دنیای اقتصاد: تحولات مربوط به شبهجزیره کره و تصمیمات ناگهانی دولت ترامپ باعث شد کنگره به فکر بیفتد تا از دولت برنامه روشنی بخواهد. به همین ترتیب قرار است کنگره از دولت خواستار پایان دادن به این «بیتصمیمی» و اتخاذ «استراتژی روشنی» در قبال «تهدیدات مهم امنیت ملی» شود. به گزارش رویترز، در پی افزایش تنشها میان دونالد ترامپ و کرهشمالی، رئیسجمهوری آمریکا تمامی 100 عضو مجلس سنا را برای حضور در جلسه مشترکی با رکس تیلرسون وزیر امور خارجه، جیمز ماتیس وزیردفاع، دن کوتس رئیس اطلاعات ملی کشور و جوزف دانفورد رئیس ستاد مشترک ارتش دعوت کرده است. در حالی که معمولا مقامات دولتی برای ارائه گزارش درباره مسائل امنیتی به ساختمان کنگره میروند روز گذشته تمامی اعضای سنا برای دیدار همزمان با مقامات مذکور به سمت کاخ سفید حرکت کردند. این چهار مقام دولتی پس از این جلسه به منظور دیدار با نمایندگان مجلس به ساختمان کنگره خواهند رفت.
این نشست یک روز پس از آن برگزار میشود که کرهشمالی هشتاد و پنجمین سالگرد تشکیل ارتش خود را جشن گرفت. در همین حال سناتور کریس کونز، یکی از اعضای دموکرات کمیته روابط خارجی سنای آمریکا میگوید امیدوار است این جلسه ارزش زمانی که به آن اختصاص داده شده را داشته باشد و طی آن سخنانی مطرح شود که نمایندگان اطلاعی از آن نداشتهاند. این جلسه در حالی برگزار میشود که ترامپ تلاش دارد در ۱۰۰ روز آغازین فعالیت خود در کاخ سفید به بهترین نتایج دست پیدا کند. با این حال، اعضای سنای آمریکا امیدوارند دولت این کشور برای دستیابی به توافقی با پیونگیانگ از طریق دیپلماسی تلاش کند. تیلرسون قرار است فردا به منظور گفتوگو درباره تحریمهای بیشتر علیه کرهشمالی از جمله تحریم نفتی این کشور در جلسه شورای امنیت سازمان ملل حضور یابد.
دنیا در انتظار آزمایش هستهای
کرهشمالی مدتی است که اعلام کرده بهدنبال انجام ششمین آزمایش هستهای خود است. در حالی که دنیا چشم به آزمایش هستهای این کشور دوخته و این کشور اعلام کرده که سایت پیونگری آماده است اما هیچ انفجاری تاکنون انجام نشده است. سیانان در گزارشی به طرح این سوال پرداخته که چرا کرهشمالی تاکنون دست به آزمایش هستهای نزده است؟ «جینلی»، محقق در مرکز ویلسون و مدرس مطالعات کرهشمالی به سیانان میگوید: «فکر میکنم میتوان گفت که آنها سرانجام آزمایش ششم را انجام خواهند داد اما منتظر زمانبندی دقیق و در نظرگرفتن فاکتورهای دیگر هم هستند.» مقامهای آمریکایی به سیانان گفتند که ارتش آمریکا شاهد حفاریهای جدیدی در ورودی تونل منتهی به پیونگری شدند و این نشان میدهد که آزمایش هستهای قریبالوقوع نیست.
سیانان میافزاید؛ مسائل داخلی و ژئوپلیتیک هم در انجام آزمایشهای این دولت پنهانکار کمونیستی دخیل است. کرهشمالی از این حربه برای در بوق و کرنا کردن قدرت خود و ارسال این پیام به جهان و دشمنانش در خارج استفاده میکند. برخی گمانهزنیها وجود داشت که کرهشمالی در هشتاد و پنجمین سالگرد این کشور دست به کارهایی عجیب بزند. این کارها میتوانست شلیک موشک یا یک آزمایش هستهای باشد. 25 آوریل برابر با سهشنبه 6اردیبهشت 96 سالگرد تاسیس کرهشمالی بود و بسیاری احتمال میدادند که در این روز آزمایش هستهای هم صورت بگیرد. اما کرهشمالی در عوض به مانور نظامی و چنگ و دندان نشان دادن روی آورد. با این حال، در مورد چرایی عدم انجام آزمایش هستهای این تلقی وجود دارد که مقامهای پیونگ یانگ از تلافی جامعه جهانی بیم دارد. «جان دلوری»، استادیار دانشگاه یون سی در سئول میگوید: «اگر ناو کارل وینسون منطقه را ترک کند، کره اندکی بعد دست به آزمایش خواهد زد.» بنابراین، به نظر میرسد ناو مذکور نقش بازدارندگی دارد یعنی به واسطه حضور این ناو کرهشمالی دست به آزمایش نخواهد زد چرا که از واکنش سهمگین ناوهای رزمی آمریکا و تلافی جامعه بینالملل بیم دارد.
