دولت یازدهم یک سال سخت و پرکار را پشت سر گذاشته است. سالی که از التهاب مذاکرات هسته ای در لوزان شروع شد و در نهایت توافق اولیه لوزان پله دیگری شد تا در نهایت ایران و 1+5 به برجام برسند.
روزنامه ابتکار : دولت یازدهم یک سال سخت و پرکار را پشت سر گذاشته است. سالی که از التهاب مذاکرات هسته ای در لوزان شروع شد و در نهایت توافق اولیه لوزان پله دیگری شد تا در نهایت ایران و 1+5 به برجام برسند.
فراهم ساختن شرایط اجرایی شدن برجام در کشاکش بررسی آن در مجلس و شورای عالی امنیت ملی نیز موضوع دیگری بود که دولت در این عرصه از سر گذراند. در حالی که حسن روحانی و تیمش در کنار به ثمر رساندن مذاکرات هسته ای، مشغول بهسازی شرایط به جای مانده از دوران دولت های نهم و دهم هم بودند؛ شرایطی که حاصلش تورم منفی اقتصادی، نرخ تورم بالا، فسادهای بزرگ اقتصادی و مانند آن بود.
در حالی که آمارها نشان می دهد دولت در حوزه اقتصادی به عنوان یکی از مطالبه های اصلی مردم نسبتا موفق ظاهر شد، اجرایی شدن برجام نیز ادامه کار را برای دولتی ها آسانتر کرد.
دولت «تدبیر و امید» سال سخت خود را با برگزاری انتخابات مجالس خبرگان رهبری و شورای اسلامی به پایان برد. در این میان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی از دو جنبه برای دولت اهمیت ویژه ای داشت. از یک سو تعامل دولت و مجلس بسیار زیاد است و از سوی دیگر این انتخابات با حضور اصلاح طلبان و معتدلین حامی دولت، در واقع همه پرسی ای در مورد عملکرد دولت یازدهم تا بیش از دو سال بعد از در دست گرفتن سکان پاستور قلمداد می شد. به نظر می رسد هر چند در مورد برخی کرسی های مجلس آینده، کار به دور دوم انتخابات کشیده شده است، اما با همین نتایج فعلی نیز می توان استنباط کرد که مردم به تدبیر اعتدالی ها امید دارند. از نگاه سلبی نیز، رای مردم نشانه ای از نه به تندروی و افراط و تفریط را با می نمایاند.
به هر ترتیب به نظر می رسد دولت در سال 95 با شرایط بهتری نسبت به سال 94 مواجه باشد. از یک سو دیگر فشار مذاکرات نفسگیر هسته ای بر گرده دولت احساس نمی شود و فضای پساتحریم نیز فضای مناسبی برای بهبود هر چه بیشتر شرایط دیپلماتیک و نیز وضعیت اقتصادی فراهم می کند. لغو تحریم ها با فراهم ساختن دسترسی آسانتر و ارزانتر به کالاها و خدمات ضرور و نیز تسهیل ورود سرمایه گذاری خارجی در کنار ظهور افق های روشن در بازار نفت می تواند کار دولت یازدهم در عرصه بین المللی را راحت تر کند.
همه این موارد بر سیاست داخلی دولت نیز اثرگذار است و روحانی و تیمش می توانند به ادامه راه و روند برنامه های خود در زمینه های تداوم کاهش نرخ تورم تا تحقق وعده نرخ یک رقمی تورم و افزایش نرخ رشد که در مجموع برای رسیدن به اهداف دیگری مثل کاهش نرخ بیکاری و بهبود معیشت مردم موثر است، امیدوار باشند.
شاید به همین دلیل باشد که حسن روحانی هم در نشست خبری اخیر خود و هم در سفر استانی به یزد، قول بهبود شرایط اقتصادی و معیشت اجتماعی را به مردم می دهد.
در این میان، شاید دولت اصلی ترین چالش های سال آینده خود را در مسائل فرهنگی و اجتماعی داشته باشد. موضوع هدفمندی یارانه ها به عنوان یک بار کج به یادگار مانده از دولت دهم در کنار مسائلی مثل به ثمر رساندن طرح جامع سلامت و نیز مطالبات عمومی در مورد بهبود شرایط اجتماعی، محیط زیستی، فرهنگی و هنری مسائلی هستند که هر چند دولت یازدهم نسبت به آن ها بی تفاوت نبوده است، اما تمرکز بر مسائل هسته ای و اقتصادی، باعث شده که توجه کمتری به آن ها شود و حال سال 95، سالی است که می تواند تعادل اعتدالی ها در توسعه همه جانبه را به بوته آزمایش بگذارد. شاید به تعبیری بتوان گفت دو سال اول دولت یازدهم، تلاشی برای رسیدن از شرایط منفی به صفر بود و کار دولت در واقع تازه آغاز شده است. در واقع از این جا به بعد باید دید که دولت یازدهم برای تداوم امید در جامعه، چه تدبیری خواهد داشت.
*منبع: روزنامه ابتکار
نظر شما
