خواهد سلیمانی را تحویل آمریکا دهد!!
*منبع: پایگاه خبری امید ملی ایرانیان/8 خرداد 96
نظر شما
