یک اقتصاددان در خصوص دلیل کم اثری وام های بانکی بر رشد اقتصادی می گوید: «وقتی وام‌ها به دلیل مداخله دولت، بهینه تخصیص داده نشود نتیجه آن وضعیت کنونی اقتصاد ایران می شود.»
به گزارش بانکداری ایرانی، پویا جبل عاملی اقتصاددان اعتقاد دارد: بانکداری خصوصی واقعی بدون مداخلات دولتی وام‌هایی را پرداخت می‌کند که بیشترین بازدهی را داشته باشند. در این حالت سپرده‌های بانکی به سوی سمت فعالیت کارآمد و اثر بخش می‌روند و رونق و رشد اقتصادی تقویت می‌شود.
او درباره بانکداری خصوصی واقعی گفت: بانکدار ی خصوصی واقعی زمانی شکل می‌گیرد که دولت در بازار پول مداخله نکند و در عین حال بانک نگران باشد که اگر زیانی بدهد، منابع بانک مرکزی به هیچ شکلی به کمکش نمی‌آید. در این صورت بانک با دقت منابع خود را به شکل بهینه به اموری اختصاص می‌دهد که بالاترین بازدهی را دارد. در این صورت هم سود بانک حداکثر می‌شود و هم اقتصاد ملی از وجود چنین بانکی بهره می‌برد.
این اقتصاددان بانکداری دولتی را فاقد چنین نگاهی عنوان و اظهار می‌کند: در بانکداری دولتی تنظیمات اعتباری بر اساس رجحان‌های دولتی است و وام‌ها به سمت فعالیت‌هایی می‌رود که دولت تمایل دارد. در این حالت علاوه بر اینکه تخصیص منابع بهینه نیست وام‌ها نیز به رشد اقتصادی منجر نمی‌شود.
با توجه به دیدگاه طرح شده از سوی این اقتصاددان می‌توان گفت چرا وام‌های بانکی در ایجاد رشد اقتصادی عقیم هستند. دلیل این اتفاق به مداخلات برمی‌گردد. مداخلات دولتی در بازار پول از طریق تکالیف و قیمت‌گذاری نرخ سود موجب شده وام بانکی تبدیل به رانت شود و این رانت به جای آنکه به سمت فعالیت‌های موثر و اثربخش اقتصاد برسد به سوی بخش‌هایی گسیل شود که فرصت‌ها و ارتباط بیشتری در جذب منابع دارند.
منبع :اکو ایران
