بانكداري ايراني - از سال1390 تا کنون یکی از موضوعاتی که بانکها با آن دگیر بودند موضوع مبادلات خارجی و ارسال و دریافت پیام در شبکه سوییفت است . از سال 91 که با تحریم های بانکی موضوع سوییفت با مشکلاتی روبرو شد تا سال 95 تلاشهای زیادی برای رفع موانع انجام شد که نهایتا با برجام این تلاشها نتیجه داد.
به گزارش
بانكداري ايراني ، سوئیفت کد ( Swift Code ) یک نوع علامت انحصاری برای شناسایی بانک ها است. این کد برای انتقال وجه بین بانک ها ، خصوصا انتقال وجه بین المللی و ارسال حواله ارزی استفاده می شود ، همچنین بانک ها با استفاده از بستر سوئیفت به یکدیگر پیغام می دهند.
سوئیفت (swift) انجمن ارتباط مالی بین بانکی بینالمللی است که از حروف اول عبارت "The Society For Worldwide Interbank Financial Telecommunication” مشتق شده است و مرکز آن در کشور بلژیک است و به صورت مؤسسه و به شکل تعاونی فعالیت میکند. سیستم به نحوی طرحریزی شده است که با ارسال پیام از طریق شبکه سوئیفت امکان برقراری ارتباط بین رایانههای دو بانک و انجام کلیه مراحل حسابداری از قبیل عملیات بستانکاری و بدهکار کردن حسابهای زیربط، تهیه صورتحساب و صورت مغایرت بدون دخالت نیروی انسانی امکانپذیر بوده و روز کاری بعد کلیه اقدام باز حسابهای ارزی مشخص و امکان رفع مغایرتها بهطور سریع فراهم خواهد بود.
در سال 1389 بانکهای ایرانی 88هزار و 68پیام های صادره و وارده در انجمن ارتباط مالی بین بانکی جهان داشتند . این رقم در سال 1390 به 92هزار و 778 مورد رسید ، اما در سال 1391 به دلیل تحریم ها این رقم رو به رشد ناگهان صفر شد و تا سال 94 ادامه داشت و عملا فعالیت بانکها مختل شده و تعامل با جهان صفر شده بود.
از سال 94 فعالیت در شبکه سوییفت بعد از سه سال وقفه اغاز شد و در سال 95 با رشد قابل توجه تعداد پیامها در شبکه سوییفت به 55هزار و 751 مورد رسید که رشد 2000 درصدی را در پی داشت. همچنین در سال 96 نیز پیش بینی می شود که بیشتر از این رقم بوده و به بالاتر از 80هزار پیام باشد.