بازی بزرگ در راه است؟
برخی دیگر میگفتند آزمایش هستهای احتمالا تا زمان برگزاری مراسم «روز خورشید» یعنی سالروز تولد کیم ایل- سونگ، پایهگذار این کشور، ممکن است به تعویق بیفتد. اما به نوشته سیانان، این مراسم هم آمد و رفت بدون اینکه اتفاقی رخ دهد. دیدگاه دیگر میگوید کرهشمالی وارد «بازی بزرگ» شده است و برخی هم میگویند «بازی موش و گربه» شروع شده است. منظور از بازی بزرگ این است که پیونگ یانگ در نظر دارد تا یک بازی را در یک بازه زمانی طولانیمدت انجام دهد. تحلیلگران میگویند با آماده کردن سایت هستهای و سپس انجام آزمایش، کرهشمالی جهان را میخکوب خواهد کرد. این دیدگاه بر این باور است که همان طور که ترامپ با دستان بسته پیش میآید و اجازه نمیدهد کسی «دستش را بخواند» کرهشمالی نیز به همین سبک عمل کرده و اجازه نمیدهد کسی کارت هایش را ببیند. «لی» میگوید: «بخشی از برنامه کرهشمالی این است که مایل است روی رادار ترامپ و رهبران جهان
بماند.» هدف نهایی کرهشمالی روشن است: دستیابی به سلاح هستهای که بتواند به آمریکا برسد. ابهام در رفتار، ظرفیتها و نیتها به آنها مزیت تعامل با دشمنان را میدهد. در واقع، هیچکس غیر از حلقه درونی «اون» نمیتواند زمان دقیق را اعلام کند. فقط نزدیکان «رهبر عزیز» هستند که از حقیقت ماجرا باخبرند. مایکل هایدن، تحلیلگر سابق سیا معتقد است که کرهشمالی میتواند با سلاح هستهای سیاتل را هدف بگیرد و کرهشمالی به همین منظور نیمی از راه را پیموده است. مجموعهای از تصاویر که در مارس 2016 منتشر شد نشان میدهد «اون» در حال بررسی و سوال از کسانی است که یک بمب هستهای مینیاتوری را ساختهاند. بسیاری از کارشناسان میگویند این کشور از قابلیت سوار کردن کلاهک هستهای روی موشکها برخوردار است.
در مجموع دو احتمال بیشتر به حقیقت نزدیک است: الف- کرهشمالی خویشتنداری میکند تا ناوهای رزمی آمریکایی از منطقه دور شوند. اندکی بعد و با کاهش فشارها ناگهان انفجار هستهای خود را انجام میدهد. ب - این کشور میگذارد تا ظرفیت هایش تکمیل شود تا در نهایت برد موشک هایش به آمریکا هم برسد. پس از اطمینان از این مساله، ممکن است دست به آزمایش هستهای بزند تا از توانایی وارد آوردن ضربه دوم برخوردار باشد.
اما سوال دیگری که مطرح میشود فشار همزمان چین و آمریکاست. چین نیز از رفتار بیثباتکننده این کشور چموش به تنگ آمده است. اگر چین بخواهد ضربهای به این کشور بزند بدش نمیآید ضربه نظامی از سوی آمریکا وارد شود و ضربه اقتصادی از سوی پکن به این معنا که صادرات نفت و برخی کالاها را متوقف تا اقتصاد کرهشمالی روند فروپاشی را آغاز کند. اگر کرهشمالی به این باور برسد که ترامپ در قصد خود مبنی بر «زدن» کرهشمالی جدی است در این صورت ممکن است به پای میز مذاکره بیاید درست همانطور که پدربزرگش آمد. «ویلیام. جی. پری»، وزیر دفاع وقت آمریکا به سیانان گفت در سال 1994 کیم ایل سونگ، رئیسجمهوری وقت کرهشمالی و پایه گذار این کشور، به این نتیجه رسید که آمریکا بهدنبال اقدام نظامی است.
بنابراین، همین مساله موجب شد او کوتاه بیاید و وارد مذاکره شود. بنابراین او میگوید: «این احتمال هست که رهبری کرهشمالی به این نتیجه برسد که آمریکا آماده اقدام نظامی است. اگر این باور برای وی جا بیفتد همزمان میتوان از ابزار دیپلماسی نیز استفاده کرد و کره را پای میز مذاکره آورد.»