آنچه بهانه ای شد تا حقیر دست به قلم ببرم و تصدیع اوقات نمایم و اسباب تکدر خاطر فراهم نمایم دست به دست شدن پر تعداد کلیپ صوتی است که این روزها ظرفیت فضای مجازی را مسخر خود ساخته تا شمار شنوندگاش چون شمارش تیک تیک ثانیه ها افزایش یابد.
علی باقر طاهری نیا استاد دانشگاه تهران در نامه ای خطاب به وزیر ارشاد با عنوان «توهین به اقوام یا خودزنی فرهنگی» نوشت:
باسمه تعالی
جناب آقای دکتر جنتی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
سلام علیکم
قرارگرفتن در راس وزارتخانه ای که مستقیماً متولی امر فرهنگ است هم امریست سهل و متمنع هم تیغیست دو لبه و در این میان ظرافت نگاه، درهم پیچیدگی آثارِ آراء و حساسیت تصمیمات و شکنندگی پشتوانه ها از اوصاف آشکار زیست مدیریتی در حوزه تحت اشراف جنابعالیست از اینرو اگر چه مسئولیت نخست پاسخگویی در این حوزه شان شماست لکن همه چیز را در حصار امر و نهی شما محصور نمی دانم.
آنچه بهانه ای شد تا حقیر دست به قلم ببرم و تصدیع اوقات نمایم و اسباب تکدر خاطر فراهم نمایم دست به دست شدن پر تعداد کلیپ صوتی است که این روزها ظرفیت فضای مجازی را مسخر خود ساخته تا شمار شنوندگاش چون شمارش تیک تیک ثانیه ها افزایش یابد. این کلیب صوتی به شیوه ای بی سابقه و صراحتی بی پروا، قوم لک زبان را آماج تیر توهین خود ساخته است و به روشنی اثبات نموده است که ای بسا هنر که در بند بی هنران است و ای دریغا از هنرمند بودن و تعهد نداشتن . به راستی اگر مفسده را در هر بخشی که باشد باید با حزم و عزم از بیخ برکَـند، اگر ماجرای فیش های نجومی تیتر نخست رسانه ها شده ، اگر مبارزه عملی با مفسدان این حوزه مطالبه عام و خاص شده ، اگر اجماع عمومی مجال نفس کشیدن بر عاملان را تنگ و سخت نموده است این همه بواسطه بروز یک مفسده بزرگ اقتصادیست ولی راستی مفسده بزرگ حوزه فرهنگ چه می تواند باشد؟. توهین به اقوام یعنی تخریب بنیان پاره ای از هویت ملی ما، توهین به اقوام یعنی تلاشی و تخریب خودباوری و اعتماد به نفس جوانان، توهین به اقوام یعنی راه را پیش پای مهاجمان شبیخون فرهنگی سخت سست کردن، توهین به اقوام یعنی تلقین بیچارگی و درماندگی فرهنگی، توهین به اقوام یعنی .... و شاید این همان مفسده بزرگ عرصه فرهنگ کشور باشد.
جناب آقای دکتر جنتی !
اینکه طول و عرض جغرافیای لک زبانان کجاست و مفاخر این قوم کیانند و سفرنامه نویسان شرق شناس و تاریخ نگاران بوم شناس چه روایت نموده اند و فرزندان شیرین سخن لک زبان سهمشان در دفاع از میهن چه بوده است، بماند، لکن تولید محتوای اهانت آمیز به اقوام توسط گروه های موسیقی زیر زمینی چیزی کم از فیش های حقوقی نجومی و رشوه های زیرمیزی ندارد پس از چه روی قافله سالار فرهنگ عمومی کشور برای بسیج همگانی مقابله با این رفتارهای مجرمانه پا پیش نمی نهد تا یک بار برای همیشه سرنوشت برخی هنجارشکنانِ هویت برانداز درس عبرت دیگران و آرام بخش ضمیر فرهنگ دوستان شود. اگر آهنگ کلمات حقیر تند و دردمندانه است از این روست که قطرات اشک داغیست که از نیش قلم می چکد و کافیست شما نیز لحظاتی درنگ کنید و این آهنگ آهن سوز را بشنوید آن وقت است که حالتان غیر از این و آرامتان آشوب بزرگی خواهد شد.
آنان که اجزاء هویت ملی این ملت دلیر و پر افتخار را هدف قرار داده اند گام در راهی می نهند که پایانش فروپاشی هویت ملی ماست، دیروز قومی و امروز قومی دیگر و فردا هم قوم سوم، پس، از آن هویت ملی چه می ماند که خشمتان را برای آن روز ذخیره کرده باشید؟! صبر و خویشتن داری وصف نیکوی این مردم است که با عقل و تدبیر به آن رسیده اند اینان نیک می دانند که تنها جزیره امن منطقه را با چنگ و دندان باید امن نگهداشت زیرا هر سهو و خطایی بیش و پیش از هر چیزی چشم بد خواهان ملت را روشن خواهد نمود. این صبر و خویشتن داری شان شایسته ملت ماست ولی شایسته آنست که شما زبان آتشین مردم شوید و تیغ تیز قانون را به روی هنجارشکنان و هتاکان بر کشید تا اقتضای امانت داری فرهنگ کشور را بیش از پیش ادا نموده باشید. شما خوب می دانید این پدیده نامبارک را دست کم با سه رویکرد متفاوت می بایست مورد متابعت قرار داد. نخست رویکرد حقوقی است، در حالیکه در قانون مجازات اسلامی توهین به اشخاص حقیقی عمل مجرمانه است و مجازات مصرح دارد توهین به اقوام و انجمن ها که بی تردید آثار سوء آن کم از آن یکی نیست فاقد قوانین بازدارنده و الزامات اجرایی لازم است . هر چند در سال های گذشته در برخی مقاطع زمانی شاهد ورود ادواری برخی مقامات و وکلای مجلس بوده ایم لکن این خیزهای فصلی هم هرگز به مقام تحقق نایل نیامده است .
رویکرد دوم آسیب شناسی موضوع با نگاه به آسیب امنیت ملی موضوع می باشد به پندار این حقیر اگر از این منظر به این گونه رفتارها بنگریم اوضاع جور دیگر خواهد بود. ای بسا این قبیل اقدامات تحریک برانگیز در پی تزریق نا آرامی و آغاز تقابل و تضاد میان مردم باشد.
رویکرد سوم همان آسیب شناسی فرهنگی این پدیده نامبارک است و چه بسیار پیامد های سوء فرهنگی که خزنده و پنهان از پی این تحرکات درلایه های وجود جامعه می خزد و زمانی چهره آشکار می کند که فرصت ابتکار عمل وجود نخواهد داشت. در شرایطی که برخی در دنیا در پی هویت سازی جعلی برای خود هستند هویت سوزی نابخردانه رفتار مجرمانه ایست که پیامدش ضربه بر پیکره تاریخ و فرهنگ مردم خواهد بود. واپسین سخن این که هر کس به قدر اختیاراتش مسول است مسولین قضایی ، دولتمردان ، وکلای مجلس ، اصحاب قلم ، دست اندر کاران رسانه ها ، اندیشمندان و سخنوران همه مسولند و زهی سعادت آنان که به واسطه عمل به اقتضای مسولیتشان، به وقت "وقفوهم انهم مسوولون "حرفی برای گفتن دارند.
با احترام
علی باقر طاهری نیا استاد دانشگاه تهران
نظر شما
